พอไปถึงบ้านยีราฟคอยาว หมูป่าก็เคาะประตู ก๊อก ๆ ๆ
เคาะประตูสักพัก แต่ก็ไม่มีใครมาเปิดประตู
หมูป่าตะโกนถาม “คุณพี่ยีราฟครับ ไม่มีใครอยู่บ้านเหรอครับ”
“อยู่สิ” เสียงพี่ยีราฟตะโกนตอบมาจากในบ้าน
“เอ๊ะ อยู่ในบ้าน แล้วทำไมไม่เปิดประตูล่ะ”
“น้องหมูเอ้ย แหงนหน้ามองข้างบนซิ ฉันติดกริ่งประตูอันใหม่ พอมีใครมาหาฉัน จะต้องกดกริ่งประตูเสียก่อน ฉันได้ยินเสียงกริ่งประตู ถึงจะไปเปิดประตูให้นะ”
ได้ยินดังนั้น เจ้าหมูก็ป่าแหงนหน้าขึ้นมอง เห็นปุ่มกดกริ่งอันเล็กๆข้างบนหัว “พี่ยีราฟครับ ผมอยากกดกริ่งมากเลย แต่พี่ติดกริ่งสูงมากเลย ผมกดไม่ถึงครับ” ……….ก๊อก ๆ ๆ
แต่พี่ยีราฟก็ไม่ยอมมาเปิดประตู “ขอโทษนะ น้องหมูป่า ฉันรู้ว่าแกกดไม่ถึง แต่แกไม่รู้จักหาวิธีอื่นหรือไง ถ้าทุกคนทำเหมือนแก ขี้เกียจเรื่องมาก เอาแต่เคาะประตู แล้วกริ่งที่ฉันติดก็เสียเปล่าน่ะสิ”
หมูป่าหมดคำพูด แต่ก็ไม่รู้จะคิดหาวิธีไหนปีนขึ้นไปกดกริ่งให้ถึง ได้แต่เดิน อู๊ด ๆ ๆ กลับบ้านไป
ผ่านไปช่วงเวลาหนึ่ง หมูป่าก็มาหายีราฟที่บ้านอีกครั้ง คราวนี้มันลากบันไดมาด้วย
หมูป่าเอาบันไดวางพาดที่หน้าบ้านยีราฟ ปีนขึ้นไป แล้วยื่นมือไปกดกริ่งถึงพอดี
แต่ว่า กดยังไงก็ไม่ดัง ทำเอาหมูป่าร้องอู๊ด ๆ ด้วยความหงุดหงิด
“ต้องขอโทษด้วยนะ หมูป่าน้องรัก” เสียงยีราฟคอยาวพูดอยู่ข้างในบ้าน “กริ่งเปิดประตูเสียแล้ว ต้องรบกวนแกเคาะประตูสักสองสามครั้งแล้วล่ะ”
“ทำอย่างงี้ได้ยังไงล่ะ” เสียงหมูป่าตะโกนเสียงดัง “แค่เคาะประตูแค่นั้นเองเหรอ แล้วบันไดที่ฉันแบกมานี่ ก็เหนื่อยเปล่าล่ะสิ”
ตั้งแต่นั้นมา ก็ไม่มีใครอยากมาเที่ยวบ้านยีราฟคอยาวอีกเลย
野猪家离长颈鹿家挺远的。但为了见到好朋友，野猪不怕路远。
到了。咚咚咚！野猪去敲长颈鹿的门。
敲了好一会儿，没人来开门。
野猪大声问：”长颈鹿大哥不在家吗？”
“在家呢。”长颈鹿在里面答应。
“咦，在家为什么不开门？”
“野猪兄弟，你往上瞧，我新装了一个门铃。有谁来找我，要先按门铃。我听见铃响以后，就会来开门。”
野猪抬起头来，看见了那个门铃。”长颈鹿大哥，我很愿意按铃的，但你把它装得太高，我够不着。所以我还是像以前那样敲门吧。”——咚咚咚！
可是长颈鹿仍然不开门。”对不起，野猪兄弟，我知道你真的够不着。但你就不能想想办法吗？要是大家都像你这样，图省事，敲敲门算了，那我的门铃不是白装了吗？，
野猪没话说了，但又怎么也想不出能按到门铃的办法，只好嘟嘟囔囔回家去了。
过了一些日子，野猪又来看长颈鹿。这回他”哼哧哼哧”地扛来了一架梯子。
野猪把梯子架在长颈鹿门外，爬上去，一伸手，够着了那个门铃。
可是，怎么按也不响。急得野猪哇哇叫。
“对不起，野猪兄弟，”长颈鹿在里面解释说，”门铃坏了。只好麻烦你敲几下门了。”
“这怎么行！”野猪叫起来，”只敲几下门？那我这梯子下是白扛来了！”
后来谁也不愿意来长颈鹿家玩儿了。
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ