หงอคงตอบว่า “ไม่ผิดหรอกลูก พ่อของลูกแปลงกายเป็นอะไรก็ได้”
“สอนผมหน่อยสิพ่อ”
หงอคงทนการรบเร้าของลูกไม่ไหว จึงสอนวิชาแปลงกายเป็นต้นไม้ให้
ส่วนลูกของตือโป๊ยก่าย ชื่อ จูเสี่ยงเหนิง มาหาซุนเสี่ยวเซิ่ง เดินมาได้ถึงครึ่งทางก็ชนเข้ากับต้นไม้ใหญ่เข้าอย่างจัง หัวชนกับต้นไม้จนเจ็บไปหมด ก็โมโหมาก “ใครเอาต้นไม้มาปลูกไว้กลางถนนเนี่ย”
“ฮ่า ๆ ” เสี่ยวเซ่งแปลงกายกลับร่าง “พ่อฉันสอนวิชาแปลงกายเป็นต้นไม้ให้ฉัน พ่อฉันแปลงกายเป็นอะไรก็ได้”
เสี่ยวเหนิงถึงกับตกตะลึง คิดไปคิดมา ก็พูดกับเสี่ยวเซิ่งว่า “นายยังเปลี่ยนเป็นต้นไม้ได้ รออยู่นี่นะ” พูดจบก็รีบวิ่งกลับบ้าน
“พ่อฮะ” เสี่ยวเหนิงตะโกนเรียกพ่อด้วยควาน้อยอกน้อยใจ “พ่อของเสี่ยวเซิ่งสอนวิชาแปลงกายเป็นต้นไม้ด้วยล่ะ แต่พ่อไม่เคยสอนวิชาอะไรให้ผมเลย”
“ไม่เห็นจะมีอะไรวิเศษตรงไหนเลย” โป๊ยก่ายปลอบลูก “พ่อของแกก็แปลงกายได้ร้อยแปดเหมือนกัน มา พ่อจะสอนให้สักกระบวนท่า”
ฝ่ายเสี่ยวเซิ่งก็นั่งรอยืนรอจนเกือบจะรอไม่ไหว ก็เห็นช้างตัวหนึ่งเดินต้วมเตี้ยมมาแต่ไกล ยื่นงวงมาหมายจะถอนต้นไม้ขึ้นจากดิน
“โอ้ย…พ่อจ๋า” เสียงเสี่ยวเซิ่งตะโกนร้องด้วยความตกใจ
ฝ่ายช้างก็อดหัวเราะไม่ได้ ที่แท้เป็นเสียงของเสี่ยงเหนิงนั่นเอง
แต่เสี่ยวเซิ่งไม่ยอมแพ้ ก็รีบวิ่งไปหาพ่อหงอคง แปลงกายเป็นหนูตัวน้อย จะได้วิ่งเข้าไปในจมูกของช้าง แต่เสี่ยวเหนิงก็ไม่ยอมแพ้ ก็เรียนวิชามาจากพ่ออีกอย่างหนึ่ง แปลงกายเป็นแมวไล่จับหนู เพื่อจะเอาชนะแมว หงอคงก็สอนลูกชายแปลงเป็นเหยี่ยว
แปลงกายไปมา แข่งกันไปมา โป๊ยก่ายมีวิชาอยู่สามสิบหกกระบวน “พอเถอะลูก เราไม่แข่งกันแล้วนะ”
“ไม่ยอม พ่อจะต้องสอนผมอีก”
แต่ ไม่ว่าจะอ้อนวอนเท่าไหรก็ไม่เป็นผล
ฝ่ายเสี่ยวเซิ่ง ก็เรียนวิชามาจากพ่อจนครบเจ็ดสิบสองกระบวนท่าแล้ว แต่ก็ใช้ไปแค่ สามสิบเจ็ดครั้ง ก็เอาชนะได้แล้ว ยังเหลืออีกสามสิบห้ากระบวนท่า ยังไม่ได้เอาออกมาใช้เลย ก็รู้สึกว่า ชนะยังไม่สะใจ เสี่ยวเซิ่งเห็นเสี่ยวเหนิงเสียอกเสียใจ ก็บอกว่า “นายไหว้ฉันเป็นครูสิ ฉันสอนนายเจ็ดสิบสองกระบวนท่า”
แต่เสี่ยวเหนิงก็โกรธ ไม่ยอมให้เสี่ยวเซิ่งสอนวิชาให้
ทำยังไงดีล่ะ แต่เรื่องนี้ไม่เกินกำลังของเสี่ยวเซิ่ง จะสอนวิชาแปลงกายเจ็ดสิบสองกระบวนท่าให้เสี่ยงเหนิง กระบวนท่าแรก ก็ต้องแปลงกายเป็นคุณอาโป๊ยก่ายเสียก่อน เสี่ยวเหนิงก็ยอมเรียนด้วยแล้ว
一天，孙悟空被儿子孙小圣缠上了：”爸爸，听人说您会七十二变？”
悟空说：”这不假，你爸爸样样都会变。”
”教教我吧！”
悟空磨不过儿子，就教了他一招——变树。
猪八戒的儿子猪小能来找孙小圣，半路上撞到一棵树上，头撞得很疼，他生气了：”是谁把树种在路当中？，
”哈哈！”变成树的小圣又变回来，”是我爸爸教我变树的，他什么都会变！”
小能发了呆。可他想了想，对小圣说：”你还变成树，等在这里！”说完赶忙跑回家去。
”爸爸！”小能挺委屈地对着八戒喊，”人家小圣的爸爸教小圣变树，您什么也没教我！”
”这有啥稀奇，”八戒安慰儿子说，”你爸爸也会三十六变呢，我也教你一手！”……
再说变成树的小圣，正等得不耐烦，只见摇摇摆摆走来一头大象，伸开长鼻子就要拔树。
”哎呀！爸爸呀！”小圣惊叫起来。’
大象忍不住笑出声——是小能的声音。
小圣一心想赢，又去请教悟空，变成一只小老鼠，要朝大象鼻孔里钻。小能也不服输，又从爸爸那儿学到新本事，变成一只猫来抓老鼠。为了对付猫，悟空又教儿子变老鹰……
变这变那，比来比去，八戒的三十六变不够用了。”算了吧，孩子，咱不比了。”
”不，我要你再教我！”
可是吵也没用。
小圣从悟空那儿学到了七十二变。但他只用了三十七变就赢了，还有三十五变没用上，赢得也没劲。他看见小能挺难受的，就说：”你拜我做师傅，我来教你七十二变吧。，
可是小能赌气不要小圣教。
怎么办呢？这事没难倒小圣。要教七十二变，自己先变一变。小能愿意跟小圣学了，因为小圣变成了八戒叔叔的模样！……
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ