เสียงร้องของปลาช่อนทะเลสร้างความตกตะลึงให้กับปลาธง ปลาดาบ บรรดาปลาต่างพากันล้อมเข้ามาถาม “อยู่ที่ไหนเหรอๆ”
“อยู่ข้างหน้าโน่นน่ะ” ปลาช่อนทะเลกลับหลังหันชี้ไปข้างหน้า
แต่ไหนแต่ไรมามีแต่แม่เท่านั้นที่จะออกลูกได้ พ่อจะออกลูกได้ยังไงกัน
ปลาดาบไม่เชื่อ พูดว่า “แกดูผิดหรือเปล่า พ่อจะออกลูกได้ยังไง”
“นั่นน่ะสิ ไม่แน่นะ แกอาจจะเห็นแม่ม้าน้ำเป็นพ่อม้าน้ำก็ได้นะ” ปลาธงก็ออกความเห็นด้วยความสงสัย
ปลาช่อนทะเลเห็นว่าปลาธงกับปลาดาบไม่เชื่อก็ลุกลี้ลุกลนกระโดดไปมาอยู่ในน้ำ ตะโกนด้วยความโมโหว่า “ฉันจะดูผิดได้ยังไงกัน” ปลาช่อนทะเลมองเห็นปลาฉลามว่ายอยู่ไม่ไกล ก็พูดต่อไปว่า “ทุกครั้งที่ฉันนั่งเรือของฉันมาเที่ยวที่นี่ ก็จะได้พบกับม้าน้ำผัวเมียอยู่บ่อยๆ ใครเป็นแม่ม้าน้ำ ใครเป็นพ่อม้าน้ำ แม้แต่เอาไปเผาเป็นขี้เถ้า ฉันยังดูออกเลยว่าใครเป็นใคร แล้วจะดูผิดได้ยังไงกัน”
“พ่อออกลูกได้ ก็เป็นเรื่องแปลกประหลาดน่ะสิ พวกเราไปดูกันเถอะ” ปลาธงพูดกับปลาดาบ
“ไปสิ ฉันพาพวกนายไป” ปลาช่อนทะเลยืดอกอาสานำทาง ว่าแล้วก็ว่ายน้ำเข้าไปในปากแหลมๆของปลาดาบ
แม้แต่ระยะทางสั้นๆ ปลาช่อนทะเลก็ไม่ลืมที่จะ “นั่งเรือ” ไป
ปลาธงกับปลาดาบไปถึงบ้านคุณม้าน้ำ ก็เห็นม้าน้ำตัวเล็กๆพุ่งออกมาจากหางม้าน้ำ
“เห็นมั้ยล่ะ ฉันไม่ได้หลอกพวกนายใช่มั้ย” ปลาช่อนทะเลว่ายออกมาจากปากของปลาดาบ ชี้ไปที่ม้าน้ำที่กำลังออกลูกอยู่
“ขอถามหน่อยเถอะครับ คุณเป็นแม่ม้าน้ำ หรือว่าเป็นพ่อม้าน้ำ” ปลาธงถามด้วยความไม่มั่นใจ
“พวกแกไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังคลอดลูกอยู่ ก็ต้องเป็นพ่อม้าน้ำน่ะสิ” พ่อม้าน้ำพูดไปพลางก็คลอดลูกออกมาอีกหนึ่งตัว
“อ้อ ฉันรู้แล้ว พวกม้าน้ำ พ่อม้าน้ำจะเป็นคนคลอดลูก ส่วนแม่ม้าน้ำออกลูกไม่ได้” ปลาดาบพูดเหมือนกับเพิ่งจะนึกขึ้นมาได้
คุณปลาดาบ คุณจะมาว่าแม่ปลาดาวแบบนี้ไม่ได้นะ มีเสียงแว่วมาจากม้าน้ำตัวหนึ่งยืนมองปลาดาบด้วยความโกรธ ปลานิลเห็นดังนั้นก็ร้องตะโกนออกมาด้วยความตกใจ “นี่ไงล่ะ แม่ม้าน้ำ”
“นี่ …นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย” ปลาดาบกับปลาธงยิ่งงงเข้าไปใหญ่ ทั้งสองมองดูแม่ม้าน้ำที่ไม่คลอดลูก มองดูพ่อม้าน้ำที่กำลังคลอดลูกอยู่
แม่ม้าน้ำเห็นดังนั้น ก็หัวเราะเสียงดังฮ่า ๆ พร้อมกับบอกว่า “ลูกๆน่ะเหรอ ฉันนี่แหละคลอดออกมา แต่ว่า ตอนที่ฉันคลอดพวกเขา ยังเป็นไข่ฟองเล็กๆน่ะ ฉันคลอดพวกเขาแล้วก็เอาไปไว้ในท้องของพ่อม้าน้ำ ลูกๆก็เติบโตอยู่ในท้องของพ่อเขา จนกลายเป็นม้าน้ำตัวเล็กๆออกมาให้เห็นนี่แหละ”
“ฮ่าๆๆ พ่อคลอดลูก ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง” ปลาดาบกับปลาธงมองหน้ากันหัวเราะร่า
“แต่ลูกๆที่น่ารักทั้งหลาย ในที่สุดก็ออกมาจากท้องฉันนี่นา” พ่อม้าน้ำ “คลอด” ลูกตัวสุดท้ายเสร็จแล้วก็ชี้ให้ทุกคนดูท้องฟักไข่ของตัวเอง แล้วก็มองดูฝูงปลาด้วยความยียวน ปลาธงมองดูแม่ม้าน้ำแล้วก็พูดว่า “ดูแล้วสามีของเธอจะไม่ยอมเสียตำแหน่งคุณพ่อคลอดลูกนะเนี่ย”
แต่จะว่าไป สามีของฉันยังเป็นพ่อที่ดีอีกด้วยนะ เขาไม่เพียงช่วยฉันเลี้ยงลูก แล้วก็ยังดูแลความปลอดภัยให้กับลูกๆอีกด้วย เวลาที่อากาศหนาว หรือมีภัยอันตราย ลูกๆก็จะเข้าไปหลบในถุงท้องของพ่อเขา” พูดจบ แม่ม้าน้ำก็มองพ่อม้าน้ำด้วยความซาบซึ้งใจ แล้วก็พูดต่ออีกว่า “จนกว่าลูกๆจะโตพอ ถึงจะออกมาจากท้องพ่อเขาได้น่ะ”
“โอ้โห ช่างเป็นคุณพ่อที่เยี่ยมจริงๆเลย” ปลาธง ปลาดาบและปลาช่อนอำลาครอบครัวม้าน้ำ ว่ายน้ำจากไป แน่นอนอยู่แล้ว ปลาช่อนก็ไม่ลืมที่จะ “นั่งเรือ” แต่รอบนี้มันว่ายเข้าไปในครีบของปลาธง เพื่อจะกลับไปที่เดิม มันจะไปหาปลาฉลาม เพราะมันจะต้องตามปลาฉลามไปเที่ยวรอบมหาสมุทรยังไงล่ะ
鮣鱼离开自己的船——鲨鱼，想去找一点儿吃的，换涣口味，半路上就逃了回来，她边逃边叫：”出怪事啦，海马爸爸生孩子啦！”
她这一叫，惊动了旗鱼、剑鱼，他们纷纷游过来问：”在哪里？”
“在前面。”鮣鱼回过身子，向前面一指。
自古只有妈妈会生孩子，爸爸怎么会生孩子呢？
剑鱼不相信，说：”你看错了吧，爸爸怎么会生孩子呢？”
“说不定你是把海马妈妈看成海马爸爸了？”旗鱼也怀疑起来。
鮣鱼见剑鱼和旗鱼都不相信自己，急得在水里跳着，大声说：”我怎么会看错哩！”鮣鱼看一眼不远处的鲨鱼，接着往下说：”我每次乘着自己的’船’到这儿来游玩，总少不了要同海马夫妇见上几次面，他们哪一位是海马妈妈，哪一位是海马爸爸，就是烧成了灰，我也认得出来，怎么会看错呢。”
“爸爸会生孩子，倒是天下奇事，我们去看看。”旗鱼对剑鱼说。
“我带你们去。”鮣鱼自告奋勇，她游到了剑鱼的嘴巴里。
连这么一点点路，鮣鱼也没忘记”乘便船”。
旗鱼和剑鱼来到那个海马身边，看见一个个小海马，正从海马的尾部下两弹出来。
“我没有赖你们吧。”鮣鱼从剑鱼嘴巴里出来后，指着正在生孩子的海马说。
“请问……你是海马妈妈，还是海马爸爸？”旗鱼还有些不放心地问。
“你没看见我在生孩子吗，当然是海马爸爸啰。”海马爸爸说着，又生出了一个小海马。
“哦，我知道啦，你们海马是爸爸生孩子，妈妈不会生孩子的。”剑鱼好像恍然大悟地说。
“剑鱼先生，你可别往我们海马妈妈身上泼脏水呀2″忽然，有个不生孩子的海马气呼呼地在看着剑鱼。郭鱼一看，惊奇地叫起来：”她才是海马妈妈哩。”
“这……这到底是怎么回事呀？”剑鱼和旗鱼更加糊涂了，他们看看不生孩子的海马妈妈，又看看正在生孩子的海马爸爸。
海马妈妈看看剑鱼他们，突然哈哈哈地大笑起来。她边笑边说道：”孩子嘛，确实是我生的。不过，我生他们的时候，还是一颗颗的卵呢。我把他们生在他们爸爸的育儿袋里，孩子们在他们爸爸的育儿袋里成长，变成一个个小海马……”
“哈哈，爸爸生孩子，原来是这么一回事呀！”旗鱼和剑鱼都大笑起来。
“可这活泼泼的孩子，终究是从我这里出去的呀。”海马爸爸”生”完了最后一个小海马，指着自己的育儿袋，调皮地看看绅鱼他们。旗鱼看看海马妈妈，风趣地说：”看样子，你丈夫还不肯放弃这个会生孩子的名誉哩。”
“不过话说回来，我丈夫是个好爸爸，他不但帮助我养儿育女，今后还要负责保护孩子们的安全，一旦他们受惊，或者遇到危险，又会躲进他的育儿袋里去。”海马妈妈深情地看了自己丈夫一眼，补充说，”一直要到孩子们都长大了才离开育儿袋。”
“哦，真是个好爸爸。”旗鱼、剑鱼和鮣鱼告别了海马夫妇，向来的地方游去。当然吗，鮣鱼是不会放弃她”乘便船”的机会的，不过这一回，她钻到了旗鱼的鳃孔里，打算一回到老地方，马上去寻找鲨鱼，因为还要跟着他到各地去旅游呢。
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ