“ฮุย เล ฮุย อ้าว ฮ้า ไฮ้” พี่ช้างเข้าไปในป่า ลากไม้ซุงท่อนใหญ่มาให้
“ฟืด ฟืด ฟืด ” น้องแกะกับน้องหมาลาย ช่วยกันเลื่อยไม้เป็นแผ่น ๆ
“ป๊อก ๆ ๆ ” เจ้าหมีน้อย กับ เจ้านกน้อยช่วยกันตอกตะปูก่อขึ้นเป็นบ้านหลังสวยงาม
เพื่อนๆเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ เจ้าแมวลายรู้สึกซึ้งในน้ำใจของเพื่อนๆมาก ก็เลยพูดกับเพื่อนๆว่า “เดี๋ยวรอให้ฉันตกแต่งบ้านเสร็จเรียบร้อย จะเชิญทุกคนมาเป็นแขกนะ”
เจ้าแมวเหมียวติดกระดาษสีนมสดทั้วทั้งผนัง ทำให้ห้องสว่างจ้า แล้วก็ติดม่านสีเหลืองขนห่านบนหน้าต่าง ทำให้แสงสว่างในห้องกลายเป็นสีนวลสบายตา บนพื้นก็ปูพรมลวดลายดอกไม้ ว้าว เดินบนพรมสบายจังเลย
หลายวันผ่านไป เพื่อนๆก็ถามเจ้าแมวเหมียวว่า “เจ้าเหมียว วันนี้พวกเราไปเป็นแขกบ้านนายได้หรือยังล่ะ”
เจ้าเหมียวร้องบอกว่า “ไม่ได้ ๆ ตอนนี้ฝนกำลังตก พวกแกไป ก็ทำบ้านฉันเลอะหมดน่ะสิ”
ผ่านไปอีกหลายวัน เพื่อนก็ถามอีกว่า “เจ้าเหมียว วันนี้ฝนไม่ตกแล้ว ไปเที่ยวบ้านนายได้รึยังล่ะ”
เจ้าเหมียวร้องบอกว่า “ไม่ได้ ๆ พวกแกไม่เห็นเหรอ ลมพัดกระหน่ำซะขนาดนี้ พวกแกไปก็ทำบ้านฉันเลอะหมดน่ะสิ”
ผ่านไปอีกหลายวัน ฝนก็ไม่ตก ลมก็ไม่พัด พระอาทิตย์ส่องแสงเจิดจ้า อากาศแสนอบอุ่น เจ้าแมวก็บอกกับเพื่อนๆว่า “เพื่อนๆทั้งหลาย ขอเชิญมาเที่ยวบ้านฉันได้เลย”
เพื่อนๆ ต่างดีใจกันใหญ่ แต่ว่า พี่ช้างคิดไปคิดมา ก็บอกกับเพื่อนๆว่า “บ้านเจ้าเหมียวปูพรม เราเอารองเท้าที่สะอาดๆไปด้วยดีกว่า”
ว่าแล้ว เพื่อนๆ ใส่รองเท้าใหม่ บ้างก็ขัดรองเท้าจนสะอาด พากันไปบ้านเจ้าเหมียวด้วยความสนุกสนานรื่นเริง
พอไปถึงหน้าบ้านเจ้าเหมียว พี่ช้างก็เปลี่ยนมาสวมรองเท้าสะอาดที่เตรียมมา เพิ่งจะเดินเข้าบ้าน เจ้าเหมียวก็หิ้วน้ำใส่กาละมังเดินมา แล้วบอกว่า “สวมรองเท้าเข้าบ้านก็เหยียบพรมเสียหมด” พี่ช้างก็ถอดรองเท้า ล้างเท้าแล้วค่อยเดินเข้าบ้านก็แล้วกัน
พี่ช้าง กับน้องหมีก้มลงดูเท้าของตัวเอง แล้วก็มองดูกาละมังล้างหน้านั่น พากันส่ายหัว “ไม่เป็นไรหรอกนะ เราไม่เข้าไปแล้วล่ะ” เจ้าแกะ เจ้าหมาลาย เจ้าไก่โต้ง เห็นพี่ช้างเดินกลับก็พูดว่า “พวกเราก็ไม่เข้าไปแล้วล่ะ”
จากนั้นมา ไม่มีใครไปเที่ยวบ้านเจ้าเหมียวอีกเลย ไม่มีใครยอมเล่นกับเจ้าแมวเลย เจ้าแมวก็มีเพียงบ้านใหม่หลังนั้นเป็นเพื่อนเท่านั้น
小猫要盖新房子了，朋友们都来帮忙。
“哼唷咳哟！”大象到树林里，运来一根又一根圆木。
“哧啦哧啦！”山羊和小花狗把圆木锯成一样厚的木板。
“丁当丁当！”小熊和小公鸡，一会儿就用木板钉成了一座漂亮的小房子。
汗水湿透了朋友们的衣衫，小花猫真感谢大家。他说：”等我把房子装饰好，请大家来做客。”
小花猫在墙上贴了一层奶白色壁纸，屋里亮堂多了；小花猫给玻璃窗挂了一层鹅黄色窗帘，屋里光线变得真柔和；小花猫在地上铺了花地毯，呀，走在上面真舒服。
好多天过去了，朋友们问小花猫：”小花猫，今天可以到你家做客吗？”
小花猫说：”不行，不行，现在正下雨，你们会把新房子弄脏的。”
又过了几天，朋友们又说：”小花猫，今天不下雨了，可以到你家做客吗？”
小猫说：”不行，不行，你们没看见天正在刮风，你们来会把新房子弄脏的。”
又过了几天，不下雨，也不刮风，太阳红红的，天气暖暖的，小猫说：”朋友们，请到我家来做客吧！”
朋友们高兴极了，可是，大象想了想，却对朋友们说：”小猫家铺了地毯，我们带着干净鞋子去吧！”
于是，有的夹着新鞋，有的包着刚刷过的干净鞋，笑嘻嘻地向小猫家走去。
到了小猫家门口，大家都换上了自己带来的干净鞋，刚要进门，小猫却端来一盆水说：”穿鞋会踩坏地毯的。大家脱了鞋，洗洗脚再进去吧！”
大象和小熊看看自己的脚，又看看那个小脸盆，摇了摇头：”算了，我们不进去了！”小山羊、小花狗、小公鸡见大象和小熊走了，说：”我们也不进去了！”，
从此，谁也再没到小猫家做过客，谁也不愿再找小花猫玩，每天和小猫做伴的，只有他的那座新房子。
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ