“เก็บดอกไม้เสร็จ ฉันจะนั่งกินข้าวเที่ยงบนโต๊ะเห็ดนี่ล่ะ” คิดได้ดังนั้น กระต่ายน้อยก็เดินจากไป
พอกระต่ายขาวเพิ่งเดินจากไป กระรอกน้อยก็เดินมาถึง กระรอกก็เห็นเห็ดที่เหมือนกับโต๊ะเหมือนกัน น้องกระรอกน้อยดีใจ คิดในใจว่า “ฮิๆ กินข้าวบนโต๊ะเห็ดนี่ ท่าทางจะมีความสุขมาก แน่ๆเลย” ว่าแล้วน้องกระรอกก็รีบไปเก็บดอกไม้
ต่อมาไม่นาน คุณจิ้งจอก เจ้าลิงเจี๊ยกๆ คุณเม่นขนแหลม ก็มาพบกับโต๊ะเห็ดนี้เข้าเหมือนกัน ทุกๆคนต่างคิดเหมือนกันว่า เก็บดอกไม้เสร็จจะมากินข้าวที่โต๊ะเห็ดนี้
พอถึงเวลากินข้าวเที่ยง เพื่อนๆทั้งห้าคนก็พากันเดินมาถึงโต๊ะเห็ด ต่างฝ่ายต่างบอกว่าตนเองเป็นคนพบโต๊ะเห็ดนี้คนแรก ไม่มีใครยอมใคร
“ฮึ่ม พวกแกแย่งกันไปก็แล้วกัน” กระต่ายขาวรีบแย่งนั่งข้างๆโต๊ะ
กระรอก จิ้งจอก ลิงเจี๊ยกๆ ก็เบียดกันเข้ามาที่โต๊ะเห็ด นั่งลง ฟึดฟัด ๆ ด้วยความด้วยความโกรธ
น้องเม่นเห็นว่า ไม่มีที่นั่งสำหรับตัวเองแล้ว ก็โกรธจัด “ปึ่ง” กระโดดขึ้นไปบนโต๊ะเห็ด แล้วก็กระโดดย่ำไปสองสามที จนโต๊ะเห็ดแหลกเป็นชิ้นๆ
ตอนนี้ ใครก็ไม่ได้กินข้าวบนโต๊ะเห็ดแล้ว
“พวกแกเนี่ยนะ พวกแกเนี่ย” เอ๊ะ นั่นเสียงใครพูด เจ้าห้าตัวก็เงยหน้าขึ้นไปมอง ที่แท้ก็เป็นคุณตาต้นไม้นี่เอง น้องกระต่ายขาวก็เข้าใจทันที ที่แท้ คุณตาต้นไม้กำลังสั่งสอนพวกเรา
“ความจริงแล้ว พวกเราเบียดกันนิดหน่อย ก็จะมีที่ว่างให้น้องเม่นแล้ว” กระต่ายขาวคิด แล้วก็บอกกับทุกคน
“ฉันไม่ดีเอง” น้องเม่นรู้สึกละอายใจ “วันนี้ฉันเหลวใหลไปหน่อย”
“พวกเราก็ไม่ดี” กระรอกน้อยและเพื่อนๆ ทั้งหมดรีบพากันสำนึกผิด
เพื่อนๆทั้งห้าเพิ่งจะพูดจบ ว้าว มีเรื่องมหัศจรรย์เกิดขึ้นแล้ว เห็ดที่ถูกเหยียบจนแบนตอนนี้ฟื้นขึ้น แล้วก็กางดอกออก จนใหญ่ขึ้นๆ เท่ากับโต๊ะกลมเหมือนเดิม
เพื่อนทั้งห้าดีอกดีใจกันมาก “โต๊ะเห็ดนี่ช่างสวยงามจังเลย” เจ้าลิงเจี๊ยกๆ ร้องบอกทุกคน
“เรามาช่วยกันตกแต่งโต๊ะให้สวยงามกันดีกว่า” เจ้าจิงจอกพูดจบก็เอาดอกไม้สวยๆมาปักไว้ที่บนโต๊ะเห็ด
ว้าว สวยจังเลย เพื่อนๆเห็นดังนั้น ก็รีบพากันเอาดอกไม้ที่เก็บมาได้ มาปักไว้บนโต๊ะ จนโต๊ะสวยงามเต็มไปด้วยดอกไม้
“พวกแกเอ้ย พวกแก ” เสียงคุณลุงต้นไม้พูด คราวนี้ พวกเด็กๆก็ฟังออก เป็นเสียงคุณตาต้นไม้กำลังชมเชยอยู่นั่นเอง
一天，小白兔蹦蹦跳跳地来到森林里采花。咦，大树下有个特别大特别大的蘑菇，就像一张小圆桌，真好看。
采好花，我就在这蘑菇桌上吃午饭。这样想着，小白兔走了。
小白兔刚走，小松鼠来了。他也看见了这个像小桌子的大蘑菇。”嘻嘻！”小松鼠高兴地想：在这蘑菇桌上吃饭，一定很有意思！小松鼠也去采花了。
后来呀，小狐狸，小猴子，小刺猬都发现了这张蘑菇桌，也都想采了花在这儿吃午饭。
到了吃午饭的时候，五个小伙伴都来了，都说是自己最早发现这张蘑菇桌的，谁也不让谁。
“哼，你们去争吧！”小白兔抢先在蘑菇桌前坐了下来。
小松鼠、小狐狸、小猴子也拥到蘑菇桌前，气呼呼地坐下了。
小刺猬一看，没他的份儿，火了，”啪”，跳上蘑菇桌，狠狠地踩几脚，把蘑菇桌踩了个稀巴烂。
现在谁也别想在蘑菇桌上吃午饭了。
“你们哪，你们！”咦，谁在说话，五个小伙伴抬头一望，原来是大树公公，小白兔明白，大树公公在批评他们呢。
“其实，我们挤一挤，就有小刺猬的位子了。”小白兔想了想说。
“是我不好，”小刺猬不好意思，”今天是我太霸道了。”
“我们也不好！”小松鼠他们几个也赶紧认错。
五个小伙伴刚说完，呀，奇怪的事发生了，被踩得稀巴烂的大蘑菇竟一点一点动起来了，最后又拼成了一个特别大特别大，像小圆桌一样的大蘑菇。
五个小伙伴高兴极了。”这蘑菇桌真美！”小猴子说。
“我想，把它打扮起来一定更美。”小狐狸说着，把采来的几朵最美的花插在蘑菇桌上。
啼，真的很漂亮。别的小伙伴也学小狐狸的样儿，用采来的花儿把蘑菇桌打扮得漂亮极了。
“你们呀，你们！”大树公公又开口了。这回呀，大家都听出来了，大树公公在表扬他们呢！
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ