เหมียวหง่าวๆ วันๆ กินอื่มแล้ว ก็เข้าสู่ความฝันถึงวันวาน มันจะหลับฝันอยู่นานเชียวล่ะ
เหมียวคร่อกๆ ฝันไปว่า มันเป็นพระราชา เป็นเศรษฐีผู้ร่ำรวย แล้วยังฝันว่าได้พบกับเจ้าหญิงผู้เลอโฉม แล้วยังฝันไปว่ามีวิมานอันโอ่อ่า งดงาม
เหมียวหง่าวๆได้ข่าวมาว่า ในป่ามีแม่มดเค้าแมวผู้หนึ่ง แม่มดผู้นี้มีคาถาวิเศษ เพียงแค่ท่องคาถาก็สามารถทำให้สมตามความปรารถนา
ดังนั้น เหมียวหง่าวๆจึงไปหาแม่มดเค้าแมว มันบอกกับแม่มดว่า “คุณย่าเค้าแมวขอรับ ขอให้ท่านช่วยให้ความฝันของผมเป็นจริงด้วยเถอะครับ ให้ผมได้มีความสุขที่แท้จริงตามความฝันด้วยเถิด ”
แม่มดเค้าแมวพูดว่า “ข้าทำให้ความฝันของเจ้าเป็นจริงได้แน่ ข้าท่องคาถาจบเจ้าก็กลับไปลองดูก็แล้วกัน”
“โอม…มีมาเมอ มีมาเมอ มีมาเมอ เพี้ยง”
พอนกเค้าแมวท่องมนตร์จบ เจ้าเหมียวลายก็วิ่งปรู๊ดกลับไปบ้านทันที
เจ้าเหมียวนอนอยู่บนเตียง คิดฝันไปว่าตนเองมีวิมานอันโอ่อ่ามโหฬาร และแล้ววิมานอันโอ่อ่ามโหฬารก็ปรากฏขึ้นข้างกายในฉับพลัน
เจ้าเหมียวคิดว่าในวิมานจะต้องมีเครื่องเรือนที่สวยงามมาๆ
ทันใดนั้น ในวิมานของมันก็มีเครื่อนเรือนสวยงามปรากฏขึ้นในทันที
เจ้าเหมียวคิดว่า ในลิ้นชักแต่ละอัน ในตู้แต่ละหลังจะต้องมีของเล่นสนุกๆ และของกินอร่อยๆ
และแล้ว…….
สิ่งที่เจ้าเหมียวหง่าวๆ อยากได้ล้วนปรากฏขึ้นมาในวิมานทีละอย่างๆ เจ้าหง่าวหยุดจินตนาการชั่วครู่ เพราะอยากจะนอนลงบนเตียงเพื่อเสพสุขกับผลสำเร็จจากจินตนาการของตัวเอง
แต่เมื่อเท้าของเจ้าหง่าวเพิ่งจะสัมผัสกับพื้น วิมาน เครื่องเรือน ของเล่น และของกินก็หายวับไปกับตา
เจ้าหง่าวก็ลองจินตนาการอีกครั้ง ทุกครั้งก็เป็นเช่นนี้
เจ้าหง่าวรู้สึกผิดหวังอย่างมาก จึงไปหาแม่มดเค้าแมว
แม่มดเค้าแมวบอกว่า “ทำได้แค่นี้ล่ะเจ้าหนู สิ่งที่สร้างขึ้นมาจากจินตนาการ ก็ใช้ได้แต่ในจินตนาการเท่านั้น เพียงแค่เท้าของเจ้าสัมผัสพื้นที่แท้จริง สิ่งเหล่านั้นก็จะเลือนรางไปเหมือนกับสายลม ถึงจะมีคาถาที่วิเศษกว่านี้ ก็ช่วยอะไรเจ้าไม่ได้หรอก”
แม่มดเค้าแมวพูดกับเจ้าหง่าวที่คอตกด้วยความผิดหวังว่า “ถ้าเจ้าอยากจะมีความสุขกับสิ่งที่เป็นจริง ก็ต้องสร้างมันขึ้นมาด้วยความจริง เรือนที่เจ้าสร้างขึ้นมาด้วยอิฐทีละก้อน หินทีละก้อน สะสมทรัพย์สมบัติมาด้วยหยาดเหงื่อแรงกายทีละเล็กละน้อย ไม่ว่าคาถาขลังแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้สิ่งเหล่านี้หายไปได้เลย”
แม่มดเค้าแมวพูดกับเจ้าหง่าวต่ออีกว่า “นี่เป็นคาถาที่วิเศษที่สุดที่ข้าสอนเจ้า เจ้าเข้าใจหรือไม่”
“ผมเข้าใจแล้วครับ” เจ้าหง่าวนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ มือลูบคาง แล้วก็งึมงำ ๆ พูดกับตัวเองว่า
“ฉันควรจะทำตามที่แม่มดเค้าแมวบอก สร้างความจริงด้วยความขยัน หรือว่าจะวาดฝันของฉันต่อไปดีนะ”
แล้วหนูๆล่ะ คิดว่าเจ้าหง่าวควรจะทำอย่างไรดี
小花猪呼呼噜，他很爱幻想。
呼呼噜每天吃饱了，喝足了，在进入梦乡以前，他都要幻想好一阵子——
他幻想自己成了一个国王，成了一个富翁，他还幻想自己遇到了一位漂亮的公主，还拥有一座五色的城堡……
呼呼噜听说，树林里有一位猫头鹰巫婆，她有着神奇的魔法，她只要一念咒语，就能让人们实现自己的愿望。
呼呼噜去找猫头鹰巫婆。他说：”猫头鹰奶奶，请让我的幻想，都变成真的，让我享受一下幻想的成果吧。”
猫头鹰巫婆说：”我当然能满足你的愿望。我念完咒语，你回去试试吧。”
“嘛米么，米嘛么，嘛嘛米么……”
猫头鹰巫婆念起了咒语。
猫头鹰一念完咒语，小花猪呼呼噜就飞也似的跑回家。
他躺在床上，想象自己有一座宏伟的城堡。果然，一座神奇的城堡一下子出现在他的身边。
他想城堡里应该有很多漂亮的家具。
果然，每个房间里都有了崭新的家具。
他想，每件家具的抽屉里、橱门里，都放着新奇有趣的玩具和好吃的东西。
果然……
呼呼哗想要的东西，都一件件出现在城堡里。呼呼噜停止了幻想，他想下床享受一下自己幻想的成果了。
可是，当他的脚刚一接触地面，这城堡，这家具，这玩具和好吃的东西，一下子都消夫得无影无踪。
小花猪呼呼噜又试了几次，每次都这样。
呼呼噜很失望，他去找猫头鹰巫婆。
猫头鹰巫婆说：”只能是这样。你在幻想中创造出来的东西，只能在幻想中享用。只要你的脚一踩实地，那些东西就像风一样地消失，即使再有魔力的咒语，也都帮不了忙。”
猫头鹰巫婆看着垂头丧气的呼呼噜说：
“假如你要享受实际存在的东西，你只有实际地去创造。你用一砖一瓦造的房子，你用一点一滴的努力积累下来的财富，再厉害的咒语也不能使它消失……”
猫头鹰巫婆看着若有所思的呼呼噜说：
“这是我教你的最有用的咒语，你懂了吧！”
“我懂了！”小花猪呼呼噜坐在一棵大橡树下，他手托着下巴，在自言自语：
“我是应该像猫头鹰奶奶说的那样，去现实世界努力呢，还是继续我的幻想……”，
小朋友，你说呼呼噜该怎么办呢？
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ