Posted on November 2, 2020 by adminโรงแรมแมวกรน “猫打呼噜”旅馆 มีอยู่วันหนึ่ง คณะนักท่องเที่ยวกลุ่มหนึ่งเดินทางมาถึงโรงแรมที่ตั้งอยู่ในป่าแห่งหนึ่งผู้จัดการฮิบโปและคุณเลขาแร็คคูนก็ต้อนรับแขกผู้มาเยือนอย่างขะมักเขม้น นักท่องเที่ยวพากันนั่งอยู่ที่ห้องโถงของโรงแรม รอให้คุณเลขาแร็คคูนจัดห้องพักให้เดินทางมาไกลแสนไกล เหน็ดเหนื่อยเหลือเกิน ไม่นาน นักท่องเที่ยวพากันง่วงหลับกันหมดน้องกระรอกแสนสวย ยื่นหัวฟุบหลับไปคุณนายแรดนอยาวก็พิงกำแพงหลับปุ๋ยกระต่ายสองตัวก็เอาหัวชนกันหลับไปเหมือนกันคุณหมีลายและคุณนายหมีลายก็นั่งเอาหลังพิงกันหลับสบายไปเลยแต่ที่พิเศษกว่าเพื่อนก็คือ คุณนายเหมียว เพียงแค่หลับตาก็กรนเสียงดังคร่อก ๆคร่อก …..ฟี้……คร่อก…..ฟี้….เสียงกรนของคุณเหมียวทำเอาคนอื่นหนวกหูจนตื่นกันหมดคุณกระรอกแสนสวยตกใจตื่นลุกขึ้นมาโวยวายว่า “มีแต่คุณตาเท่านั้นที่นอนกรน ทำไมคุณผู้หญิงถึงนอนกรนได้ล่ะเนี่ย”คุณนายหมีลายก็พูดด้วยความแปลกใจว่า “ฉันก็เพิ่งเคยได้ยินผู้หญิงนอนกรนดังขนาดนี้เป็นครั้งแรกนี่แหละ”คุณแร็กคูณ ก็เริ่มแจกกุญแจ แบ่งห้องพักกันแล้วคุณกระรอกแสนสวยก็ตะโกนเสียงดังขึ้นมาว่า “ฉันไม่นอนกับคุณเหมียวนะคะ รับรองว่าเธอจะต้องนอนกรนจนฉันนอนไม่หลับทั้งคืนแน่ๆ”กระต่ายสองตัวก็ส่ายหัว พร้อมใจกันพูดว่า “เราทั้งสองขอไม่นอนกับคุณเหมียว ได้ยินเสียงกรนของหล่อน พวกเรานึกว่าเป็นเสียงสิงโตเสียอีก”คุณหมีลายและคุณนายก็บอกว่า “พวกเราชอบความสงบเงียบ ไม่ชอบให้ใครมารบกวน”มีเพียงคุณนายแรดเท่านั้นที่บอกว่า “แมวเหมียวนอนกรนเป็นเรื่องปกติ ให้ฉันพักกับคุณเหมียวก็แล้วกันค่ะ”วันต่อมา ฟ้าเริ่มสว่างที่ห้องโถงของโรงแรมก็มีเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นกระรอกแสนสวยร้องไห้สะอึกสะอื้น ที่นิ้วเท้าพันผ้าพันแผลรอบไปหมด ที่แท้คุณกระรอกแสนสวยรักสวยรักงามมาก ทาเล็บสีแดงแถมยังมีกลิ่นหอมอีกด้วย หนูจอมตะกละตัวหนึ่งคิดว่าเป็นลูกอม ก็เลยแทะไปเต็มแรง จนนิ้วคุณกระรอกหลุดไปครึ่งนิ้วส่วนคุณกระต่ายทั้งสองล่ะ งัวเงียๆ บอกว่า ไม่ได้นอนเลยทั้งคืน ก็เพราะพวกหนูพากันมาจัดงานเลี้ยงฉลองในห้องของพวกเขาคุณนายหมีลายขมวดคิ้วย่น แล้วบอกว่า “อาหารแห้งที่พวกเราเตรียมมา ถูกพวกหนูขโมยไปเกลี้ยงเลย เสื้อสูทของคุณผู้ชายก็ยังโดนหนูแทะเป็นรูปโบ๋อีกต่างหาก”เหลือเพียงคุณนายแรดเท่านั้นที่อารมณ์ดีเป็นพิเศษ หล่อนบอกว่า “โอ้ว้าว ฉันนอนหลับสบายที่สุดเลย ฉันเพิ่งจะรู้ว่า คุณเหมียวเนี่ยนะ ตอนกลางวันนอนกรนเสียงดัง แต่พอตกกลางคืน เธอไม่นอน เพราะคอยเฝ้าจับหนู ห้องฉันก็เลยเงียบสนิทเลย ฉันก็เลยนอนหลับสบายไปเลย”เพื่อนๆได้ยินดังนั้นก็พากันเข้าไปถามว่า “แล้วคุณเหมียวล่ะ ตอนนี้อยู่ไหนเหรอ”คุณนายแรดบอกว่า “คืองี้ค่ะ พอฉันตื่น เธอก็เริ่มนอนหลับ กรนเสียงดังเชียวล่ะ แต่ก็ไม่ได้รบกวนฉันเลยนะคะ”เพื่อนๆต่างพากันอิจฉาคุณนายแรดกันใหญ่พอถึงคืนวันต่อมา คุณเหมียวก็กลายเป็นแขกคนสำคัญไปเสียแล้วตั้งแต่หัวค่ำจนถึงดึก คุณเหมียวไปเฝ้าอยู่ที่ห้องคุณกระรอกกับคุณกระต่ายแล้วพอตกดึกถึงเช้าล่ะคุณเหมียวก็เฝ้าอยู่ที่ห้องคุณหมีลายและคุณนายคืนที่ผ่านมา คุณเหมียวจัดการกับหนูเกเรไปได้ยี่สิบแปดตัวแน่ะแขกที่มาพักที่โรงแรมต่างก็นอนหลับสบายใจ เพราะว่าเมื่อคืนที่ผ่านมา ต่างคนต่างไม่ได้นอนกันเลย แต่คืนนี้ แม้แต่ผู้จัดการฮิบโป กับคุณเลขาแร็กคูน ต่างก็พากันนอนกรนเสียงดังคร่อก…ก …คร่อก…ก….เสียงกรนนั่นช่างน่าฟังเหลือเกินพอคุณเหมียวจับหนูเสร็จ ก็หลบขึ้นไปนอนพักบนห้องใต้หลังคาโรงแรม แนบหูฟัง ทั้งโรงแรมช่างเงียบสงบเหลือเกินคืนนี้ทั้งคืน โรงแรมแห่งนี้ก็ก็เงียบสงัด ในเงาดำมืดของค่ำคืน เสียงกรนแว่วดังมาจากห้องนู้น ห้องนี้สลับกันไปคร่อก…ก …คร่อก…ก….แขกที่เข้ามาพักที่โรงแรมคนแล้วคนเล่า ต่างก็หลับสนิท สบายใจจริงๆวันต่อมา ในขณะที่ทุกคนกำลังกินข้าวเช้า เดินเล่นสบายใจอยู่ท่ามกลางป่าเขาลำเนาไพรนั้น คุณเหมียวล่ะ หายไปไหนคุณเหมียวนอนหลับอยู่ในห้อง คราวนี้ถึงทีคุณเหมียวนอนกรนบ้างล่ะผู้จัดการฮิบโป กับคุณเลขา รู้สึกขอบคุณคุณเหมียวมากที่ช่วยจัดการกับเจ้าหนูจอมปัญหาของโรงแรมไปได้และยินดีต้อนรับคุณเหมียวให้กลับมาพักที่โรงแรมอีก แถมยังจัดให้คุณเหมียวพักห้องที่ดีที่สุดของโรงแรม และบริการที่พิเศษที่สุดผู้จัดการฮิบโป ได้รับอนุญาตจากคุณเหมียว เปลี่ยนชื่อโรงแรมเป็น “โรงแรมแมวกรน”แขกที่มาจากใกล้ไกล ต่างก็ชอบมาพักที่โรงแรมแห่งนี้ส่วนพวกหนูจอมเกเรล่ะ พากันหนีออกไปจากโรงแรมจนหมด เพราะพวกมันรู้แล้วว่าโรงแรมแห่งนี้ชื่อว่า“โรงแรมแมวกรน”那一天,有一个旅行团来到森林旅馆。河马经理和浣熊小姐忙着接待客人们,大伙儿坐在旅馆的大厅里,等候着浣熊小姐给他们安排房间。旅途太劳累了,没过一会儿,大伙儿开始打起瞌睡来。漂亮的松鼠小姐,头朝前一冲一颠的;犀牛太太倚着墙,睡得很沉;两只小白兔头碰到一起也睡着了;獾先生和獾太太,背靠着背睡得很舒服。最有趣的是猫女士,她一合眼就打起呼噜来了——“呼-一噜!”“呼一-噜!”那声音把大伙儿都惊醒了。松鼠小姐吃了一惊,她说:”只有老爷爷才打呼噜,怎么女士也会打起呼噜来呢?”獾太太也奇怪地说:”女士的呼噜打得这么响,我也是头一回听到!”浣熊小姐开始分房间了。松鼠小姐第一个喊叫起来:”我不愿意和猫女士一起住,她的呼噜会闹得我整夜睡不着的。”两只小白兔也摇头说:”我们不想和猫女士在一起,听见她的呼噜,我们还以为是老虎来了呢!”獾先生和獾太太也说:”我们喜欢安静,不喜欢别人来打扰。”只有犀牛太太说:”猫打呼噜,挺平常的事儿,就让我和猫女士一起住吧。”第二天,天刚蒙蒙亮。旅馆的大厅里突然热闹起来。松鼠小姐哭哭啼啼的,她的小脚趾头上,包着纱布。原来,松鼠小姐爱漂亮,她的小脚趾上,都涂着香喷喷的红色指甲油。有一只老鼠以为那是一块糖,就使劲地咬了一口,咬掉了松鼠小姐的小半截脚趾头。小白兔俩呢,无精打采地说,他们一晚上都没睡着,老鼠们在他们的房间里开联欢会。獾太太皱着眉头说:”我们带来的干粮,全让老鼠给掏光了,獾先生的西服上,也被老鼠咬了一个洞。只有犀牛太太精神最好,她说:”哎呀,我睡得好极了。我这才知道,猫女士白天睡觉打呼噜,晚上她一晚都没睡,忙着捉老鼠呢。房间里静悄悄的,我睡得可香甜了。大伙问:”猫女士呢,现在在哪里?”犀牛太太说:”这不,我起来了,她开始睡着打呼噜了,这对我一点儿都没有影响。”大伙儿非常羡慕犀牛太太。第二天晚上,猫女士成了贵客。她上半夜,在松鼠小姐和小白兔俩的房里。下半夜呢——她守候在獾先生和獾太太的房间里。这一夜,她一共逮住了二十八只老鼠。整个旅馆里的客人们,都睡得那么香甜。由于昨天晚上大家都没睡好,这一夜,连河马经理和浣熊小姐一起,大家都打起了呼噜。“呼-一噜!”“呼——噜!”那声音真好听。猫女士捉完了老鼠,在旅馆的尖房顶上休息,她侧着耳朵细听,周围静极了。而整座旅馆,却像一头蹲伏在黑夜里的巨兽,在一下一下地打着呼噜-一“呼一一噜!”“呼——噜!”整座旅馆仿佛睡得熟极了,舒服极了……第二天,当大伙在吃早饭、在森林里散步时,猫女士呢?她正在房间里睡觉,该轮到她打呼噜了。河马经理和浣熊小姐,非常感谢猫女士,帮他们除了一直令他们头痛的鼠害。他们俩非常欢迎猫女士常来这里住,他们愿意为猫女士提供最好的房间和最周到的服务。河马经理征得猫女士的同意,他把旅馆的名字改成:”猫打呼噜”旅馆。远近的客人们,都喜欢来住这家有名的旅馆。至于老鼠呢,躲得远远的,因为他们知道,这座旅馆名叫:“猫打呼噜”旅馆。ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ