บ่ายวันหนึ่ง คุณนายห่านกลับจากเดินเล่นริมลำธาร เดินผ่านมาที่บ้านของคุณไก่งวง เดินมาตั้งไกลก็รู้สึกเหนื่อย เข้าไปพักที่บ้านคุณไก่งวงสักหน่อยดีกว่า
คุณนายห่านเข้าไปเคาะประตู “คุณไก่งวงอยู่บ้านหรือเปล่าคะ ทำไมปิดประตูซะแน่นเลยล่ะคะ”
คุณไก่งวงตอบว่า “กุญแจประตูเสียน่ะครับ เข้าออกได้ทางหน้าต่างทางเดียวครับ”
คุณนายห่านได้ยินดังนั้นก็เดินไปที่หน้าต่าง แล้วก็ออกแรงปีนขึ้นหน้าต่าง กว่าจะเข้าไปข้างในบ้านได้ก็เหนื่อยแทบแย่
“คุณยังไม่ได้กินของหวานใช่มั้ยครับ เชิญเลยครับวันนี้ผมเลี้ยง มีเค้ก ชอกโกแลต แล้วก็น้ำส้มคั้นด้วยนะครับ” คุณไก่งวงเชิญคุณนายห่านกินขนมหวาน
คุณนายห่านได้ยินดังนั้นก็ดีใจพูดกับคุณไก่งวงว่า “ขอบคุณมากนะคะ ฉันจะกินทุกอย่างเลยค่ะ” จากนั้นคุณไก่งวงก็เอาขนมมาวางไว้บนโต๊ะ “ว้าว ช่างหอมหวานน่ากินเหลือเกิน ฉันเพิ่งเคยกินเป็นครั้งแรกนะเนี่ย” พูดจบคุณนายห่านก็คาบเค้กก้อนใหญ่เข้าปาก ง่ำ ๆ ๆ
“อ้าว คุณก็กินด้วยกันสิ” คุณนายห่านหั่นเค้กออกเป็นชิ้นเล็กๆ แต่ของตัวเองหั่นเป็นชิ้นโตๆ ดูสิ คุณนายห่านกินเค้กอย่างเอร็ดอร่อย จนเนยเลอะเทอะอยู่ตามปาก จมูก คิ้ว เต็มไปหมดทั้งหน้า
“เอิ้ก……” เสียงคุณนายห่านเรอ เสียงดัง เอ้อๆๆ อิ่มแปล้ “อร่อยมากๆเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ฉันต้องไปแล้วล่ะ”
จากนั้นคุณนายห่านก็บินออกไปทางหน้าต่าง หัวโผล่ออกหน้าต่างไปแล้ว แต่ท้องยังติดอยู่ข้างในออกไปไม่ได้สักที “ฉัน…ฉันถูกหน้าต่างหนีบ ช่วยด้วยๆ ๆ เป็นเพราะเค้กแน่ๆเลย” คุณนายห่านติดอยู่ที่หน้าต่างร้องเสียงดัง ก๊าบ ๆ ๆ
“โอ้โห คุณเหมือนกับขวดเลยครับ ถูกหน้าต่างหนีบเข้าให้แล้วไง” คุณไก่งวงกระโดดออกทางหน้าต่างหลังบ้านออกไปช่วยคุณนายห่าน
“อึ๊บๆ ๆ” คุณไก่งวงออกแรงดึงคอคุณนายห่าน “โอ้โห ถ้าขืนดึงแบบนี้คุณไม่ไหวแน่ๆเลย เราต้องคิดหาวิธีอื่นแล้วล่ะ”
สักครู่หนึ่ง คุณไก่งวงก็เอาสบู่กับน้ำมาถูกที่คอของคุณนายห่าน จนคุณนายห่านจั๊กจี้หัวเราะก๊าก ๆ ๆ ไม่หยุด
“หนึ่ง สอง สาม” คุณไก่งวงจับคอของคุณนายห่านไว้แน่น “อึ๊บเดียว” คุณนายห่านก็ถูกดึงออกมาจากหน้าต่าง “เฮ้อ ออกมาได้เสียที จริงๆแล้วท้องฉันก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไร หน้าต่างของคุณน่ะเล็กเกินไปแล้วนะคะ”
“ใช่ครับๆ เดี๋ยวผมจะไปเปลี่ยนกุญแจประตู ครั้งต่อไปคุณมาบ้านผมจะได้ไม่ต้องเบียดหน้าต่างเข้าไปอีก”
คุณนายห่านลูบคอตัวเอง แล้วก็เดินกลับบ้านด้วยความดีใจ
火鸡先生家的门锁又坏了，怎么也修不好，他干脆把门钉住了，自己从窗口里飞进飞出。
有一天下午，鹅太太从河边散步回来，路过火鸡先生的家，她想：我走累了，到火鸡先生家歇一会儿去。
鹅太太敲敲门问：”火鸡先生在家吗？您干吗关着门？”
火鸡先生回答：”我门上的锁坏了，只能从旁边的小窗口里进进出出。”
鹅太太只好走到小窗口那儿，她用力爬呀，拼命挤呀，好不容易才进了屋。
“你还没吃点心吧，我请你吃蛋糕、巧克力，还有橙汁。”火鸡先生说。
鹅太太一听高兴地说：”谢谢，我都要吃！”为鸡先生把东西一样样放在桌子上，”啊，这么甜美的蛋糕，我还是第一次吃呢。”鹅太太说着把一大块蛋糕塞进嘴里去。
“喂，你也来点儿！”鹅太太帮火鸡先生切了一小块蛋糕，她自己也切了一大块蛋糕。瞧，鹅太太吃得多香呀！她的嘴上、鼻子上、眉毛上都沾了奶油，看上去真滑稽。
“嗝，嗝，嗝……”鹅太太打着饱嗝说，”太好吃了，谢谢您，我该走了。”
鹅太太走到小窗口那边，她的头和上半个身子伸到了窗外。可是肚子怎么也出不去了。”我，我被夹住了，快来救救我，都是蛋糕害了我！”鹅太太卡在小窗户那儿大叫着。
“哇，你像个瓶塞似的把窗口堵住了！”火鸡先生只得从后面的窗户里跳出去救鹅太太。
“哎哟，哎哟，”火鸡先生用力拔着鹅太太的头颈，”呀，这样拉你会吃不消的，我另外想个办法。”
一会儿，火鸡先生拿来肥皂和水，在鹅太太的肚子口抹来抹去，鹅太太觉得痒痒的，笑个不停。
“一、二、三，”火鸡先生拽住鹅太太的上半身，”噗”的一声，鹅太太像塞子一样被拔了出来。”嗨，总算出来了，其实我的肚子一点也不大，是你的窗口开得太小了。”
“对，对！我马上去换一把门锁，你以后来就不用再从窗口里挤进挤出了。”
鹅太太摸摸自己的肚子，很高兴地回家去了。
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ