Old Data

สอนหนังสือ

  1. https://www.facebook.com/100000596116880/posts/3805791369450696/
  2. https://www.facebook.com/407509769305273/posts/3647283995327818/
  3. https://www.facebook.com/407509769305273/posts/3621650861224465/

เรียนจีน

  1. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3916088535085293/
  2. https://www.facebook.com/groups/278861212241268/permalink/3211553512305342/
  3. https://www.facebook.com/362498077159716/posts/3392956980780462/
  4. https://www.facebook.com/groups/Chinese.Testing/permalink/3693736847354584/
  5. https://www.facebook.com/groups/Chinese.For.HSK/permalink/3275787022518530/
  6. https://www.facebook.com/458168104227331/posts/3709516042425838/
  7. https://www.facebook.com/105529624127509/posts/352496762764126/?extid=0
  8. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3908728772487936/
  9. https://www.facebook.com/groups/278861212241268/permalink/3204835552977138/
  10. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3899678843392929/
  11. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3903626869664793/
  12. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3882601848433962/
  13. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3864975246863289/
  14. https://www.facebook.com/118531304984513/posts/1657982601039368/
  15. https://www.facebook.com/458168104227331/posts/3668290733215036/
  16. https://www.facebook.com/711153418903594/posts/3642137425805164/
  17. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3851374098223404/
  18. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3842249529135861/
  19. https://www.facebook.com/711153418903594/posts/3640116139340626/
  20. https://www.facebook.com/groups/278861212241268/permalink/3082310965229598/
  21. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3799970856697062/
  22. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3800063186687829/
  23. https://www.facebook.com/100000596116880/posts/3732795100083657/
  24. https://www.facebook.com/angbaosociety/posts/397764508281695
  25. https://www.facebook.com/100003718472978/posts/2066782433455686/
  26. https://www.facebook.com/groups/ThailandTeaLover/permalink/3460682403990642/

หมวดหมู่คำศัพท์

  1. https://www.facebook.com/groups/278861212241268/permalink/3240438259416867/
  2. https://www.facebook.com/191751404198331/posts/4726487007391392/
  3. https://www.facebook.com/groups/278861212241268/permalink/3242284702565556/
  4. https://www.facebook.com/groups/Chinese.For.HSK/permalink/3275717005858865/
  5. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3909412932419520/
  6. https://www.facebook.com/100008087135624/posts/2770472413232303/
  7. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3900147076679439/
  8. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3899666260060854/
  9. https://www.facebook.com/groups/278861212241268/permalink/3194723657321661/
  10. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3892627464098067/
  11. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3886639798030167/
  12. https://www.facebook.com/groups/278861212241268/permalink/3186303971496963/
  13. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3864389870255160/
  14. https://www.facebook.com/118531304984513/posts/1655963347907960/
  15. https://www.facebook.com/groups/549541668416318/permalink/3351612721542518/
  16. https://www.facebook.com/groups/278861212241268/permalink/3156086451185382/
  17. https://www.facebook.com/711153418903594/posts/3640778435941063/
  18. https://www.facebook.com/711153418903594/posts/3639970749355165/
  19. https://www.facebook.com/groups/Chinese.Testing/permalink/3626106340784302/
  20. https://www.facebook.com/groups/369740356386813/permalink/3848881355139345/
  21. https://www.facebook.com/groups/Chinese.For.HSK/permalink/3204103383020228/
  22. https://www.facebook.com/groups/278861212241268/permalink/3146994172094610/
  23. https://www.facebook.com/groups/Chinese.For.HSK/permalink/3189896991107534/

พระจันทร์ผลส้ม桔子月亮

เทศกาลผลไม้มาถึงแล้ว น้องกวางมอบส้มเป็นของขวัญให้กับน้องหมีหนึ่งตะกร้า
น้องหมีกินแล้วกินอีก เวลาเพียงครู่เดียว ส้มหนึ่งตะกร้า ก็เหลืออยู่ลูกเดียว น้องหมีเสียดายไม่กล้ากิน ในใจคิดว่า ถ้ามีต้นส้มสักต้นก็ดีสินะ
ทันใดนั้น น้องหมีก็กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ “ใช่แล้ว ปลูกส้ม ๆ ๆ ”
คิดได้ดังนั้น น้องหมีก็หิ้วพลั่ว พร้อมกับตะกร้าวิ่งไปที่สวนหลังบ้าน หัวเราะด้วยความภูมิใจ อิ ๆ ๆ น้องหมีขุดหลุมหนึ่งหลุม แล้วก็เอาผลส้มปลูกลงไปในหลุมนั้น ทุกๆวันรดน้ำด้วยน้ำนมวัวสามกระป๋อง ผ่านไปไม่ก็วันก็จะงอกขึ้นมาเป็นต้นส้มต้นใหญ่แล้ว น้องหมีมีความสุขมาก
เวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ น้องหมีก็ร้อนใจมาก ทำไมต้นส้มไม่เห็นงอกขึ้นมาเลยล่ะ ตกกลางคืน น้องหมีก็หิ้วพลั่วไปที่สวนหลังบ้าน ตั้งใจจะขุดส้มขึ้นมากิน แต่ว่า ส้มที่ฝังดินไว้หายไปเสียแล้ว
ต่อมาน้องลิงเจี๊ยกๆ ก็เอาลูกท้อมามอบให้น้องหมี
น้องหมีพูดว่า “นี่แน่ะ เจ้าลิง ส้มที่ฉันปลูกไว้ แกขโมยไปรึเปล่า”
ลิงบอกว่า “ใช่แล้ว เอ๊ะ อยู่นั่นหรืเปล่า….” ลิงชี้ขึ้นไปบนฟ้า “นายดูนั่นสิ ฉันเอาส้มของนายไปปลูกไว้บนฟ้าแล้วนะ ฉันกลัวว่าคนอื่นจะมาขโมยไปกิน ส้มเนี่ย ใช้เมล็ดปลูกเลยเชียวนะ”
หมีน้อยมองขึ้นไปดู บนฟ้าก็มีส้มผลใหญ่จริงๆด้วย กลมๆ สีเหลืองๆ แถมรอบๆยังมีเม็ดท้อส่องประกายแวววาวอีกด้วย “ขอบคุณนายมากนะ เจ้าลิงเพื่อนรัก”
ลิงบอกหมีน้อยว่า “นายรอก็แล้วกัน รอส้มสุกแล้ว ก็จะหล่นลงมาจากฟ้า ฮิ ๆ ๆ ” พูดจบก็เผ่นหนีไป
“ก๊อก ๆ ๆ ” หมีน้อยวิ่งไปที่บ้านกระต่าย “นี่ๆ เจ้ากระต่าย นายดูโน่นสิ ส้มยักษ์ของฉัน ปลูกอยู่บนฟ้าโน่นแล้วนะ”
กระต่ายได้ยินดังนั้นก็วิ่งออกมาดู “อะไรนะ นายนี่โง่จริงๆเลย นั่นน่ะเหรอผลส้ม นั่นเป็นกระเช้าดอกไม้ที่ฉันมอบให้กับคุณกระต่ายหยกต่างหากล่ะ นายดูสิ คุณกระต่ายหยกเอาดอกไม้โปรยไปบนฟ้า สวยงามเหลือเกิน”
น้องหมีบอกว่า “แกนี่เข้าข้างตัวเองตลอด ฉันไม่พูดกับแกแล้ว ไปดีกว่า”
น้องหมีเดินกลับบ้าน นั่งอยู่ใต้ผลส้มยักษษ์ลูกกลมๆ รอให้ผสส้มโตเป็นต้นส้มยักษ์
รอแล้วรอเล่า รอไปหนึ่งสัปดาห์ น้องหมีก็รู้สึกว่า “แย่แล้ว ส้มลูกกลมๆถูกใครขโมยไปกิน แหว่งไปครึ่งนึงแล้ว”
“ก๊อก ๆ ๆ ” น้องหมีไปหาหมาจอมดื้อที่บ้าน “นี่ๆ เจ้าหมาจอมดื้อ แกเห็นใครขโมยกินส้มของฉันบ้างมั้ย ส้มที่ฉันปลูกเอาไว้บนฟ้าน่ะ หายไปตั้งครึ่งนึงแน่ะ”
หมาจอมดื้อวิ่งออกมาดูข้างนอกบ้าน “อะไรกัน แกนี่ช่างโง่จริงๆ ที่เห็นน่ะเป็นส้มครึ่งลูกเหรอ นั่นเป็นหม้อทองคำที่มีฝาปิดไว้ มีอาหารอร่อยๆเหลือไว้ข้างในด้วยนะ แกดูสิ ทางเหนือมีช้อนเงินด้วย บนฟ้ามีเทพเจ้าหมาอยู่ตัวหนึ่ง พอตกกลางคืนทุกคืน ก็จะป้อนให้ลูก ๆ กิน เจ้าพวกนั้นก็กินเสียจนอ้วนพุงกางไปเลย”
“แกนี่ เจ้าหมาจอมดื้อ ฉันไม่คุยกับแกแล้วล่ะ”
น้องหมีกลับถึงบ้าน นั่งอยู่ใต้ส้มครึ่งลูก นั่งเฝ้าโจรที่จะมาขโมยกินส้ม
เฝ้าอยู่หนึ่งสัปดาห์ น้องหมีก็พบว่า แย่กว่าเดิมอีก ส้มครึ่งลูก ตอนนี้เหลือแค่กลีบเดียวเอง แต่เมล็ดส้ม ทำไมถึงเยอะขึ้น ๆ
น้องหมียกเก้าอี้กับโต๊ะมาต่อกันให้สูงๆ อึ๊บ คว้าไม่ถึง น้องหมีวิ่งไปเอาตุ๊กตามาต่อที่หัว แล้วบอกว่า “น้องตุ๊กตาจ๋า รีบช่วยฉันเก็บส้มหนึ่งกลีบที่อยู่บนฟ้าลงมาให้ฉันทีเถอะ ไม่งั้น ส้มกลีบเดียวที่เหลือก็คงไม่ได้กินแล้วล่ะ”
น้องตุ๊กตาหัวเราะ คิคิ “อะไรกัน แกนี่ช่างโง่จริงๆเลย ที่เห็นนั่นเป็นกลีบส้มเหรอ นั่นเป็นที่คาดผมที่ฉันทำหายต่างหากล่ะ”
น้องหมีบอกว่า “แกนี่โง่เง่าที่สุด ฉันไม่คุยกับแกแล้ว”
น้องหมีเสียใจมาก น้องหมีเวลาที่เสียใจมักจะชอบกันช็อคโกแลต กินช็อคโกแล็ตหมดไปหนึ่งกล่อง น้องหมีก็หลับไปหนึ่งสัปดาห์
น้องหมีตื่นขึ้นมา ก็เกาะอยู่ที่หน้าต่างแหงนมองดูบนฟ้า “ว้าว ส้มกลีบนั้น งอกออกมาเป็นครึ่งลูกแล้ว”
“ก๊อก ๆ ๆ” น้องหมีไปที่บ้านของแมวลาย “นี่ๆ เจ้าแมว ส้มที่ฉันปลูกไว้บนฟ้าน่าแปลกมั้ย ตอนที่มันเหลืออยู่แค่กลีบเดียวก็เริ่มโตขึ้น โตขึ้น ตอนนี้โตขึ้นเป็นครึ่งลูกแล้วนะ”
น้องแมววิ่งออกมาดู ก็พูดว่า “อะไรกัน แกนี่ช่างโง่จริงๆเลย นั่นเป็นส้มครึ่งลูกหรือไง นั่นเป็นบ่อปลาต่างหากล่ะ บนฟ้ามีแมวจอมตะกละอยู่ตัวหนึ่ง มันจ้องขโมยปลาในอ่างกิน แต่บังเอิญมันทำอ่างปลาพลิกคว่ำ แกดูนั่นสิ ในอ่างปลายังมีปลาว่ายน้ำไปมาอยู่เลย แถมยังมี ลูกอ๊อดตัวเล็กๆ มีปลาหนอน อีกต่างหาก อ้อ ดูนั่น มีปูกำลังคลานไปมาด้วยล่ะ”
น้องหมีบอกว่า “แกนี่ช่างตะกละจริงๆ ไม่คุยกับแกแล้วล่ะ”
น้องหมีกลับมาถึงบ้าน นั่งอยู่ใต้ส้มครึ่งลูก รอให้ส้มครึ่งลูกนั้นโตเป็นส้มเต็มลูก
รอแล้วรอเล่า ก็ผ่านไปอีกหนึ่งสัปดาห์ น้องหมีแหงนขึ้นมอง ก็เห็นส้มบนฟ้าลูกกลมๆ สดๆ ถ้าเอามาบีบจะต้องบีบได้น้ำส้มเต็มเหยือกแน่ๆเลย น้องหมีอยากกินส้มจนน้ำลายไหล หยดติ๋งๆ รอก่อนก็แล้วกัน ไม่แน่ คืนนี้ส้มอาจจะสุกหล่นลงมาก็ได้
ตกกลางคืน เสียงฟ้าร้องดังครืน ๆ น้องหมีวิ่งออกไปดู แย่แล้ว ส้มบนฟ้าหายไปอีกแล้ว
“ก๊อก ๆ ๆ” น้องหมีวิ่งไปที่บ้านเจ้าลิง “นี่แน่ะ เจ้าลิง แกเห็นว่าส้มของฉันสุกแล้ว ขโมยไปกินอีกแล้วใช่มั้ย”
ลิงวิ่งออกไปดู แล้วบอกว่า “อะไรกัน แกนี่โง่จริงๆเลย ส้มกลิ้งลงมาพร้อมๆกันฟ้าร้อง แกยังไม่รีบไปหาอีก ”
“ปั้ง ๆ ๆ” เสียงน้องหมีรีบก้าวเท้าวิ่งออกไป หาแล้วหาอีก ฟ้าก็เริ่มมืดลงๆ ก็ยังหาส้มยักษ์ไม่เจอ ส้มที่รอคอยให้สุกมาเป็นเดือนหายไปเสียแล้ว น้องหมีนั่งร้องไห้เสียใจอยู่ใต้ต้นไม้ “ฮือ ๆ ๆ ”
“โป๊ก ” ใครขว้างหัวฉัน น้องหมีรู้สึกว่ามีอะไรลูกกลมๆ กลิ้งมาที่ตัก พอหยิบขึ้นมาดู น้องหมีดีใจมาก “ว้าว ส้มบนฟ้าหล่นลงมาแล้ว”
น้องหมีกอดส้มเอาไว้แน่นแล้วรีบวิ่งกลับบ้าน ปอกเปลือกส้มออก แล้วก็เตรียมตัวจะหม่ำให้อร่อย “ไม่ ฉันจะเอาไปให้เพื่อนๆลองชิมดู นี่เป็นส้มจากสวรรค์เชียวนะ”
เช้าวันต่อมา น้องหมีก็เอาส้มแบ่งเป็นกลีบ ๆ ให้เพื่อนๆลองชิม
ว้า…เหลือแค่กลีบเดียวเอง “ให้เป็นของขวัญตัวเองก็แล้วกัน” น้องหมีกำลังจะเอาส้มชิ้นสุดท้ายใส่ปาก ก็คายออกมาใหม่ ส้มบนฟ้าไม่ใช่ส้มที่เหลือกลีบเดียวที่ฉันเอาไปปลูกไว้หรอกหรือ แล้วมันก็ค่อยๆ โตขึ้นๆ ถ้ากินซะหมด ก็น่าเสียดายน่ะสิ
น้องหมีกลืนน้ำลายสองสามอึก แล้วก็ตัดใจเอาส้มกลีบสุดท้ายไปปลูกไว้ที่สวนหลังบ้านตามเดิม

果果节到了,小鹿给笨笨熊送来一篮大桔子。
笨笨熊吃了一个又一个,一会儿,一篮桔子只剩下一个了。笨笨熊舍不得吃了。心想,要是有一棵大桔树就好了。
  笨笨熊突然高兴地蹦了起来:”对!种桔子!”
  笨笨熊拎着小铲,挎着小篮,跑到院子里。”嘿嘿嘿!”笨笨熊挖了一个坑:”把大桔子种在坑儿里,每天浇一桶牛奶,过几天就会长出一棵大桔树的!”笨笨熊心里好快活。
  一个星期过去了。笨笨熊急了:桔子树怎么还不长出来?晚上,笨苯熊拎着小铲,在院子里挖呀挖呀,种在地里的桔子不见了。
  小猴子给笨笨熊送桃子来了。
  笨笨熊说:”小猴子,我种的桔子,是你偷走的吗?”
  小猴子说:”是啊!那不是!”小猴子指了指天上:”你瞧,我把你的桔子种到天上去了。我怕别人把它愉去呀!就是用桃核儿种的嘛!”
  笨笨熊一看:天上真的有个大桔子,圆圆的,黄黄的,周围还有好多亮晶晶的桔子核儿。”谢谢你,小猴子。”
  小猴子说:”你等着吧!等大桔子熟了,就从天上掉下来了。”嘻嘻嘻,小猴子笑着跑走了。
  ”咚咚咚!”笨笨熊跑到了小白兔家:”小白免,你看,我的大桔子,种在天上了!”
  小白兔跑出来一看:”什么呀,你真笨!那是大桔子吗?那是我送给小玉兔的大花篮。你看,小玉兔把花篮里的花,撒得满天都是,多美呀!”
  笨笨熊说:”你太臭美,不跟你说了!”
  笨笨熊回家了。坐在圆圆的大桔子下面,等着大桔子长成一棵大桔树。
  等呀等,等了一个星期了。笨笨熊发现:不好了!圆圆的大桔子,被谁掰去了一半。
  ”咚咚咚!”笨笨熊跑到了淘气狗的家:”淘气狗,你看见谁偷吃我的桔子了吗,我种在天上的桔子,丢了一半。”
  淘气狗跑出屋一看:”什么呀,你真笨!那是半个桔子吗?那是一口扣着的大金锅,里面盛的都是好吃的。你看:北面有一把银勺子,天上有一只天狗,每天夜里都喂那些倍儿贼倍儿贼的小鬼。那些小鬼都吃胖了!”,
  笨笨熊说:”你太淘气,不跟你说了。”
  笨笨熊回家了。坐在半个桔子下面,盯着偷吃桔子的小偷。
  盯了一个星期,笨笨熊发现:更不好了!半个桔子只剩下一瓣了。天上的桔子核儿倒是越来越多。
  笨笨熊搬来桌椅板凳搭高高。呀,够不着。笨笨熊抱来布娃娃,把布娃娃举过头顶:”布娃娃,快帮我把天上的桔子瓣摘下来吧!要不,我一瓣桔子也吃不上了。”
  布娃娃”噗嗤”笑了:”什么呀,你真笨!那是桔子瓣吗?那是我丢的发卡。我的项链也找到了,可惜,让天上的娃娃玩散了。”
  笨笨熊说:”你太傻,不跟你说了。”
  笨笨熊好伤心。笨笨熊一伤心就爱吃巧克力。一盒酒心巧克力吃没了。笨笨熊呼噜噜睡掉了一个星期。
  笨笨熊醒了,扒着窗户往天上一看:哟,那瓣桔子,长成了大半个桔子。
  ”咚咚咚!”笨笨熊跑到了小花猫家:”小花猫,种在天上的桔子怪不怪?剩下一瓣桔子的时候,就开始长,长,长,都长成大半个桔子了!”
  小花猫跑出屋一看:”什么呀,你真笨!那是大半个桔子吗?那是个大鱼缸。天上有个馋猫偷鱼吃,不小心把玻璃鱼缸弄翻了。你瞧,小鱼游来游去的,还有小蝌蚪、小鱼虫子,呀,小鬼螃蟹也爬出来了!”
  笨笨熊说:”你太馋,不跟你说了!”
  笨笨熊回家了。坐在大半个桔子下面,等着大半个桔子长成圆圆的桔子。
  等呀等,又是一个星期过去了。笨笨熊一看:天上的大桔子,圆圆的,鲜鲜的,一挤就能挤出好多瓶桔子水。笨笨熊馋得直流口水。等着吧:说不定大桔子今天夜里就会从天上掉下来的。
  夜里,一声雷响,笨笨熊跑出来一看:坏了,天上的桔子没了!
  ”咚咚咚:”笨笨熊跑到了小猴子家:”小猴子,是不是你看见大桔午熟了,就把它偷吃了!”
  小猴子跑出屋一看:”什么呀,你真笨!大桔子刚从天上和雷一起滚下来了,你还不快去找找?”
  ”咚咚咚!”笨笨熊撒腿就往外跑。找呀找,天越来越黑了,大桔子还没找到。等了一个月才熟了的大桔子丢了,笨笨熊坐在一棵大树下,”呜呜呜——”伤心地哭了。
  ”咚!”谁砸我的头?笨笨熊觉得有个圆溜溜的东西滚进了怀里。笨笨熊一看,高兴死了:”天上的大桔子掉下来啦!”
  笨笨熊抱着大桔子跑回家,剥下桔皮,刚想吃,”不,我要让大家都尝尝,这是天上的桔子呀!”
  第二天早上,笨笨熊把大桔子,一瓣一瓣送给了朋友们。
  哟,只剩下一瓣了,”送给我自己吧!”笨笨熊刚放进嘴里,又拿了出来:天上的桔子不是剩下一瓣的时候,就会再长大吗?把它吃了多可惜……
  笨笨熊咽了几下口水,把最后一瓣桔子,种在了自己的小院里。

ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ

มดงานจอมพลัง蚂蚁大力士

ต๋าหลี่ เป็นมดจอมพลังเลื่องชื่อแห่งเมืองมด มันสามารถลากสิ่งของที่หนักกว่าตัวเองได้มากถึงหกร้อยเท่า แต่มดตัวอื่นไม่ว่าจะออกแรงเท่าไหร่ กัดฟันเบ่งกล้ามสุดแรง ก็สามารถลากของที่หนักกว่าตัวเองได้มากที่สุดแค่ห้าร้อยเท่าเท่านั้นเอง
มีอยู่ครั้งหนึ่ง มันแบกแมงปอที่ตายแล้วออกมาจากพงหญ้า เดินไปไกลแปดพันลี้ ไม่ต้องตกใจ เพราะนี่เป็นการวัดระยะทางไกลแบบเมืองมด เมื่อมันลากแมงปอไปถึงที่หน้าประตูเมือง พระราชาแห่งเมืองมดก็ถึงกับตกใจ เอ่ยปากชมมดงานจอมพลังไม่หยุดปาก เจ้าช่างมีพละกำลังเหลือเกิน
ยังมีอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งเป็นครั้งที่ทำเอาบรรดาประชาชนเมืองมดใจหายใจคว่ำไปตามๆกัน ก็คือ ในเมืองมดมีเสบียงอาหารที่ใหญ่มาก ในโกดังเก็บอาหารไว้เป็นจำนวนมาก อาหารกองสูงท่วมหัว สูงกว่ามดเป็นสิบๆเท่า
วันนั้น บรรดามดรวมแรงรวมใจกันลากช็อกโกแล็ตเข้าไปเก็บไว้ในโกดังเสบียงอาหาร ตั้งใจจะเอาไปกองทับๆกันขึ้นไป ไม่รู้ว่ามดตัวไหนไม่ระวัง ชนกองเสบียงพังครืนลงมา ข้าวโพดอบที่ตั้งอยู่บนยอดสุดกลิ้งตกลงมา อันตรายมาก เพราะมันมีน้ำหนักเป็นพันตันเลยล่ะ (แน่นอนว่า เป็นหน่วยวัดของเมืองมด) แต่กลับไม่ได้ตกมาทับมดแข้งขาหักเลยสักตัว
ในช่วงพริบตาแห่งอันตรายนี้เอง มดจอมพลังต๋าหลี่วิ่งขวางไว้ข้างหน้า ใช้ร่างกายที่กำยำล่ำสันกำบังข้าวโพดคั่วเม็ดนั้นเอาไว้ได้ มันตะโกนบอกเพื่อนว่า “รีบหนีไป” จนกระทั่งประชากรมดทุกตัวหนีออกจากพื้นที่อันตรายแล้ว มันจึงปล่อยมือ แม้จะเหนื่อยจนเหงื่อท่วมตัว แต่ก็ไม่ได้รับบาดเจ็บเลยสักนิดเดียว ประชากรมดพากันล้อมเข้ามา เพื่อยกย่องมดจอมพลังผู้อุทิศตนเพื่อประชาชน
ต๋าหลี่ได้แต่ตอบว่า “เพื่อพวกเราทุกคน ไม่เป็นไรหรอก”
ไม่รู้ว่ามีมดช่างคิดตัวไหนไปกราบทูลพระราชาว่า เมืองมดของพวกเราจะต้องจัดการแข่งขันยกน้ำหนักเหมือนเมืองมนุษย์ พระราชาก็เห็นด้วย การแข่งขันยกน้ำหนักครั้งแรกของเมืองมด ก็ได้จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่และคึกคัก มดจอมพลังต๋าหลี่ก็ไม่ทำให้ประชาชนชาวมดผิดหวัง คว้าชัยชนะที่หนึ่งมาครอง และได้รับฉายาว่า “มดจอมพลัง”
เมื่อเจ้ามดจอมพลังได้รับเหรียญทองที่ส่องประกายแวววาว ก็รู้สึกตื่นเต้นมาก ในใจคิดว่า “เมื่อก่อนที่ฉันเคยลากแมงปอ เคยยันเม็ดข้าวโพดคั่วที่หล่นลงมา ใช้พลังมหาศาล ใครให้รางวัลฉันบ้าง อย่างมากก็แค่เอ่ยปากชมคนละคำสองคำ ฉันน่าจะเก็บแรงเอาไว้ยังจะดีเสียกว่า เก็บเอาไว้เวลาแข่งขัน ถ้าเอาพลังออกมาใช้หมดเสียก่อน พอถึงตอนแข่งขัน ไม่มีพลังก็พ่ายแพ้เขาหมดแน่”
ต๋าหลี่ เข้าใจผิดไปเองว่าเป็นวิธีที่ถูกต้อง นับแต่นั้นมา มันก็ไม่ยอมออกแรงทำงานเหมือนเมื่อก่อนอีกเลย
ตอนเริ่มต้น มันก็พยายามหางานเบาๆทำ เวลาที่ต้องออกแรงหนัก ๆ ก็แกล้งทำเป็นป่วย หรือไม่ก็ทำท่าออกแรง ไม่ยอมให้ตัวเองสูญเสียพลังงานแม้แต่น้อย
มันคิดว่า ฉันไม่โง่หรอกนะ ที่จะยินดีกับคำชมที่ไร้ประโยชน์ เหรียญทองแวววาว กับเงินรางวัลนั่นต่างหากล่ะถึงจะมีคุณค่าสำหรับฉัน
การแข่งขันยกน้ำหนักแห่งเมืองมดครั้งที่สองมาถึง มดจอมพลังต๋าหลี่ก็พกเอาความมั่นใจเต็มร้อยมาชิงชัยในครั้งนี้
แต่กลับผิดเกินคาด แม้แต่ครึ่งของสถิติยังทำไม่ได้ แล้วยังถูกนักกีฬาม้ามืดนอกสายตาที่ชื่อ
ซิงซิง มดงานที่วันๆเอาแต่ทำงาน แย่งตำแหน่งชนะเลิศไปครอง
เรื่องนี้สร้างความฮือฮาให้กับเมืองมดเป็นอย่างมาก เหล่าบรรดามดพากันแบกซิงซิงขึ้นเพื่อแสดงความยินดี จนพระราชามดมอบเหรียญรางวัลแก่มดจอมพลังตัวใหม่ ต๋าหลี่ก็ได้แต่หลบไปอยู่ในมุมมืด ร้องไห้โฮด้วยความเสียใจ
หลังจากนั้นมาหลายปี อดีตมดจอมพลังจึงเข้าใจว่า การฉกฉวยโอกาส เอารัดเอาเปรียบ ทำให้พลังในร่างกายสูญหายไปเรื่อยๆ ทำให้ต้องเสียตำแหน่งมดจอมพลังให้ผู้อื่นไปอย่างน่าเสียดาย
ต๋าหลี่ตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่ เพื่อชิงตำแหน่งมดจอมพลังกลับคืนมา แล้วต๋าหลี่ควรจะทำอย่างไรดีเอ่ย

蚂蚁国的达里,是个有名的大力士。他能独自拖动比身体重六百倍的东西,别的蚂蚁拼着命,咬着牙,也只能拖动比自己身体重五百倍的东西。
一次,他居然从树丛里抱着一只死蜻蜓,走了八百里。别惊讶,这是按蚂蚁国的里程计算的。当他把蜻蜓拖到蚂蚁国洞口时,蚂蚁国国王都惊讶了,不住地夸他能干,力气大。
还有一次,那可真是惊险。在蚂蚁国里有一个很大的仓库,里面装有各类食品,食品码放得比蚂蚁们高出十几倍。
那天,蚂蚁们齐心协力把一块巧克力拖进仓库,想把它码上垛去。不知哪位蚂蚁不小心把垛碰倒了,垛顶的一个大米包顺势落下来,真不得了,足有几千斤重的物体(当然是蚂蚁国的重量)落下来,还不把蚂蚁们砸个折胳膊断腿的。
在这千钧一发的时刻,小蚂蚁达里一步向前,用坚实的身躯,顶住米包,他高喊着:”快闪开!”直到蚂蚁们逃离险区,才放下米包,尽管他累得浑身是汗,但丝毫没有伤着筋骨。蚂蚁们纷纷围上来,赞扬他的献身精神。
达里不住地说:”为了大家,没什么!”
不知哪位蚂蚁别出心裁,向蚂蚁国王建议,要像人类那样,举行全国性举重比赛,蚂蚁国王欣然同意,这第一次全国比赛当然场面宏大,热闹非凡,达里也真是不负众望,取得了全国轻重量级的举重冠军,获得蚂蚁国大力士称号。
当他拿到金光闪闪的奖脾时,心里异常激动。心想,以前我拖过蜻蜓,顶过下落的米包,卖了那么大的力气,谁给过我奖励?只是唾沫粘麻雀,用嘴夸两句而已。看来我应该注意节省力气,留着重大比赛时用,平时把力气用完,比赛时就没有了,那不吃了大亏。
达里自认为找到了做蚂蚁的真理,从此,再也不像以前那样卖力气地干活了。
开始时,时时处处找轻松活干,该他使力气的时候,不是装病,就是装装样子,不肯多花一点儿力气。
他想,我才不当傻瓜,听那没用的夸奖呢,那金光闪闪的奖牌,厚厚的奖金,才是最实惠的呢。
当全国第二次举重比赛开始的时候,蚂蚁达里自然信心十足,抱着重拿冠军,再获奖牌的愿望走上比赛场。
可是万万没想到,他连去年纪录的一半也没达到,而让平时不起眼的、默默劳动的黑黑得了冠军。
蚂蚁国轰动了,蚂蚁们高高举起星星向他祝贺,当蚁王向星星发授奖牌的时候,达里溜到一个角落里,哇哇大哭起来。
直到很久很久以后,蚂蚁达里才明白:投机取巧,处处偷懒,身上的力气会消失的,所以才失去了当大力士的资格。
达里决心重新开始,把大力士的称号夺回来,那么,他该怎么办呢?

ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ

ซื้อประทัด买鞭炮

ฉลองปีใหม่ จุดประทัด
บรรดาสัตว์ป่าน่ารักที่อยู่ในป่าก็ฉลองปีใหม่เหมือนกัน พวกมันก็ต้องจุดประทัดเหมือนกัน
ใครจะไปซื้อประทัดล่ะ
หมีน้อยบอกว่า “ฉันไปซื้อเองก็แล้วกัน”
ว่าแล้ว หมีน้อยก็เดินต้วมเตี้ยมเข้าเมืองไป
หมีน้อยไม่เคยเห็นประทัดมาก่อน รู้แค่ว่าประทัดมีรูปร่างกลมๆเป็นทรงกระบอก ข้างนอกห่อด้วยกระดาษอีกชั้นหนึ่ง
หมีน้อยเดินดูในห้างจนทั่ว ประทัดนี่ช่างหายากจังเลย ต่อมา หมีน้อยเดินเข้าไปในร้านขายอาหาร ก็เห็นพุทราแผ่นห่อเป็นแท่ง ๆ
“อ้อ นี่จะต้องเป็นประทัดแน่ๆเลย” หมีน้อยคิดในใจ “รูปทรงกระบอก ข้างนอกมีกระดาษห่อหนึ่งชั้น ไม่ผิดแน่”
หมีน้อยซื้อพุทราแผ่นกลับมาด้วยความดีใจ
เพื่อนๆพากันมาล้อมรอบหมีน้อย เพื่อจะมาดูประทัด
หมีน้อยก็จุดไฟที่กระดาษด้วยความระมัดระวัง แต่ว่า…กระดาษไหม้หมดแล้ว ยังไม่ได้ยินเสียงประทัดเลยสักนิดเดียว น้องลิงเข้าไปดูก็พบว่า ที่แท้ก็เป็นพุทราแผ่นนี่เอง
“ไอ้หมีโง่ เห็นพุทราแผ่นเป็นประทัดไปได้” เสียงลิงบ่นงึมงำ “ฉันไปซื้อเอง ๆ ”
ว่าแล้ว น้องลิงก็กระโดดหยองๆ เข้าไปในเมือง
เจ้าลิงเจี๊ยกๆ ก็ไม่เคยเห็นประทัดมาก่อนเหมือนกัน รู้เพียงว่าประทัดจะมีสายชนวนไว้จุดไฟ
เจ้าลิงเดินดูในร้านค้าในเมืองจนทั่ว จนในที่สุดก็เข้าไปในร้านขายของเบ็ดเตล็ด เห็นเทียนอยู่เล่มหนึ่ง
“นี่จะต้องเป็นประทัดแน่ๆ” เจ้าลิงคิดอยู่ในใจ “ดูสิ ข้างบนก็มีสายชนวนจุดไฟด้วย ไม่ผิดแน่ๆ ”
เจ้าลิงซื้อเทียนเสร็จก็รีบกลับเข้าป่าด้วยความดีใจ
เพื่อนๆก็พากันมารุมล้อมเพื่อดูการจุดประทัด
เจ้าลิงจุดไฟที่สายชนวน แล้วก็นั่งดูไฟค่อยๆลุกไหม้ไปอย่างช้า ๆ จนกระทั่งเทียนไหม้จนหมด ก็ไม่ได้ยินเสียงประทัดเลยสักนิด
คุณจิ้งจอกเดินมาดูประทัดของเจ้าลิง คิดไปคิดมา นี่มันเทียนนี่นา
“ไอ้ลิงหน้าโง่ ประทัดกับเทียนยังแยกกันไม่ออกอีก” จากนั้นนายจิ้งจอกก็พูดว่า “ฉันไปซื้อเอง ๆ ”
นายจิ้งจอก แม้จะไม่เคยเห็นประทัดมาก่อน แต่นายจิ้งจอกก็ฉลาดมาก พอเข้าไปถึงในเมือง ก็ไม่ได้เดินไปที่ร้านไหนเลย แต่เดินตรงเข้าไปหาเด็กๆ ที่กำลังจุด ประทัดอยู่ ว้าว ในที่สุดก็หาเจอจนได้
เด็กน้อยคนหนึ่งกำลังจุด ประทัดอยู่ “ปั้งๆ ๆ ” เสียงดังลั่นเลย
สักครู่เดียวกระบอก ประทัดก็ตกลงมาถึงพื้น นายจิ้งจอกรีบเก็บมาดู แล้วก็รีบกลับเข้าป่าด้วยความดีใจ
“นี่ล่ะ คือ ประทัดของจริง” นายจิ้งจอกชู ประทัดแล้วก็อวดเพื่อนๆว่า “ฉันได้ยินเสียง ประทัดด้วยหูของฉันเองเลยล่ะ”
นายจิ้งจอกก็เอาไฟจุด ประทัดจนไหม้ แต่ ประทัดนี้ก็ไม่ดังเสียที
บรรดาสัตว์น้อยทั้งหลาย ไม่ได้จุด ประทัดฉลองปีใหม่ปีนี้เลย เพราะพวกมันหาซื้อ ประทัดไม่ได้นั่นเอง

过新年,放鞭炮。
动物们也要过新年,所以它们也要放鞭炮。
  谁去买鞭炮?
  小熊说:”我去买!”
  小熊一步一步地走进城去了。
  小熊并没见过鞭炮,只是听说鞭炮是圆柱形的,外面阵一层纸包着。
  小熊在城里的商店里逛啊逛,鞭炮真难找。后来,小熊进了食品店,它发现了一筒山楂片。
  ”啊,那定是鞭炮,”小熊想:”圆柱形,外面有一层纸包着。没错,没错!”
  小熊买了筒山楂片,高高兴兴地回去了。
  大家都围着小熊,要看放鞭炮。
  小熊小心地点着外面的一层纸,可纸烧光了,也没听见响声,却露出红红的小圆灯。小猴上前仔细一看,原来是山楂片。
  ”真是个笨熊,把山楂片当鞭炮。”小猴说,”我去买,我去买!”
  小猴蹦蹦跳跳地进城去了。
  小猴也没见过鞭炮,只是听说鞭炮外面有导火线。
  小猴在城里的商店里逛啊逛,后来,小猴进了杂货店,它发现了蜡烛。
  ”这准是鞭炮,”小猴想,”瞧,那里有导火线。没错,没错!”
  小猴买了蜡烛,高高兴兴地回去了。
  大家又围住了小猴,要看放鞭炮。
  小猴点燃了”导火线”,看着”鞭炮”慢慢地燃烧。直别燃光了,也没听到鞭炮响。
  狐狸走过去,看看”鞭炮”,使劲地想了想,知道这是蜡烛。
  ”真是傻猴,蜡烛、鞭炮不分。”狐狸说,”我去买,我去买!”
  狐狸虽然也没见过鞭炮,但它却聪明极了。它到了城里,什么商店也不去,却专门找放鞭炮的小男孩。嗬,还真让他找到了。
  一个小男孩点燃了一只鞭炮,”嘭——”好响的声音。
  一会儿,这只鞭炮掉到地上,狐狸赶紧捡起来,高高兴兴地回去了。
  ”这才是真正的鞭炮,”狐狸举起鞭炮,对围上来的动物们说,”我亲耳听到鞭炮声。”
  狐狸点燃了鞭炮,可这鞭炮也没响。
  这一年,动物们过了新年,却没放鞭炮,因为它们买不到会响的鞭炮!

ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ

เด็กๆบนดาวฟักทอง南瓜星上的孩子

ในจักรวาลของเรามีดาวดวงหนึ่ง ชื่อว่า ดาวฟักทอง
เด็กๆที่อยู่บนดาวฟักทองช่างแสนสบายเหลือเกิน ไม่ต้องทำงานอะไรเลย พ่อแม่ต่างพูดว่า “ขอแค่หนูๆขยันเรียนหนังสือก็พอแล้ว”
เพื่อไม่ให้รบกวนลูกๆอ่านหนังสือ เชือกผูกรองเท้าของลูก พ่อก็ผูกให้ทุกวัน
เพื่อให้ลูกสาวตั้งใจฝึกซ้อมเปียโน แม่ก็ใช้ช้อนป้อนข้าวป้อนน้ำให้ลูกกิน
เด็กๆบนดาวฟักทองช่างมีอนาคตไกลเหลือเกิน อยู่บนดาวฟักทองนี่ เด็กๆอายุเพิ่งสองขวบก็อ่านหนังสือได้ วาดรูปเป็น ดีดลูกคิดเป็น เด็กอายุสามขวบก็รู้จักร้องเพลง เต้นรำ เล่นหมากกระดาน เด็กอายุสี่ขวบก็เล่นดนตรีเป็นเก้าสิบเก้าชนิดแล้ว
แต่เด็กๆบนโลก อายุหกขวบเพิ่งจะเข้าโรงเรียน แต่ว่าบนดาวฟักทอง เด็กๆอายุหกขวบก็เรียนจบมหาวิทยาลัยแล้ว นักศึกษามหาวิทยาลัยเรียนรู้อะไรต่อะไรเยอะแยะมากมาย แต่มีอย่างเดียวที่ทำไม่เป็น คือ ไม่รู้จักทำงาน
วันเวลาผ่านไปนับวันนับปี อยู่มาวันหนึ่งพ่อแม่ของเด็กๆบนดาวฟักทองก็แก่ชราลงแล้ว ตายจากไป ต่อจากนี้ไป บนดาวดวงนี้ ไม่มีใครคอยผูกเชือกรองเท้าให้ ไม่มีใครใช้ช้อนตักข้าวเป็นแล้ว
ผูกเชือกรองเท้าไม่เป็นจะเดินได้ยังไงล่ะ ใช้ช้อนไม่เป็นจะกินข้าวได้ยังไงล่ะ นายกรัฐมนตรีจนปัญญาก็เลยส่งยานอวกาศบินมาที่โลก เพื่อมาเชิญครูไปสอน
ยานอวกาศบินเร็วมาก เพียงไม่กี่วันก็อาจารย์ที่เชิญมาจากโลกก็มาถึงแล้ว ครูพวกนี้เป็นใครกันเหรอ เป็นเด็กๆจากโรงเรียนอนุบาลของโลกนั่นเอง ห้องเรียนก็มีห้องใหญ่ ห้องกลาง และห้องเล็ก
หนูๆที่มาจากโลกเริ่มสอนวิชาให้เด็กๆบนดาวฟักทอง หนูๆจากห้องเล็กเริ่มสอนคนที่ดาวฟักทองใช้ช้อนกินข้าว หนูๆจากห้องกลางสอนพวกเขามผูกเชือกรองเท้า ติดกระดุม หนูๆจากห้องใหญ่สอนพวกเขาพับผ้าห่ม กวาดพื้น แล้วก็ล้างถ้วย …
ผู้คนบนดาวฟักทองเรียนวิชาจากเด็กๆที่มาจากโลก และเข้าใจกฎข้อหนึ่ง นั่นก็คือ เด็กๆจะต้องเรียนรู้การทำ “กิจวัตรประจำวันด้วยตนเอง”

宇宙中有一颗星,叫南瓜星。
南瓜星上的孩子们舒服极了,他们连一丁点儿活都不用干。爸爸妈妈都说:”你们只要好好学习就行!”
  为了不耽误儿子看书,儿子的鞋带总是由爸爸来系。
  为了让女儿多练一会儿钢琴,妈妈拿着小勺亲自给女儿喂饭。
  南瓜星上的孩子们真有出息:在这里,两岁的小孩儿会书法,会画画,会打算盘;三岁的小孩儿会唱歌,会跳舞,还会下围棋;四岁的小孩儿能演奏九十九种乐器……
  地球上的小孩儿到六岁半才上学。可是,在南瓜星上,六岁半的孩子都已经大学毕业了。这些大学生们学到了许多知识,偏偏没有学会干活。
  日子一年一年过去了。终于有一天,南瓜星上的爸爸妈妈们都老了,都去世了。从此,这个星球上再也没人会系鞋带,会使小勺了……
  不会系鞋带怎么走路呀?不会使小勺怎么吃饭呀?没办法,总统只好派飞碟去地球上请老师。
  飞碟飞得真快:不几天,地球上的老师请来了。这些老师是谁?是幼儿园的小朋友!有大班的、中班的,也有小班的。
  幼儿园的小朋友开始给他们上课了。小班的孩子教南瓜星上的人用小勺吃饭;中班的教他们系鞋带、扣钮扣;大班的教他们叠被子、扫地、洗碗……
南瓜星上的人跟地球上的小朋友学会了本领,也明白了一个道理,那就是:孩子们从小要学会”自己的事情自己做”。

ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ

แปลงกายได้ร้อยแปด七十二变

มีอยู่วันหนึ่ง ลูกของหงอคง ชื่อซุนเสี่ยวเซิ่ง รบเร้าถามว่า “พ่อฮะ ใครๆก็บอกว่าพ่อแปลงกายได้เจ็ดสิบสองกระบวนท่า จริงเหรอฮะพ่อ”
หงอคงตอบว่า “ไม่ผิดหรอกลูก พ่อของลูกแปลงกายเป็นอะไรก็ได้”
“สอนผมหน่อยสิพ่อ”
หงอคงทนการรบเร้าของลูกไม่ไหว จึงสอนวิชาแปลงกายเป็นต้นไม้ให้
ส่วนลูกของตือโป๊ยก่าย ชื่อ จูเสี่ยงเหนิง มาหาซุนเสี่ยวเซิ่ง เดินมาได้ถึงครึ่งทางก็ชนเข้ากับต้นไม้ใหญ่เข้าอย่างจัง หัวชนกับต้นไม้จนเจ็บไปหมด ก็โมโหมาก “ใครเอาต้นไม้มาปลูกไว้กลางถนนเนี่ย”
“ฮ่า ๆ ” เสี่ยวเซ่งแปลงกายกลับร่าง “พ่อฉันสอนวิชาแปลงกายเป็นต้นไม้ให้ฉัน พ่อฉันแปลงกายเป็นอะไรก็ได้”
เสี่ยวเหนิงถึงกับตกตะลึง คิดไปคิดมา ก็พูดกับเสี่ยวเซิ่งว่า “นายยังเปลี่ยนเป็นต้นไม้ได้ รออยู่นี่นะ” พูดจบก็รีบวิ่งกลับบ้าน
“พ่อฮะ” เสี่ยวเหนิงตะโกนเรียกพ่อด้วยควาน้อยอกน้อยใจ “พ่อของเสี่ยวเซิ่งสอนวิชาแปลงกายเป็นต้นไม้ด้วยล่ะ แต่พ่อไม่เคยสอนวิชาอะไรให้ผมเลย”
“ไม่เห็นจะมีอะไรวิเศษตรงไหนเลย” โป๊ยก่ายปลอบลูก “พ่อของแกก็แปลงกายได้ร้อยแปดเหมือนกัน มา พ่อจะสอนให้สักกระบวนท่า”
ฝ่ายเสี่ยวเซิ่งก็นั่งรอยืนรอจนเกือบจะรอไม่ไหว ก็เห็นช้างตัวหนึ่งเดินต้วมเตี้ยมมาแต่ไกล ยื่นงวงมาหมายจะถอนต้นไม้ขึ้นจากดิน
“โอ้ย…พ่อจ๋า” เสียงเสี่ยวเซิ่งตะโกนร้องด้วยความตกใจ
ฝ่ายช้างก็อดหัวเราะไม่ได้ ที่แท้เป็นเสียงของเสี่ยงเหนิงนั่นเอง
แต่เสี่ยวเซิ่งไม่ยอมแพ้ ก็รีบวิ่งไปหาพ่อหงอคง แปลงกายเป็นหนูตัวน้อย จะได้วิ่งเข้าไปในจมูกของช้าง แต่เสี่ยวเหนิงก็ไม่ยอมแพ้ ก็เรียนวิชามาจากพ่ออีกอย่างหนึ่ง แปลงกายเป็นแมวไล่จับหนู เพื่อจะเอาชนะแมว หงอคงก็สอนลูกชายแปลงเป็นเหยี่ยว
แปลงกายไปมา แข่งกันไปมา โป๊ยก่ายมีวิชาอยู่สามสิบหกกระบวน “พอเถอะลูก เราไม่แข่งกันแล้วนะ”
“ไม่ยอม พ่อจะต้องสอนผมอีก”
แต่ ไม่ว่าจะอ้อนวอนเท่าไหรก็ไม่เป็นผล
ฝ่ายเสี่ยวเซิ่ง ก็เรียนวิชามาจากพ่อจนครบเจ็ดสิบสองกระบวนท่าแล้ว แต่ก็ใช้ไปแค่ สามสิบเจ็ดครั้ง ก็เอาชนะได้แล้ว ยังเหลืออีกสามสิบห้ากระบวนท่า ยังไม่ได้เอาออกมาใช้เลย ก็รู้สึกว่า ชนะยังไม่สะใจ เสี่ยวเซิ่งเห็นเสี่ยวเหนิงเสียอกเสียใจ ก็บอกว่า “นายไหว้ฉันเป็นครูสิ ฉันสอนนายเจ็ดสิบสองกระบวนท่า”
แต่เสี่ยวเหนิงก็โกรธ ไม่ยอมให้เสี่ยวเซิ่งสอนวิชาให้
ทำยังไงดีล่ะ แต่เรื่องนี้ไม่เกินกำลังของเสี่ยวเซิ่ง จะสอนวิชาแปลงกายเจ็ดสิบสองกระบวนท่าให้เสี่ยงเหนิง กระบวนท่าแรก ก็ต้องแปลงกายเป็นคุณอาโป๊ยก่ายเสียก่อน เสี่ยวเหนิงก็ยอมเรียนด้วยแล้ว

一天,孙悟空被儿子孙小圣缠上了:”爸爸,听人说您会七十二变?”
   悟空说:”这不假,你爸爸样样都会变。”
  ”教教我吧!”
  悟空磨不过儿子,就教了他一招——变树。
  猪八戒的儿子猪小能来找孙小圣,半路上撞到一棵树上,头撞得很疼,他生气了:”是谁把树种在路当中?,
  ”哈哈!”变成树的小圣又变回来,”是我爸爸教我变树的,他什么都会变!”
  小能发了呆。可他想了想,对小圣说:”你还变成树,等在这里!”说完赶忙跑回家去。
  ”爸爸!”小能挺委屈地对着八戒喊,”人家小圣的爸爸教小圣变树,您什么也没教我!”
  ”这有啥稀奇,”八戒安慰儿子说,”你爸爸也会三十六变呢,我也教你一手!”……
  再说变成树的小圣,正等得不耐烦,只见摇摇摆摆走来一头大象,伸开长鼻子就要拔树。
  ”哎呀!爸爸呀!”小圣惊叫起来。’
  大象忍不住笑出声——是小能的声音。
  小圣一心想赢,又去请教悟空,变成一只小老鼠,要朝大象鼻孔里钻。小能也不服输,又从爸爸那儿学到新本事,变成一只猫来抓老鼠。为了对付猫,悟空又教儿子变老鹰……
  变这变那,比来比去,八戒的三十六变不够用了。”算了吧,孩子,咱不比了。”
  ”不,我要你再教我!”
  可是吵也没用。
  小圣从悟空那儿学到了七十二变。但他只用了三十七变就赢了,还有三十五变没用上,赢得也没劲。他看见小能挺难受的,就说:”你拜我做师傅,我来教你七十二变吧。,
  可是小能赌气不要小圣教。
  怎么办呢?这事没难倒小圣。要教七十二变,自己先变一变。小能愿意跟小圣学了,因为小圣变成了八戒叔叔的模样!……

ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ

แกะขโมยผักกาด偷白菜的长角羊

ถนนเลียบบึงแห่งหนึ่ง ทอดยาวเข้าไปถึงแปลงผัก ในแปลงผักปลูกผักกาดสีขาวสะอาด
ถนนเส้นนี้คุณปู่ที่ปลูกผักกาดสร้างขึ้น แปลงผักก็เป็นของคุณปู่ และผักาดในแปลง ก็เป็นผักที่คุณปู่ปลูกนั่นเอง
คุณปู่มาหว่านปุ๋ย พรวนดินที่แปลงผักเป็นประจำ ต่อมา คุณปู่ก็ไม่ต้องทำงานพวกนี้อีกแล้ว เพราะผักกาดเริ่มโตเป็นหัวใหญ่ๆ แต่คุณปู่ก็ยังต้องมาดูผักกาดอยู่เป็นประจำ ผักกาดชุ่มฉ่ำอวบอ้วน ลำต้นสีขาวนวล ใบสีเขียวอ่อนๆ น่ารักน่าเอ็นดู คุณปู่มองเห็นผักกาดที่ปลูกมากับมือน่ารักขนาดนี้ก็ยิ้มรื่น อยากจะพูดกับเหล่าผักกาดน้อยเหล่านี้
มีแกะเขายาวตัวหนึ่งเดินผ่านมาที่ถนนริมบึงเส้นนี้ เล็มหญ้าอ่อนอยู่ริมถนน ดูเป็นเด็กเรียบร้อยน่ารัก คุณปู่ก็ไม่เคยสงสัยมันเลยแม้แต่น้อย แต่เมื่อเจ้าแกะเขายาวได้กลิ่นผักกาดโชยมาจากแปลงผัก มันยืนนิ่ง มองดูผักกาดในแปลงอย่างไม่ยอมกระพริบตา แล้วก็คิดหาโอกาสเข้าไปในแปลงผักกาดให้ได้
พอตกกลางคืน เจ้าแกะเขายาวก็แอบย่องมา ได้ยินเสียงคุณปู่นอนกรนคร่อก ๆ ก็รีบสาวเดินไปที่แปลงผักอย่างรวดเร็ว พอไปถึงแปลงผัก มันได้กลิ่นผักกาดแสนหอม ก็ดีใจเหลือเกิน ย่องไปไม่กี่ก้าว มันก็เด็ดผักกาดมาหัวหนึ่ง แล้วก็แทะกินแบบไม่พูดพล่ามทำเพลง
ดวงดาวบนฟ้ามองเห็น รีบกระซิบบอกลมที่กำลังหลับตาพริ้ม “พี่ลม รีบไปบอกคุณปู่เร็วเข้า” พี่ลมได้ยินก็รีบพัดไปที่บ้าน แล้วก็เคาะหน้าต่างบอกคุณปู่
คุณปู่ได้ยินดังนั้น ก็รีบสวมเสื้อ วิ่งไปที่แปลงผักทันที
เจ้าแกะเขายาวกินผักกาดอิ่มแล้ว กำลังเลียปากเสียงดังจุ๊บจั๊บๆ
“ลูกผักกาดของข้า หายไปหนึ่งหัว” คุณปู่ร้องด้วยความเสียดาย
ผักกาดพากันพูดว่า “ถามเจ้าแกะเขายาวนั่นดูสิ”
“เจ้าแกะเขายาว ใครกินผักกาดของข้า”
“ผมไม่รู้ฮะ แต่ผมไม่ได้กินนะฮะ” เจ้าแกะเขายาวรีบตอบด้วยท่าทีลุกลี้ลุกลน
“แล้วที่หลังแก ซ่อนอะไรเอาไว้น่ะ”
มันซ่อนหัวผักกาดที่กินเหลือเอาไว้ข้างหลัง ทันใดนั้น เจ้าแกะเขายาวก็รีบทิ้งหัวผักกาดลงน้ำแล้วเหยียบให้จม แล้วก็รีบตอบว่า “อ้อ นกน้ำน่ะฮะ บินลงน้ำไปแล้ว”
“เจ้านกน้ำมาทำอะไรที่แปลงผักของข้าล่ะ”
“ใครจะไปรู้ล่ะ เอ๊ะ บางทีอาจจะมาขโมยกินผักกาดก็เป็นได้”
เจ้าแกะเขายาวพูดจบ ก็เดินจากไป
คืนต่อมา เจ้าแกะเขายาวก็แอบย่องมาขโมยผักกาดอีก
คุณปู่โกรธมาก พูดกับเจ้าแกะเขายาวว่า “เจ้าแกะเขายาวเอ๋ย ข้าขุดหลุมไว้ในแปลงผัก เจ้าช่วยบอกนกน้ำสักหน่อยเถอะนะ ถ้ามันมาขโมยผักกาดอีก ได้เห็นดีกันแน่”
เจ้าแกะเขายาวรู้สึกกลัวขึ้นมา ขโมยผักกาดตกลงไปในหลุม ช่างน่าอับอายเป็นแน่ แต่ว่า เจ้าผักกาดพวกนั้นก็ช่างหอมหวานเกินห้ามใจ ดังนั้น เจ้าแกะคิดในใจว่า ตาแก่นี่จะต้องขู่ให้กลัวแน่ๆ ฮึ่ม แต่หลอกฉันไม่ได้หรอกน่า คิดดังนั้น เจ้าแกะเขายาวก็แอบย่องเข้าไปในแปลงผักเหมือนอย่างเคย
เช้าวันต่อมา เมื่อคุณปู่เดินมาดูที่แปลงผักกาด และก็จะตัดผักกาดใส่ตะกร้า ก็ได้ยินเสียงร้องไห้ เสียงนั้นดังมาจากหลุม
“ใครมาร้องไห้อยู่แถวนี้นะ หรือว่าอยู่ในหลุมที่ข้าขุดไว้ดักเจ้าหัวขโมยนะ” คุณปู่จำได้ว่าเป็นเสียงร้องของใคร
เจ้าแกะเขายาวอับอายเหลือเกิน ตกลงไปในหลุม ก้มหน้าก้มตา ไม่กล้าพบหน้าคุณปู่ และเหล่าผักกาดอีกเลย

沿着池边的路,可以走进菜畦里。菜畦里种着白莱。
这条路是种菜的爷爷踏出来的,菜畦是爷爷的菜畦。菜畦里的白菜呢,当然也是爷爷种的。
  爷爷常常来给白菜施肥,松土。后来他不用忙这些了,白莱全都包卷起来了,可他每天还要来看他的白莱。白莱水嫩水嫩的,由色的帮子,淡青的包叶,多可爱呀!爷爷看见它们就笑了,他想跟这些白菜孩子说说话儿。
  长角羊也走池边的路,低头啃路边的青草叶儿,很安分的样子。爷爷也从没怀疑过它。可当长角羊闻见从莱畦里飘过来的清香时,它站住了,翘首看着那些白菜。这一看,它留恋得不想低头了,决定找机会进菜畦里看看。
  夜晚,长角羊来了。它听见爷爷在打呼噜,便径直走进了菜畦。当它的鼻子嗅在白菜上时,它心里有多极意呀!它踱了几步,挑出那棵顶大的白菜,招呼也不打,便啃了起来。
  天上的星星看见了,对闭着眼游戏的风儿说:”风儿,快去告诉爷爷!”风儿立刻飞跑起来,飞到院子里。敲响了爷爷的窗户。
  爷爷忙穿衣来到菜畦。
  那长角羊吃完白菜,正咂嘴呢。
  ”我的白菜孩子少了一个!”爷爷说。
  白菜们都说:”问问长角羊吧!”
  ”长角羊,是谁吃了我的白菜?”
  ”我不知道,我可没有。”长角羊慌慌张张地答道。
  ”你身后是什么呀?”
  那正是吃剩的白菜根。长角羊一脚把它踢进池里,回答说:”是只水鸟儿,飞进水池里了。”
  ”水鸟儿来菜畦于什么呀?”
  ”谁知道呢?哈,也许是偷白菜呢。”
  长角羊说完,自顾走了。
  第二天夜晚,长角羊又偷了一棵白菜。
  爷爷非常生气,对长角羊说:”长角羊啊,我在菜畦里挖了洞,你转告水鸟儿一声,再来偷白菜就有它好瞧的了。”
  长角羊有些害怕,偷白菜掉进洞里那该有多丑哇!可是,那些白菜实在味道太美。于是,它想:一定是爷爷吓唬人呢,哼,我可不怕吓!长角羊又进了菜畦。
  第二天早晨,爷爷来看他的白菜,并且要把它们砍下来,装进大箩筐里。他听见了哭泣声,那是从洞里传出来回。
  ”这是谁在哭呢?还是在我逮小偷的洞里。”爷爷听出了是谁的哭声。
  长角羊真羞耻啊,在洞里,它把头压得低低的,怕爷爷和白菜们看见它羞愧的脸。

ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ

ทีวีสีมนุษย์ต่างดาว外星人彩电

ลุงของเจ้าแมวเหมียวที่ชื่อ ปิ๊ก เพิ่งกลับมาจากต่างดาว เอาของเล่นสนุกๆมาฝากเจ้าเหมียวปิ๊กเยอะแยะเลย มีช็อกโกแล็ตที่กินเม็ดเดียวหอมไปสามวัน มีรองเท้าแสนกลที่ติดเครื่องยนต์แรงสูงที่พื้น มีหวีที่หวีครั้งเดียวสามารถเปลี่ยนจากผมขาวเป็นผมดำจากแก่กลายเป็นเด็กได้ในพริบตา แล้วก็ยังมีทีวีสีอีกเครื่องหนึ่งด้วย
เจ้าเหมียวปิ๊กบอกว่า “โห…หอบเอาทีวีสีมาตั้งไกลทำไมกัน ที่บ้านก็เครื่องหนึ่งแล้ว” ลุงของเจ้าเหมียวปิ๊กหัวเราะหึหึ ไม่พูดไม่จา
เวลานั้นเอง ทีวีกำลังถ่ายทอดภาพทุ่งหญ้าแสนสวย ท้องฟ้าสีคราม ปุยเมฆขาว ฝูงแกะขาวเล็มหญ้าอยู่ริมเชิงเขา ดอกหญ้าหลากสีสันกำลังชูช่อเบ่งบาน คุณลุงหยิบรีโมทขึ้นมา ชี้ไปที่ทีวีสี กดปุ่มสีแดง สักครู่เดียวก็เกิดเรื่องมหัศจรรย์ขึ้น กลิ่นดอกไม้นานาพันธุ์โชยออกมาจากทีวีเครื่องนั้น หอมอบอวลไปทั่วทั้งห้อง
คุณลุงยิ้ม แล้วหันไปถามเจ้าปิ๊กว่า “เป็นไง สนุกมั้ย”
“สนุกจังเลยครับ สนุกจังเลย” พูดไม่ทันจบ เจ้าเหมียวปิ๊กก็รีบแย่งรีโมทมาจากคุณลุง
“ขอผมลองดูมั่งนะฮะ” เจ้าเหมียวปิ๊กกดปุ่มสีแดง ชี้ไปที่ทีวีสีเครื่องนั้น
บังเอิญจริงๆ ทีวีกำลังฉายภาพเจ้าด้วงปีกแข็งกำลังกลิ้งอึวัวอยู่ ทันใดนั้นเอง ก็มีกลิ่นอึวัวโชยออกมาจากทีวี ทำเอาเหม็นคลุ้งไปทั้งห้อง
ลุงบอกเจ้าเหมียวปิ๊กว่า ทีวีจากต่างดาวเครื่องนี้ ไม่ใช่แค่สามารถส่งกลิ่นออกมาจากทีวีได้อย่างเดียว แต่ยังดูดคนเข้าไปในทีวีได้ด้วยนะ
“อะไรนะฮะ ดูดคนเข้าไปในทีวีได้ด้วยเหรอ” เจ้าเหมียวปิ๊กถึงกับตกตะลึงตาค้าง
“คืออย่างงี้นะ” คุณลุงชี้ไปที่รีโมททีวี “ดูนี่ บนรีโมท มีปุ่มสีขาวและปุ่มสีเขียว ถ้าอยากเข้าไปในทีวี ก็กดปุ่มสีขาว อยากออกมาก็กดปุ่มสีเขียว”
ทีวีกำลังฉายโฆษณาร้านอาหารอยู่ อาหารอร่อยวางเต็มโต๊ะเลย คุณลุงบอกว่า “ เดี๋ยวลุงจะทำให้ดู”
พูดจบ คุณลุงก็กดปุ่มสีขาว คุณลุงก็หายตัวแว้บไปจากห้อง ไปโผล่อยู่ในทีวี นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร และกำลังกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อย สักครู่ก็หันมาพูดกับเจ้าเหมียวปิ๊กที่อยู่ข้างนอกทีวีว่า “อร่อยจังเลย หง่าว….”
เจ้าเหมียวปิ๊กมองดูเป็ดไก่ ปลาตัวโตในทีวี กลิ่นหอมโชยมาเตะจมูกถึงกับน้ำลายไหล ตะโกนบอกลุงที่อยู่ในทีวี “คุณลุงฮะ รีบออกมาเร็วๆ ให้ผมเข้าไปกินบ้างสิฮะ” สักครู่ คุณลุงก็ออกมาจากทีวี บอกกับเจ้าเหมียวปิ๊กว่า “รีบหน่อยนะ เดี๋ยวโฆษณาจบ ก็เข้าไปกินไม่ได้แล้วนะ”
เจ้าเหมียวปิ๊กกดปุ่มสีขาวเบาๆ มันก็มุดเข้าทีวี พุ่งเข้าไปเหมือนกับพลุลอยขึ้นฟ้างยังไงยังงั้น แต่ช่างบังเอิญเหลือเกิน ไฟดับพรึ่บ เจ้าเหมียวปิ๊กเพิ่งเข้าไปได้ครึ่งตัว ถูกหนีบติดอยู่ที่จอทีวี หัวมุดเข้าไปในจอทีวี เหลือแต่ตัวกับหางโผล่ออกมาจากจอทีวี
คุณลุงที่เพิ่งกลับมาต่างดาว เห็นเจ้าเหมียวปิ๊กติดคาอยู่ที่จอทีวี ตกอกตกใจไม่รู้จะทำยังไงดี ร้องลั่น “ทำยังไงดีล่ะเนี่ย ทำยังไงดี”

小猫皮克的舅舅从外星球回来了,给皮克带回许多好玩的东西。有吃一颗香三天的巧克力豆;有鞋底下安着微型发动机的飞毛腿鞋;有梳一次头能把头发变黑的返老还童牌梳子;还有一台大彩电。
小猫皮克说:”大老远的,带彩电干吗?我家已经有一台了。”舅舅笑了笑,没吭声儿。
  这时,电视里正在播放大草原的美丽景色。蓝天由云下,一群雪白的羊儿在山坡上吃草,草丛中盛开着五颜六色的鲜花。舅舅拿起遥控器,对准电视机按了一下遥控器上红色的键。顿时奇妙的事情发生了:一阵阵花香从电视机里散发出来,弄得屋里香喷喷的。
  舅舅笑着问小猫皮克:”怎么样?好玩儿不?”
  ”好玩儿!好玩儿!”皮克赶紧从舅舅手中抢过遥控器。
  ”我来试试!”说着,对准电视机也按了一下红色键。
  真不巧,电视里正播放屎壳郎滚粪球的镜头,立刻,一股股牛粪味儿从电视机里散发出来,弄得屋里臭烘烘的。
  舅舅告诉小猫皮克,这台外星人的电视机,不光能随着画面的变化散发出各种不同的味道,还能把看电视的人吸到电视机里去。
  ”什么?还能把人吸进去:”皮克吓了一跳。
  ”是这样的。”舅舅指着遥控器说,”瞧,这上面有一个白色键和一个绿色键,想进去,就按白色键,想出来,就按绿色键。”
  这时,电视里开始播放餐馆的广告了,美味食品摆了满满一桌子。舅舅说:”我给你表演一下。”
  舅舅按了一下白色键。屋里的舅舅不见了,电视里出现了一个舅舅。他正坐在桌子前,一边有滋有味儿地吃喝,一边冲着电视机外面的小猫皮克说:”味道好极了,啧啧!”
  看着鸡鸭鱼肉,闻着扑鼻的香味儿,小猫皮克馋得口水都流出来了。他冲着电视机大叫大嚷,”舅舅快出来,让我进去吃点儿!”舅舅出来了。他对皮克说:”快点儿,一会儿广告播完就吃不上了!”
  小猫皮克轻轻按了一下白色键,立刻,他飞了起来,像颗炮弹似的朝电视机射去……真不妙,这时突然停电了。刚刚钻进半个身子的小猫被卡在了荧屏上。他的脑袋钻进了电视机里面,屁股和尾巴则留在了电视机外面。
那位从外星球回来的舅舅,看着荧屏上一行一摆的猫尾巴,一时没了主意,连声说:”这可咋办?这可咋办?”

ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ

น้องลิงฉี่รดที่นอน小猴尿床

ลิงน้อยกำลังเด็ดผลไม้อยู่บนต้นไม้ ทันใดนั้นก็มองเห็นในลำธารข้างล่าง มีเรือกระดาษลอยน้ำมา
“เรือกระดาษนี่ ช่างน่าสนุกจังเลย รีบเอาขึ้นมาจากน้ำดีกว่า” ว่าแล้วเจ้าลิงก็กระโดดลงจากต้นไม้อย่างว่องไว อุ๊ย…ก้นตกลงไปในน้ำ
“แย่แล้ว ๆ กางเกงเปียกหมดแล้ว”
“แย่แล้ว ๆ ฟูกก็เปียกหมดเลย”
“หน้าไม่อาย หน้าไม่อาย เจ้าลิงน้อยฉี่รดที่นอนอีกแล้ว” พอตื่นนอนกลางวัน เจ้าหมาน้อยที่นอนอยู่ข้างๆ ลิงน้อยก็ตะโกนเสียงดังลั่น ลิงน้อยก็เล่าความฝันด้วยความอายว่า “ฉันว่าจะลงไปเอาเรือกระดาษในลำธาร นึกไม่ถึงเลยว่า ลงไปแช่อยู่ในน้ำเสียแล้ว”
ลิงน้อยเดินไปเดินมาอยู่ริมลำธาร ทันใดนั้นก็เห็นเรือใบลอยมา คราวนี้ เป็นเรือจริงๆซะด้วย “ฉันจะนั่งเรือ” เจ้าลิงน้อยพูดไปพลาง ก็ลุยน้ำไปพลาง ครั้งนี้กลายเป็นคลื่นลูกใหญ่พัดเข้ามา อุ๊ย
“แย่แล้ว ๆ กางเกงเปียกหมดแล้ว”
“แย่แล้ว ๆ ฟูกก็เปียกหมดเลย” “ผ้าห่มก็เปียกหมดแล้ว”
“หน้าไม่อาย หน้าไม่อาย เจ้าลิงฉี่รดที่นอนอีกแล้ว” เจ้าหมาน้อยตะโกนเสียงดังขึ้นมาอีกแล้ว เรียกให้เพื่อนๆมามุงดู
“แต่ว่า แต่ว่า ฉันแค่อยากจะไปนั่งเรือ ไม่คิดเลยว่า กางเกงโดนน้ำเปียกหมดเลย” เจ้าลิง
พูดด้วยความอาย
คุณน้าจิงโจ้เดินมาพอดี แล้วก็บอกว่า “หนูๆ อย่าหัวเราะลิงน้อยเลย ตอนเด็กๆ คุณน้าก็
เคยฉี่รดที่นอนเหมือนกันล่ะ”
“หา…คุณน้าก็เคยฉี่รดที่นอนเหมือนกันเหรอ” เด็ก ๆ ต่างทำตาโตด้วยความแปลกใจ
“ใช่สิจ๊ะ ตอนที่น้ายังเป็นเด็ก ก็เคยฝันเห็นลำธาร ในลำธารมีแอ๊บเปิ้ลลอยน้ำมา น้าก็ดีใจ มาก รีบลงน้ำไปเก็บเอาแอ๊บเปิ้ลขึ้นมา ทำเอาทั้งเนื้อทั้งตัวเปียกปอนไปหมด พอตื่นมา ที่แท้ก็ฉี่รดที่นอนนี่เอง”
“หนูก็เคยฉี่รดที่นอนเหมือนกัน หนูฝันถึงจิ้งจอกตัวใหญ่ไล่งับ วิ่งหนีสุดชีวิตเลย สุดท้ายก็
ฉี่รดที่นอนค่ะ” เสียงกระต่ายน้อยแสนสวยเล่าให้เพื่อนๆฟัง
“ผมก็เคยครับ ผมฝันว่าถือกระบอกฉีดน้ำดับเพลิง สุดท้ายก็…..” น้องจิ้งจอกยังพูดไม่จบ
“ผมก็เหมือนกัน ผมฝันว่าปวดฉี่มากๆเลย วิ่งหาห้องน้ำไปทั่ว สุดท้ายก็ฉี่รดที่นอนครับ” เจ้าหมาน้อยก็รีบยอมรับว่าตัวเองก็เคยฉี่รดที่นอน
คุณน้าจิงโจ้ลูบหัวเจ้าลิงน้อยเบา ๆ แล้วบอกว่า “เอาล่ะ เด็กๆ ต่อไปถ้าจะต้องลงน้ำ ก็รีบดึงหูตัวเอง ถ้าฝันถึงน้ำ พอดึงหูปุ๊บเราก็จะได้รีบตื่นได้ทัน”
ต่อมา ลิงน้อยวิ่งเล่นอยู่ริมทะเล มีเรือลำหนึ่งกำลังแล่นเข้ามาหา โอ้โห…เรือยนต์ นี่ไม่ใช่ความฝันแน่เลย ลิงน้อยรีบดึงหูตัวเอง
เรือยนต์ลำใหญ่จังเลย บนเรือแขวนธงสีสันสดสวย บนดาดฟ้าเรือมีคนโบกไม้โบกมือทักทายเจ้าลิงน้อย เสียงหวูดเรือดังก้องเหมือนกับจะชักชวนให้เจ้าลิงน้อยไปท่องเที่ยวด้วยกัน
“ฉันจะไปเที่ยวทะเล ฉันจะไปเที่ยวทะเล” เจ้าลิงรีบวิ่งไปขึ้นเรือ โดยที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
สุดท้ายน่ะเหรอ เจ้าลิงก็ฉี่รดที่นอนอีกตามเคย

小猴正在树上摘果子,忽然看见树下的小溪上漂来一只小纸船。
“多好玩的小纸船,快把它捞上来。”小猴说着从树上往下一跳。哎哟,一屁股坐到了水里。
  不好了,不好了,裤子湿啦。
  不好了,不好了,褥子也湿啦。
  ”没羞,没羞,小猴尿床啦!”午睡起床时,睡在小猴旁边的小狗喊起来。小猴不好意思地说:”我想把纸船捞上来,没想到就坐在水里了。”
  小猴在河边走着走着,忽然看见一条帆船,这回,可是一条真正的船。”我要乘船。”小猴说着,就哗啦哗啦向水里走去。这时,一个浪头打过来。哎哟:
  不好了,不好了,裤子湿啦。
  不好了,不好了,褥子也湿啦,被子也湿啦。
  ”没羞,没羞,小猴又尿床啦。”小狗又嚷起来,小朋友们都围过来看。
  ”可是,可是,我是想去乘帆船的,没想到,裤子就被打湿了。”小猴不好意思地说。
  袋鼠阿姨走过来,说:”大家别笑小猴子,告诉你们吧,阿姨小时候也尿过床呢。”
  ”啊,阿姨也尿过床?”小朋友们都瞪大了眼睛。
  ”是呀,阿姨小的时候,也梦见过小河,河里漂着一个大红苹果,阿姨高兴地下河去捞苹果,弄得浑身湿淋淋,醒来一看,原来是尿床了。”
  ”我也尿过床。我梦见大灰狼追我,我一着急,就尿床了。”小白兔说。”我也尿过,我梦见拿着水龙头去救火,结果……”小狐狸说。”我梦见想小便,到处找厕所,后来就尿床了。”最后,连嘲笑人的小狗也承认说。
  袋鼠阿姨微笑着拍拍小猴说:”好啦!下次再遇见要下水的时候,就揪揪耳朵,要是做梦,一揪耳朵就醒啦。”
  小猴在海边玩耍,一艘轮船向他开来。啊,轮船!这不是做梦吧。小猴赶紧揪揪耳朵。
  好大的轮船呀,船上挂满彩色的旗帜,甲板上有人在向小猴挥手,响亮的汽笛声仿佛在召唤小猴说:”来和我们一起去旅行。”
  ”我要到海上去旅行,我要到海上去旅行。”小猴不顾一切地迎着轮船向海里跑去。
  结果呢?小猴又尿床了吗?

ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ

งานระบำรองเท้า鞋子舞会

กลางคืน ช่างเงียบสงัดเหลือเกิน ในห้องมีเพียงเสียงกรนเบาๆ รองเท้าดำหน้าเตียงคู่หนึ่งถอนหายใจเฮือกใหญ่ “เฮ่อ…น่าเบื่อจริงๆเลย”
“จริงเหรอ” คุณนายส้นสูงร้องถาม “ถ้าคุณเบื่อมาก พวกเรามาเต้นรำกันดีมั้ยคะ ” พูดจบก็ทำท่าอรชรอ้อนแอ้น โค้งเอวคอด เชิญคุณรองเท้าดำออกมาเต้นรำกัน
แสงจันทร์สาดส่องแสงนวลเข้ามาทางหน้าต่าง พรมแดงบนพื้นก็ดูราวกับเวทีที่ถูกแสงไฟส่อง คุณนายส้นสูงยืดตัวสง่างามเต้นบัลเล่ต์ รองเท้าฟองน้ำเคาะส้นกุกกักๆ เต้นระบำส้นเท้า คุณรองเท้าส้นเรียบก็เต้นระบำโยกเยก คุณรองเท้าหนังดำก็เต้นดีสโก้ นายรองเท้ากีฬาก็โลดแล่นลีลาเบรกด้านซ์สุดพลิ้ว
ผลั่วะ! เสียงเจ้ารองเท้าผ้ามุดออกมาจากซอกใต้เตียง มีรอยฉีกขาดตามตัวน่ากลัวเชียวล่ะ ที่พื้นก็อ้าออก จนเต้นระบำไม่ได้ นั่งหน้าม่อยอยู่ข้างๆ
น้องเข็มและด้ายที่อยู่ในกล่องบนโต๊ะเห็นเข้าก็ตะโกนบอกว่า “คุณรองเท้าผ้า ไม่ต้องเสียใจไปหรอก มานี่สิ เดี๋ยวฉันช่วยเย็บให้”
พูดจบก็ลากเส้นด้ายยาวเส้นหนึ่งเอาหัวที่แหลมคมมุดเข้าไปในรองเท้าผ้า แล้วก็ชอนไชไปตามพื้นรองเท้า “โอ๊ยๆๆ” เสียงเข็มร้องด้วยความเจ็บปวด เพราะหัวเข็มติดคาอยู่ที่พื้นรองเท้า แทงก็ไม่เข้า ดึงก็ไม่ออก เจ็บจนน้ำตาไหลพราก พี่สว่านจ๋า รีบมาช่วยกันเร็วสิ “เสียงน้องเข็มตะโกนร้องเสียงหลง ขอความช่วยเหลือ”
พี่สว่านกระโดดออกมาจากกล่องเข็ม “โอ้ น้องเข็มไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวพี่จะช่วยเจาะนำทางให้” ด้วยความช่วยเหลือของพี่สว่าน น้องเข็มก็ค่อยๆเย็บรองเท้าทีละน้อยๆ จนสำเร็จ “โอ้…ขอบคุณเจ้ามากเลย” คุณรองเท้าผ้าดีใจจนหน้าแดง ลุกขึ้นยืนได้ก็โค้งเชิญน้องเข็มกับพี่สว่านออกมาเต้นรำกัน
บนเวทีพรมแดง มีน้องเข็ม พี่สว่าน และรองเท้าแบบต่างๆพากันเต้นรำกันอย่างสนุกสนาน
ทันใดนั้นเอง เจ้าของที่นอนอยู่บนเตียงก็พลิกตัว “โอ้ว…ฟ้าใกล้สว่างแล้ว” พวกรองเท้าพากันตกใจวิ่งกลับไปสู่ที่เดิมกันอย่างรวดเร็ว ไม่กล้าจะส่งเสียง มีเพียงคุณรองเท้าผ้าแดงที่ไม่ได้วิ่งกลับไปในซอกใต้เตียง
รุ่งเช้า คุณนายผู้หญิงตื่นขึ้นมาเห็นรองเท้าผ้าที่ขาดตั้งแต่วันแรกที่ซื้อมา คิดจะโยนทิ้งก็เสียดาย เห็นเจ้ารองเท้าผ้าแดงก็รู้สึกประหลาดใจ “เอ๊ะ รองเท้าแตะฉันทำไมไม่ขาดแล้วล่ะ”
คุณนายผู้หญิงคิดขึ้นมาได้ว่า เคยโยนรองเท้าคู่นี้ไว้ในซอกใต้เตียงแล้วนี่นา ก็ถึงกับอุทานด้วยความแปลกใจ “เอ๊ะ….ทำไมรองเท้าผ้าแดงฉันมาอยู่ตรงนี้ได้นะ”
น้องเข็ม พี่สว่าน และรองเท้าคู่อื่นๆ ก็อดหัวเราะไม่ได้ ก็แน่ล่ะสิ พวกรองเท้าก็พากันเอามืออุดปากกลั้นหัวเราะเอาไว้ ไม่เช่นนั้น คุณนายหญิงก็จะต้องพูดว่า “โอ้…พระเจ้า นี่ฉันหลุดเข้ามาอยู่ในเทพนิยายหรือเปล่านะ”

夜,真安静,房间里只有轻微的呼噜声。床前的大黑皮鞋叹了一口气说:”唉,真无聊!”
  ”是吗?”高跟鞋说,”如果你大无聊,我们就来跳舞吧!”说完,弯下细腰向大黑皮鞋做了一个”请”的姿势。
  月光从窗口照进来,红地毯就像是被聚光灯照亮的大舞台。高跟鞋在跳芭蕾,泡沫拖鞋在跳踢踏舞,平跟鞋在扭秧歌,大黑皮鞋在跳迪斯科,旅游鞋迈着太空步,一飘一飘地跳开了霹雳舞……
  ”啪啪”,一双红绒拖鞋从床角落里钻出来。她身上有一条可怕的大口子-一鞋帮和鞋底儿裂开了,她没法儿跳舞,心里很难过。
  桌子上针线盒里,一根看热闹的大针说话了:”红绒拖鞋,你别伤心,我来帮你缝好!”
  他拖着一根结实的长线跳下来,一头扎进鞋帮里,又一头扎进鞋底,”哎哟哟!”硬鞋底儿把他的脑袋尖夹住了,进不去,退不出,疼得大针泪花儿直滚。”锥子哥,快救命呀!”大针忍不住高喊。
  锥子急急跳出针线盒:”喔,大针,别害怕,我替你开路。”在锥子哥哥的帮助下,红绒拖鞋张着的大口子一点一点闭上了。”噢,谢谢,谢谢你们!”红绒拖鞋快乐得脸都红了!她优美地弯下腰请大针、锥子一起跳舞。
  于是,红地毯上,红绒拖鞋、大针、锥子和各式各样的鞋子们都快乐地跳了起来。
  突然,床上的人翻了一个身,喔,天快亮了!大家吓了一跳。他们踮起脚尖飞奔回原来住的地方,大气都不敢出一口。只有红绒拖鞋不肯回到床下的黑角落里。
  早晨,女主人起床了,看见曾经买来只穿过一天就裂了、想扔又舍不得扔的红绒拖鞋,吃惊得大叫:”咦,我的拖鞋怎么变好啦?”
  她突然记起红绒拖鞋是被扔在床角落里的,她又吃惊地大叫:”咦,我的红绒拖鞋怎么自己跑出来啦?”
  大针、锥子和所有的鞋子都忍不住笑,当然啦,他们得拼命忍着不笑出声音来,要不然女主人听见了,一定会说:”天哪!我该不是生活在童话里吧?”

ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ