Posted on November 2, 2020 by adminผู้เฒ่าเต่ากับนกน้อย 老乌龟和小鸟 ในกอต้นอ้อมีแอ่งน้ำเล็กๆอยู่แอ่งหนึ่ง เวลาที่แสงแดดส่องลงมา ต้นอ้อกับแอ่งน้ำก็เหมือนกับถูกย้อมสีเป็นสีเหมือนกับน้ำผึ้งนี่ช่างเป็นที่ที่เงียบสงบจริงๆ“นี่เป็นสระน้ำของฉัน” ผู้เฒ่าเต่าคิดแบบนี้มาตลอด จึงอาศัยอยู่ที่มานานแสนนานทุกๆวัน ผู้เฒ่าเต่าตื่นนอนแต่เช้า เล็มกอหญ้า กินน้ำในบ่อ แล้วก็เริ่มนอนกลางวัน“จิ๊บๆ ๆ ” อยู่มาวันหนึ่ง ผู้เฒ่าเต่าก็ต้องตกใจตื่น เพราะเสียงนกน้อยดังอยู่ในแอ่งน้ำ“จิ๊บๆ ๆ ” นกน้อยร้องเพลงไป อาบน้ำไป “ซู่ ๆ ๆ ” น้ำกระเด็นไปทั่ว แอ่งน้ำที่เคยเงียบสงบ ถูกรบกวนเสียแล้ว“ข้าไม่ชอบฟังเพลง หนวกหูจะตายอยู่แล้ว…” ผู้เฒ่าเต่าบ่นด้วยความรำคาญแต่นับจากนั้นเป็นต้นมา นกน้อยผู้ร่าเริงก็มาที่แอ่งน้ำแห่งนี้เป็นประจำ ร้องเพลงเจื้อยแจ้ว เสร็จแล้วก็อาบน้ำ เสียงร้องเพลงของนกน้อย ทำเอาผู้เฒ่าเต่าต้องตื่นจากฝันทุกวัน“เฮ่อ ที่นี่ไม่มีความสงบเสียแล้ว…” ผู้เฒ่าเต่าไม่สบอารมณ์“จิ๊บๆ ๆ ” แต่นกน้อยก็ไม่หยุดร้องเพลง“เฮ่อ…..” ผู้เฒ่าเต่าถอนหายใจเสียงดัง“อุ๊ย….” นกน้อยเหลือบไปเห็นผู้เฒ่าเต่าเข้า“หนู…..หนูรบกวนคุณหรือเปล่าคะ” นกน้อยพูดด้วยความสำนึกผิด“ก็ใช่น่ะสิ ข้าชอบความสงบนะ …”“ต้องขอโทษจริงๆค่ะ หนูไม่ได้เจตนาจะรบกวนคุณนะคะ” นกน้อยกระพือปีกพั่บๆ แล้วก็บินจากไปกอต้นอ้อกลับสู่ความเงียบสงบเหมือนเดิม แอ่งน้ำก็กลับสู่ความเงียบสงบเหมือนเดิมเช่นกัน“นี่แหละคือแอ่งน้ำของข้า…..” ผู้เฒ่าเต่าคิดในใจผู้เฒ่าเต่าก็นอนหลับไปอีกนาน พอตื่นขึ้นมา กลับรู้สึกว่านอนหลับไม่สบายเสียแล้ว ก็ตื่นขึ้นมาเล็มหญ้า ดื่มน้ำจากสระ ก็ยังไม่ค่อยสดชื่น“น่าแปลกจัง เกิดอะไรขึ้นหรือเนี่ย” ผู้เฒ่าเต่าคิดแล้วคิดอีก “อ้อ ที่แท้วันนี้ข้าไม่ได้ยินเสียงเพลงจากนกน้อยนี่เอง ฉันเคยชินกับเสียงเพลงของเจ้านกน้อยซะแล้วล่ะ….” ผู้เฒ่าเต่าส่ายหัวโยกเยก ไปมา“แม่หนูนกน้อยเอ๋ย เมื่อไหร่เจ้าจะกลับมาเสียที ”芦苇丛里有一个小池塘。阳光照下来,芦苇和池水就被染上了蜜一样的颜色。这是一个安静的地方。“这是我的池塘。”老乌龟总是这样想。他已经在这儿住了好久好久了。每天,老乌龟早早地起床,嚼一点儿草根,喝一点儿池水,然后就开始睡午觉。“叽哩哩,叽哩哩……”有一天,老乌龟忽然被一种声音吵醒了。他睁开眼睛,看见池塘边站着一只小鸟。“叽哩哩,叽哩哩……”小鸟一边唱,一边洗澡。”哗啦,哗啦!”水珠朝四下溅开来,平静的池水被搅碎了。“我不喜欢听歌,太吵了……”老乌龟想。可从此,快活的小鸟天天都来到小池边,唱一会儿歌,洗个澡。她的歌声总是把老乌龟从睡梦中唤醒。“唉,这里的安静没有了……”老乌龟很不高兴。“叽哩哩,叽哩哩……”小鸟不停地唱。“唉……”老乌龟忍不住叹了一自气。“呀!”小鸟吓了一跳,发现了老乌龟!“我,我吵您了吗?”小鸟红着脸说。“是啊,我是很喜欢安静的……”“真对不起,我不是有意的。”小鸟拍拍翅膀,飞走了。芦苇静静的,池塘静静的。“这才是我的池塘……”老乌龟想。老乌龟又睡了长长的一觉。醒来的时候,他觉得这一觉睡得有些不舒服。他嚼了一点儿草根,喝了一点儿池水,还是没有精神。“真怪呀,这是怎么回事呢?”老乌龟想了又想,”噢,原来是我今天没有听到小鸟的歌声呀!我已经习惯了呀……”老乌龟轻轻地摇了摇头。“小鸟什么时候会再来呢?”ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ