วันต่อมา กระต่าย แกะ และลูกเป็ดน้อยต่างนัดแนะกัน และก็พากันไปที่บ้านเจ้าหมูอ้วนอู๊ดๆ กำลังจะเคาะประตู ก็ได้ยินเสียงอู๊ด ๆ กำลังร้องไห้โวยวาย “แม่ ๆ แม่จะต้องชดใช้เค้กให้ผมด้วย ไม่ยอม ๆ”
“ไม่ดื้อนะลูกนะ เมื่อวานน้องกินเค้กไปแล้ว พรุ่งนี้เดี๋ยวแม่ซื้อให้ใหม่นะ”
“ไม่ยอมๆ ๆ ถือดียังไงถึงให้มันกินเค้กของผม ฮือ ๆๆ ไม่ยอมจริงๆด้วย”
“แม่ก็ไม่ได้ทำผิดอะไรนี่นา แล้วทำไมลูกต้องโมโหด้วยล่ะ”
“ไม่ยอมๆ ก็จะโมโหอ่ะ ถ้าแม่ไม่คืนเค้กให้ผม ผมก็จะร้องไม่หยุดเลย ฮือ ๆ ๆ ” เสียงอู๊ด ๆ ตะโกนร้องโวยวายเสียงดังลั่นไปทั่ว
ป๊อก ๆ ๆ ลูกเป็ดน้อยเคาะประตู
อู๊ดๆ ออกมาดูเห็นเพื่อนๆ ก็รีบเช็ดน้ำตา “พวกนายมาตรงเวลาจัง พวกเราออกไปเล่นด้วยกันเถอะ”
“คุณแม่หมูครับ สวัสดีครับ สวัสดีค่ะ” เพื่อน ๆ ของอู๊ดๆ ทักทายคุณแม่หมูด้วยความเคารพ แล้วก็รีบบอกกับอู๊ด ๆ ว่า “พวกเรามาบอกลา เด็กที่ไม่เคารพคุณแม่ ก็คงไม่รู้จักเคารพเพื่อนๆด้วยเหมือนกัน นายเล่นไปคนเดียวก็แล้วกัน ” พอพูดจบ เหล่าเพื่อนๆของอู๊ด ๆ ก็จูงมือกัน พากันเดินจากไป
อู๊ด ๆ ก็ได้แต่มองหลังเพื่อนๆ เดินจากไป ก้มหน้ารับผิดกับแม่ “แม่ครับ ผมผิดไปแล้วครับ”
小猪胖胖在外婆家认识了很多朋友，有小兔、小羊和小鸭。他们玩得可高兴了。分别的时候，小猪胖胖请朋友们明天到他家去玩。他们高兴地答应一定去。
第二天，小兔、小羊和小鸭互相约好，一起来到小猪胖胖的家。刚要敲门，忽然听到胖胖正在大吵大闹：”妈妈，你赔我蛋糕！”
“好乖乖，昨天你表弟把蛋糕吃了，明天我再给你买。”
“不行！不行！你凭什么给他吃！”
“妈妈并没错，你不该发脾气。”
“就发，就发脾气，你不赔蛋糕，我就闹！哇——哇——”小猪胖胖大哭大闹。
笃！笃！笃！小鸭在敲门。
小猪见了朋友，忙擦干眼泪说：”你们真准时，咱们在一起玩吧。”
“猪妈妈，您好！”朋友们先有礼貌地向猪妈妈打过招呼，然后一齐对小猪胖胖说：”我们是来和你告别的。不尊敬妈妈的孩子，也不会尊重朋友的。你还是自己玩吧。”说完，他们扭过头，手拉手一蹦一跳地走了。
小猪胖胖看着朋友们远去的背影，低着头对妈妈说：”妈妈，我错了。”
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ