“ใช่แล้วครับ ผู้อำนวยการช้างงวงยาวตอบโทรศัพท์
“ผม….ปวดท้องมาก เร็วหน่อยครับ ช่วยส่งรถฉุกเฉินมารับผมทีครับ”
ผู้อำนวยการช้างงวงยาวถามต่อว่า “คุณเป็นใคร” แต่ไม่มีเสียงตอบมาทางโทรศัพท์เสียแล้ว “คุณอยู่ที่ไหน” ก็ไม่มีเสียงตอบกลับมาเหมือนเดิม
ผู้อำนวยการช้างงวงยาวร้อนใจมาก เรียกคุณหมอกวางเขาสวย กับคุณหมีแพนด้าพนักงานขับรถมาหา “คุณสองคนรีบขับรถออกไป รีบออกไปช่วยเหลือคนป่วยเร็วเข้า”
“ครับ”
รถพยาบาลฉุกเฉินแล่นออกไปจากโรงพยาบาลราวกับลมพายุ แต่ไม่ว่าจะหาที่ไหน ก็หาคนป่วยไม่เจอ แต่ก็ช่างบังเอิญจริงๆ รถวิ่งต่อไปไม่ได้อีกแล้ว เพราะข้างหน้ารถติดมาก ๆ ตรงปากทางไฟสีเหลืองสว่างอยู่ตลอดเวลา ไฟสีเหลืองเป็นไฟบอกให้ “เตรียมตัว” ไฟต่อไปก็น่าจะเป็นไฟเขียวแล้วล่ะ
แต่ไฟเขียวก็สว่างอยู่ตลอดเวลา
“อย่างนี้ไม่ได้แล้ว” คุณหมอกวางอดรนทนไม่ได้แล้ว “ผมไปดูข้างหน้าหน่อยซิ”
แต่พนักงานขับรถแพนด้าดึงมือคุณหมอกวางเอาไว้ “อยู่ในโรงพยาบาลเราต้องเชื่อฟังผู้อำนวยการ อยู่บนถนน เราจะต้องเชื่อฟังตำรวจนะครับ ไฟเหลืองสว่างอยู่ เราก็ต้องรอ ไม่ผิดหรอก”
“แต่ว่าคนป่วยจะรอได้หรือ” คุณหมอกวางพูดจบก็กระโดดลงจากรถ วิ่งไปถึงป้อมยาม มองทะลุกระจกไปก็พบว่า
โอ้….คุณตำรวจเม่นเป็นลมไปเสียแล้ว คนป่วยของเราอยู่ที่นี่เอง
ถ้าเชื่อคนขับรถแพนด้า ก็คงต้องรอกันไปถึงเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เพราะว่าไฟเหลืองก็คงจะเหลืองตลอดไปไม่เปลี่ยนเป็นสีอื่นอย่างแน่นอน
“喂……医院吗？”
“对！”大象院长朝着电话听筒答道。
“我……肚子疼得厉害，快、快派……救护车来……”
大象院长问：”您是谁？”听筒里没有声音了。”您住在哪儿？”还是听不见回答。
大象院长急了，他找来梅花鹿医生和熊猫司机：”你们俩立刻开车出去，要尽快找到病人！”
“是！”
救护车风一样驶出医院。可是哪儿都找不到病人。偏偏不巧，车子突然没法开了-一前面堵着好多车子。路口亮着黄灯，这是让大家”准备”，紧接着就该亮绿灯了。
可是黄灯老亮着。
“这样可不行。”梅花鹿医生忍不住了，”我到前面去看看！”
熊猫司机赶忙拉住梅花鹿医生：”在医院咱们听院长的，在马路上就得听警察的。黄灯亮着，咱就等着，这没错儿！”
“可是病人能老等着吗？”梅花鹿说着跳下车。当他飞快地跑到岗亭前，透过玻璃朝里一看——
啊，刺猬警察昏过去了。他就是病人！……
要是依着熊猫司机，那就只好没完没了地等下去，因为黄灯只能老这么亮着。
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ