แม่เหมียวก็สอนให้ลูกเหมียวเลือกก้านไม้ไผ่มาหนึ่งก้าน แล้วก็หาเส้นไหมมาหนึ่งเส้น เอาลวดมาดัดให้โค้งเป็นตะขอ ในที่สุดเบ็ดตกปลาก็ทำสำเร็จแล้ว
น้องเหมียวกำลังดีอกดีใจกับเบ็ดตกปลาที่เพิ่งทำเสร็จใหม่ ๆ เวลานั้นเอง พี่ไก่โต้งก็เดินชูคอเข้ามาหา “เจ้าเหมียวเอ้ย ได้ข่าวว่าแกทำเบ็ดตกปลาเหรอ ไหนให้ฉันดูหน่อยซิ”
“นี่ไง ดูสิ แม่เป็นคนสอน แล้วผมก็ทำเอง”
พี่ไก่โต้งดูแล้วดูอีก แล้วก็ส่ายหัว บอกว่า “เฮ่อ เบ็ดของแกอันนี้ไม่เห็นมีล้อเลื่อนเลย ไม่มีล้อเลื่อน จะเรียกเบ็ดตกปลาได้ที่ไหนกันล่ะ”
น้องเหมียวได้ยินดังนั้น ก็เสียกำลังใจ มันกำลังคิดไตร่ตรองอยู่นานเลย ว่าทำไมถึงไม่มีล้อเลื่อนนะเนี่ย เวลาเดียวกันนั้นเอง น้องหมูอู๊ดๆก็เดินผ่านมา เสียงดัง “อู๊ด ๆ ๆ” เหมือนกับคนแก่ ก่อนพูดก็ต้องร้องเสียงอู๊ด ๆ เสียก่อน แล้วค่อยเอ่ยปากพูดว่า “อู๊ด ๆ ๆ ให้ฉันดูเบ็ดตกปลาแกหน่อยซิ จะได้ช่วยคิดหาวิธี” ว่าแล้วหมูอู๊ดๆ ก็หยิบเบ็ดตกปลาไปดู ดูโน่นที ดูนี่ที “อู๊ด ๆ ๆ เบ็ดตกปลาคันนี้ของแกไม่มีนกหวีดนี่นา”
“ต้องมีนกหวีดทำไมเหรอ” แมวเหมียว ถามด้วยความสงสัย
“แกนี่ หัวขี้เลื่อยจริงๆเลย เบ็ดตกปลาสมัยใหม่เค้ามีนกหวีดกันหมดแล้ว พอปลากินเบ็ด นกหวีดก็จะร้อง ปรี๊ด ๆ ๆ แกก็ตกปลาได้อย่างสบายใจไปเลยไงล่ะ” หมูอู๊ด ๆ ทิ้งเบ็ดตกปลาลงกับพื้น แล้วก็เดินต้วมเตี้ยม ๆ จากไป
น้องเหมียวยิ่งหงุดหงิด คิดในใจว่า แม่แกล้งหลอกฉันจริงๆ นี่น่ะเหรอ เบ็ดตกปลา
เวลานั้นเอง คุณเป็ดก้าบๆ ก็เดินผ่านมา เก็บเบ็ดตกปลาขึ้นมา แล้วก็พูดว่า “ได้ยินคุณพี่ไก่โต้งบอกว่า นายทำเบ็ดตกปลาเหรอ ฉันนี่ล่ะผู้เชี่ยวชาญด้านนี้โดยเฉพาะ ให้ฉันตรวจสอบดูก็แล้วก็กัน รับรองว่าถูกต้องที่สุด”
คุณเป็ดก้าบๆ ดูสักพักหนึ่ง เดี๋ยวก็บอกว่าสายเบ็ดใหญ่เกินไป เดี๋ยวก็บอกว่าคันเบ็ดไม่ตรง สุดท้ายก็บอกว่า “เบ็ดตกปลาของนายคันนี้ทำไมไม่ใช่ทำด้วยเงินล่ะ เบ็ดของใครๆเค้าก็ทำด้วยเงินกันทั้งนั้น”
น้องเหมียวได้ยินดังนั้นก็ถึงกับน้ำตาคลอ ไม่กล้าบอกใครต่อใครว่าเป็นเบ็ดที่ตัวเองทำขึ้นกับมืออีกต่อไป และก็ไม่รู้ว่าคุณเป็ดจะส่งเสียงก้าบๆ ดังลั่นอีกนานเท่าไหร่ น้องเหมียวก็ได้แต่เช็ดน้ำตา จนแม่เหมียวเดินมาปลอบลูกเหมียวว่า “ใครจะว่ายังก็ไม่ต้องเสียใจไปหรอกลูก ทำไมลูกไม่ลองเอาเบ็ดไปตกปลาดูล่ะ ”
น้องเหมียวเชื่อตามที่แม่เหมียวพูด เอาเหยื่อมาเกี่ยวที่เบ็ด แล้วไปนั่งตกปลาอยู่ริมฝั่งน้ำ เพียงชั่วครู่เดียว ก็มีปลามากินเบ็ดแล้ว น้องเหมียวอดใจรอ ให้ปลากินเหยื่อให้หมด สะบัดคันเบ็ดขึ้นมา ก็มีปลาตัวโตติดคันเบ็ดดิ้นขึ้นมาจากน้ำ
น้องเหมียวดีใจมาก จึงตกปลาต่อ เพียงแค่พริบตา น้องเหมียวก็ตกปลาได้เป็นสิบตัว เบ็ดตกปลาที่ทำขึ้นเองคันนี้จึงเป็นเบ็ดที่น้องเหมียวรักและหวงมากที่สุด
小猫咪咪吵着要买个钓鱼竿。妈妈劝他说：”来，妈妈帮你做一个。”
小猫咪咪在妈妈的指导下，选好竹竿，找来丝线，用铁丝弯成钩钩，终于做成一个钓鱼竿。
咪咪正高兴地欣赏着自己的钓鱼竿，这时大公鸡高仰着头走过来：”小咪咪呀，听说你做了个钓鱼竿。让我看看好吗？”
“给，你看吧，是妈妈指导，我自己做的。”
大公鸡左看看，右看看，然后摇头说：”哎，你这鱼竿没有滑轮呀。没有滑轮哪叫鱼竿呀？”
听了这话，小猫咪咪一下子泄气了。他正琢磨自己的鱼竿为什么没有滑轮，这时小猪亨亨走过来，”哼哼哼”，小猪亨亨就像个小老头儿，开口之前先要哼哼一阵子，然后才开口说，”让我看看你的鱼竿，给你参谋参谋。”小猪亨亨拿起鱼竿，上看看，下看看，”哼哼，你这鱼竿没有哨子。”
“要哨子干吗呀？”小猫咪咪不解地问。
“真是个土帽儿，现代化的鱼竿都带哨子，鱼一上钩，哨子就会叽——叽——地响，你就好钓鱼啦。”小猪亨亨扔下鱼竿，背着手哼哼着，一摇一摆地走了。
小猫咪咪更加懊丧了，心想，妈妈真会拿我开心，这也叫鱼竿吗？
这时小鸭呱呱走过来，抢起鱼竿呱呱地说：”听公鸡大哥说你做了个鱼竿，我可是行家，最有发言权，还是让我鉴定一下吧。”
小鸭呱呱看了一会儿，不是说丝线太粗，就是说鱼竿不直，最后竟惊讶地说：”你这鱼钩怎么不是银的呀？人家高级鱼钩都是用银做的呀！”
小猫咪咪已经眼泪汪汪了，对自己眼前的钓鱼竿已经没有勇气说是自己做的了。也不知小鸭呱呱什么时候走的，他只顾在那儿抹眼泪儿。这时妈妈走过来，安慰他说：”别人怎么说不要紧，你自己为什么不拿着鱼竿去钓鱼试一试呢。”小猫咪咪听了妈妈的话，在鱼钩上安上鱼饵，坐在河边钓起鱼来。不一会儿，就有一条鱼咬钩，他沉住气，等鱼儿完全上钩以后，只一甩，一条欢蹦乱跳的大鱼被钓上岸来。小猫咪咪一高兴，一口气又钓上十多条大鱼来。啊，小猫咪咪有一个自己做的心爱的鱼竿了。
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ