นกน้อยกับหมีใหญ่ 小鸟和大熊

เจ้านกน้อยกับเจ้าใหญ่เป็นเพื่อนรักกัน นกน้อยเกาะอยู่บนกิ่งไม้ส่งเสียงเจื้อยแจ้วร้องเพลง ส่วนเจ้าหมีใหญ่นอนหลับอยู่ใต้โพรงไม้เสียงดัง คร่อก ๆ ๆ
ลมหนาวพัดมาแล้ว นกน้อยก็จะบินหนีหนาวไปสู่ดินแดนอบอุ่นทางใต้ เจ้าหมีใหญ่ก็จะหลบหนาวจำศีลอยู่ในถ้ำ เพื่อนรักทั้งสองนัดกันว่า จะกลับมาเจอกันใหม่ในฤดูใบไม้ผลิปีหน้า
พอถึงฤดูใบ้ไม้ผลิในปีต่อมา นกน้อยก็บินกลับมา แต่ต้นไม้ใหญ่หายไปเสียแล้ว เจ้าหมีใหญ่นั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ที่ตอไม้
นกน้อยร้องถามหมีใหญ่ว่า “เจ้าหมีเพื่อนรัก ต้นไม้ของเราล่ะ”
“ต้นไม้ของเราถูกคนงานตัดไม้เลื่อยเอาแล้ว ฮือ ๆ ๆ” เจ้าหมีใหญ่พูดไปก็ร้องไห้ไป
“อย่าเสียใจไปเลย ขอเพียงรากไม้ยังอยู่ ต้นไม้จะต้องมีหน่อไม่งอกออกมาแน่ๆ ” นกน้อยเจื้อยแจ้วปลอบใจเจ้าหมีใหญ่
ว่าแล้ว นกน้อย กับหมีใหญ่ก็พากันสอดส่ายสายตาเสาะหาหน่อของต้นไม้ ในที่สุดก็เห็นว่า มีหน่อเล็กๆกำลังทอดยอดออกมาจากตอไม้จริงๆ
ไม่มีต้นไม้ใหญ่ แล้วนกน้อยจะไปเล่นที่ไหนล่ะเนี่ย เจ้าหมีใหญ่ยืนทำตาปริบๆ อยู่บนตอไม้ แล้วทำท่าเป็นต้นไม้ใหญ่ เจ้านกน้อยก็บินไปเกาะที่ต้นไม้หมี ส่งเสียงจิ๊บๆ ๆ ร้องเพลงเจื้อยแจ้ว เจ้านกน้อยร้องไป ร้องๆ เจ้าหมีใหญ่ก็หัวเราะชอบใจ โยกย้ายเต้นระบำไปมาตามจังหวะเสียงเพลง
“แกช่างเป็นต้นไม้ที่น่าสนใจจริงๆนะเจ้าหมีเพื่อนยาก” นกน้อยเอ่อยปากชมเจ้าหมีใหญ่
นกน้อยชวนเพื่อนๆนก เพื่อนกระรอก มาร่วมเล่นดนตรี ร้องเพลงบนต้นไม้หมี เจ้าหมีก็เพลิดเพลินหัวเราะชอบในหัวเราะดังเอิ้ก ๆ ๆ วิ่งร่าเริงอยู่บนเนินเขา นกน้อยบินวนต้นไม้หมี กระรอกน้อยกระโดดโลดเต้นไปตามเจ้าหมีใหญ่ เป็นที่สนุกสนานเหลือเกิน
กิ่งไม้อ่อนๆเริ่มแทงหน่อออกมาท่ามกลางเสียงเพลง ไม่นานก็สูงขึ้นเป็นต้นไม้ต้นเล็ก ๆ
หน้าหนาวมาถึงอีกแล้ว นกน้อยก็ต้องบินหนีไปหลบหนาวที่อื่น หมีใหญ่ก็ต้องจำศีลหลบหนาวอยู่ในถ้ำอีกแล้ว เพื่อรักทั้งสองก็นัดกันว่าฤดูใบ้ไม้ผลิปีหน้าจะกลับมาพบกันอีกครั้ง
พอถึงฟใบไม้ผลิปีต่อมา พอนกน้อยบินกลับมาถึง มองเห็นหมีใหญ่เพื่อรัก กับต้นไม้ตั้งต้นสูงตระหง่าน เจ้าหมีโบกไม้โบกมือตะโกนเรียกนกน้อย “ยินดีต้อนรับ ๆ”
เจ้านกน้อยก็สามารถกลับมาเกาะกิ่งไม้ร้องเพลงได้ดังเดิม แต่บางครั้ง นกน้อยก็บินไปเกาะที่หัวของหมีใหญ่ เพราะนกน้อยชอบต้นไม้ที่เต้นรำได้อย่าง ต้นไม้หมี นี้มากเหลือเกิน
小鸟和大熊是好朋友。小鸟在树枝上唱歌,大熊在下面的树洞里睡觉。
冬天来了,小鸟要飞到温暖的南方去了,大熊也要进树洞里睡觉了。它俩约定,明年春天再见面。
第二年春天,小鸟飞回来时,看见大树没有了,大熊坐在树墩上哭鼻子。
小鸟问:”大熊,我们的大树呢?”
“大树让伐木工人锯走了!”大熊伤心地说。
“别难过,只要树根还在,大树就会发出新芽。”小鸟说。
小鸟和大熊找呀找,真的在树墩边上找到了一棵小小的新芽。
没有大树,小鸟上哪儿去玩呢?大熊眨眨眼睛,站到树墩上,装扮成一棵神气的大树。小鸟飞到”熊树”上,唱起了快乐的歌。小鸟唱呀唱,大熊笑了,随着歌声摇摇摆摆,跳起舞来。
“你真是一棵有趣的树!”小鸟夸奖大熊。
小鸟请来别的鸟儿,还请来小松鼠,一起在熊树上开音乐会。大熊呵呵笑着,在山坡上奔跑。鸟儿围着大熊飞,松鼠追着大熊跳,热闹极了。
小嫩芽在歌声和笑声中长呀长,很快就长成了一棵小树苗。
冬天又来了,小鸟又要飞到温暖的南方过冬去了,大熊又要进树洞里睡觉了。它俩约定,第二年春天再见面。
第二年春天,小鸟飞回来的时候,看见大熊和一棵挺拔的小树站在一起,挥着手说:”欢迎!欢迎!”
小鸟又可以在树上唱歌了。但有的时候,小鸟也飞到大熊的头顶上玩一会儿,因为它很喜欢这棵会跳舞的”熊树”。
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ