ทันใดนั้นเอง มีปลายักษ์ตัวหนึ่ง อ้าปากกว้างว่ายตรงมาที่หมึกน้อย หมึกน้อยตะโกนร้องด้วยความตกใจ วิ่งไปหลบอยู่ใต้ท้องแม่ แต่แม่หมึกกลับไม่ได้ตกใจเลยสักนิดเดียว ยืดหนวดม้วนเข้าม้วนออก แล้วพ่นหมึกดำออกมา ปลายักษ์ตัวนั้นหลบไม่ทันโดนหมึกดำเข้าไปเต็มๆ จนสำลัก “อึ้ก ๆ” หมึกดำเริ่มกระจายเต็มน้ำกลายเป็นม่านดำทึบ เจ้าปลายักษ์ถูกคลุมด้วยม่านหมึกสีดำทึบ เหมือนกับถูกขังไว้ในถ้ำมืด จนคลำหาทางไม่เจอ อาศัยช่วงชุลมุนนี้เอง แม่หมึกก็พาหมึกน้อยหนีไปได้สบาย ๆ
“ช่างอันตรายเหลือเกิน” หมึกน้อยถอนหายใจเฮือกใหญ่ “แม่ฮะ แม่เรียนวิทยายุทธนี้มาจากไหนเหรอครับ ยอดเยี่ยมไปเลยฮะ”
“เจ้าเด็กโง่ การพ่นม่านหมึกเป็นสันชาติญาณของเราเหล่าปลาหมึกนะลูก พวกเราทุกตัวมีหมึกอยู่ในตัวทั้งนั้น เมื่อประสบเหตุร้าย ก็จะพ่นม่านหมึกออกมา เพื่อพรางตัว แล้วก็รีบหลบหนีออกมา ถ้าลูกไม่เชื่อลูกลองทำดูเองก็ได้” แม่หมึกสอนให้ลูกหมึกใช้วิทยายุทธ์เฉพาะตัว
“ใช่แล้ว นั่นล่ะ ดูดลมเข้าไป แล้วยืดตัวตรง แล้วหุบตัวเข้า อ้าว อึ๊บ” เจ้าหมึกน้อยทำตามที่แม่สอน แล้วหมึกสีดำๆ ก็พ่นออกมาจากตัวมันจริงๆด้วย เจ้าหมึกน้อยดีใจมาก คิดอยู่ในใจว่า ฉันจะไม่กลัวปลายักษ์มากินฉันอีกต่อไปแล้ว
หมึกน้อยกลับมาจากบ้านคุณยาย ก็ยังคิดถึงเรื่องวิทยายุทธ์เฉพาะตัวของเหล่าปลาหมึกอยู่ไม่หาย ลองแอบใช้วิชาดูตั้งหลายครั้งจนชำนาญ และก็รู้สึกสนุกกับของเล่นใหม่ที่มีอยู่ในตัวอันนี้ มันเที่ยวอวดความสามารถของมันกับเพื่อนๆ ปลากระเบน กุ้ง และก็ปลิงทะเลไปทั่ว
“ดูนี่นะ ฉันมีวิชาพ่นม่านหมึกด้วยล่ะ พวกแกทำเป็นหรือเปล่า” เจ้าหมึกน้อยโอ้อวดด้วยความภาคภูมิใจ
“เจ้าหมึกน้อย วิชากระจอก ๆ แบบนี้ ไม่เห็นต้องอวดเลย น่าจะเรียนวิชาใหม่ๆจะดีกว่า” ปลิงทะเลบอก
“แกไม่ต้องมาสอนฉันหรอก เชอะ” หมึกน้อยไม่สบอารมณ์ แล้วก็พ่นม่านหมึกใส่เพื่อนๆ ปลิงทะเล กุ้ง และปลากระเบน จนเพื่อนๆ วิ่งหนีกันคนละทิศละทาง เจ้าหมึกน้อยตั้งใจจะสั่งสอนเพื่อนๆของมัน ก็สูดลมหายใจเข้า พ่นเอาๆ ทำเอาดำมืดไปทั่วท้องทะเล เจ้าหมึกน้อยหัวเราะชอบใจ แล้วก็จะว่ายน้ำหนีออกไป แต่ว่า หมึกพ่นออกมามากเกินไป จนตัวเองก็หนีออกไปไม่พ้น เป็นผลร้ายที่ตัวเองสร้างขึ้นแท้ ๆ เลย
รอจนม่านหมึกดำค่อยๆจางหายไป น้ำทะเลค่อยๆใสสะอาดขึ้นมาอีกครั้ง เจ้าหมึกน้อยก็วิ่งจนหมดแรงเสียแล้ว เห็นเพื่อนๆ สะบักสะบอมไปตามๆกัน ก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมาตะโกนว่า “เจ้าปลิงทะเล เป็นไงล่ะ เห็นความร้ายกาจของฉันแล้วใช่มั้ยล่ะ” ไม่ทันจะสิ้นเสียง เงาทะมึนพุ่งตรงเข้ามาที่หมึกน้อย ด้วยความตกใจ รีบสูบลมหดตัว ยืดตัว หมายจะพ่นม่านหมึกอีกครั้ง แต่หารู้ไม่ว่า หมึกที่อยู่ในท้องใช้ไปจนหมดแล้ว ไม่มีอะไรจะพ่นออกมาได้อีก ในท้องทะเลที่ใสสว่าง เจ้าปลายักษ์ว่ายตรงมาที่หมึกน้อย หมึกน้อยเริ่มลนลาน
“เจ้าหมึกน้อย รีบหลบเร็วเข้า มา อย่างนี้ต้องฉันเอง” เจ้าปลิงทะเลพุ่งเข้ามาผลักหมึกน้อยออกไป พุ่งเข้าหาปลายักษ์ตัวนั้น ขณะที่ปลายักษ์กำลังอ้าปากจะเขมือบเจ้าปลิงทะเล เจ้าปลิงทะเลก็ม้วนตัวกลับ แล้วพ่นลำไส้ออกมาจากตัว แล้วรีบว่ายออกมาจากปากเจ้าปลายักษ์อย่างคล่องแคล่วว่องไว เจ้าปลายักษ์ตาลาย นึกว่าลำใส้นั้นเป็นปลิงทะเลก็รีบกลืนเข้าไป แต่เจ้าปลิงทะเลก็หลบเข้าไปอยู่ในซอกหินได้อย่างปลอดภัย
เมื่อปลายักษ์ว่ายจากไปด้วยความดีใจ เจ้าหมึกน้อยก็สำนึกผิด บอกกับเจ้าปลิงทะเลว่า “ฉันผิดไปแล้ว ไม่นึกเลยว่า แกก็มีวิทยายุทธ์ไว้สู้กับศัตรูเหมือนกัน”
“ลำไส้ฉันที่พ่นออกมา ฉันสามารถสร้างมันขึ้นมาใหม่ด้วยนะ นี่ล่ะเป็นวิทยายุทธ์ของฉัน แต่ก็ไม่ได้ดีเด่นอะไรหรอก ถ้าจะพูดถึงวิทยายุทธ์เฉพาะตัว สัตว์ทุกตัวทุกชนิด เก่งกาจกว่าพวกเราอีกนะ” เจ้าปลิงทะเลพูดอย่างผู้เชี่ยวชาญ
เจ้าหมึกน้อยก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตาสำนึกผิด กับสิ่งที่ปลิงทะเลทำ และความผิดที่ตนเองทำ
蔚蓝的大海，风平浪静，正是水下公民们出游的好时光。乌贼妈妈带着小乌贼到姥姥家探亲。这是小乌贼第一次出远门，心里真快乐呀。他随妈妈漂呀，漂。哦，那披着好多块透明骨板，分成几节的，是美丽的小虾鱼；那身体扁平，头部突出的，是小海蛾……小乌贼一边游，一边看，真开心哪。
忽然，一条大鱼张着大口向他们扑来。小乌贼一声惊叫，忙躲到妈妈身下。乌贼妈妈却不慌不忙，将身体一伸一缩，从腹腔里喷出一股墨黑的浓汁来。那大鱼躲闪不及，一头碰在浓汁上，”噗”的一下，那浓汁爆炸开来，形成一片浓黑的烟幕。大鱼被裹在”墨汁”里，就像钻进了黑洞洞的山涧，晕头转向。趁此机会，乌贼妈妈领着小乌贼迅速地溜走了。
“好险哪！”小乌贼喘了口粗气，”妈妈，你这本事从哪儿学来的，真不简单！”
“傻孩子，施放烟幕是我们的本能，我们每个乌贼都有一个墨囊，遇到紧急情况，就放出烟幕，掩护我们逃走。不信，你试试。”妈妈鼓励小乌贼，”对，吸气，伸直身体，把身子缩起来。好，吐！”小乌贼在妈妈的指导下，果然喷出一股浓浓的”墨汁”。小乌贼高兴了，心想，这下可不伯大鱼来吃我了。
小乌贼从姥姥家回来，总念念不忘自己的本事，偷偷试了几次，真灵验，真好玩。他不止一次地向小海蛾、小虾鱼、小海参炫耀。
“看我，会施放烟幕，你们能吗？”小乌贼又一次得意地说。
“小乌贼，这点本事不该总拿来炫耀，应该学点新东西才好。”小海参劝告说。
“用你来教训我？讨厌！”小乌贼发怒了，冲着小海参、小虾鱼、小海蛾喷出一股股浓黑的”墨汁”来，弄得小海参他们东躲西藏。小乌贼想彻底教训一下他们，便大股大股地喷出好多”墨汁”来，搞得附近海水一片漆黑。小乌贼得意极了，哈哈笑着，想溜出这漆黑的水域。可是，浓浓的烟幕施放得太多，他自己也辨不清方向，堕入漆黑的烟幕冲不出去了。真是自食其果。
待黑黑的”墨汁”散去，海水重新清晰的时候，小乌贼已搞得筋疲力尽了。这时，他发现小海参、小虾鱼、小海蛾一副狼狈的样子，又暗暗得意起来。于是高声叫道：”小海参，知道我的厉害了吧！”话音未落，忽然一个大黑影子向他扑来。他心里一惊，忙施展放烟幕的本领，伸腰，缩身，挤墨囊里的”墨汁”。他万万没料到，肚里的”墨汁”用空了，什么也没挤出来。在亮晶晶的海水里，那大鱼正向他逼近。小乌贼慌了。
“小乌贼，快闪开，让我来！”小海参忽地冲过来，椎开小乌贼，向大鱼迎上去。正当大鱼要吞掉小海参的时候，小海参一个急转弯，从肛门里挤出一串肠子来。大鱼一时眼花，误将小海参的肠子吞下去。这时小海参已藏入岩缝，脱离了险境。
当大鱼得意地离去以后，小乌贼羞愧地对小海参说：”我错了，真想不到你也有迎敌的本领。”
“抛给敌人肠子，我还能长出新的来，这是我的本能，没什么夸耀的。要说本领，好多生物，都比我们强哩。”小海参淡淡地说。
小乌贼慢慢地低下头，对照小海参的行动，看看自己的所为，真是惭愧极了。
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ