ช้างงวงยาวเดินผ่านมาพบเข้า ก็คิดว่า ฉันน่าจะช่วยพวกเค้านะ มันก็เลยตั้งที่พักอยู่ริมลำธาร ถ้ามีเพื่อนๆสัตว์น้อยจะข้ามลำธาร เจ้าช้างงวงยาวก็เอางวงม้วนเพื่อนสัตว์น้อยแล้วก็ส่งข้าม ฝั่งไป
เจ้ากระต่ายน้อย หนูตัวน้อยๆ ดีอกดีใจกันมาก “ให้ช้างเอางวงม้วนขึ้นไป เหมือนนั่งเครื่องบิน บินข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งเลยล่ะ” พวกมันก็มักเอาเรื่องนี้ไปเล่าเรื่องนี้ให้ลิงและหมีฟังอยู่บ่อยๆ
ลิงและหมีได้ยินดังนั้นก็เกิดความอิจฉามาก พากันเดินมาที่ริมลำธาร แล้วแกล้งทำเป็นป่วย พี่ช้างงวงยาวเห็นดังนั้นก็รีบม้วนงวงส่งมันข้ามฟาก ให้พวกมันรีบไปหาหมอที่โรงพยาบาล
“ว้าว สบายจังเลย สนุกด้วย” เจ้าลิงและหมีแอบกระซิบกระซาบกัน “ต่อไปพวกเราก็ให้ช้างส่งข้ามฟากแบบนี้ก็แล้วกัน”
ช้างใจดี ไม่คิดทวงบุญคุณอะไร แต่ว่าเจ้าหมีตัวหนักมาก ช้างเอางวงม้วนเจ้าหมีตัวอ้วนต้องออกแรกมาก ไม่นานช้างก็รู้สึกปวดงวงมาก ก็เลยไปหาหมอที่โรงพยาบาล
“แย่จัง จะทำยังไงดีล่ะ ไม่มีใครส่งเพื่อนๆข้ามลำธารแล้วล่ะ”
“เป็นเพราะพวกแกแหละ ตัวเองข้ามลำธารเองได้ ยังจะต้องให้พี่ช้างส่งข้ามฟากอีก ดูซิ พี่ช้างเหนื่อยจนป่วยเลย” เสียงเจ้ากระต่ายน้อยร้องโวยวาย เอ็ดเจ้าหมีกับจ้าลิงด้วยความโมโห หมีกับจ้าลิงก็ได้แต่ก้มหน้าด้วยความละอายใจ
เจ้าลิงออกความคิดว่า “พวกเราจะให้พี่ช้างส่งข้ามลำธารตลอดไปไม่ได้หรอก เราจะต้องช่วยกันสร้างสะพาน”
“ใช่แล้ว ใช่แล้ว เดี๋ยวฉันจะไปตัดไม้นะ” เจ้าหมีพูดยังไม่ทันขาดคำก็รีบวิ่งเข้าป่าไป
“เราทำสะพานให้เหมือนกับงวงของพี่ช้างก็แล้วกัน เวลาเราข้ามสะพาน จะได้เหมือนกับเดินอยู่บนงวงของพี่ช้างยังไงล่ะ” เจ้ากระต่ายออกความเห็นเสียงเจื้อยแจ้ว
ว่าแล้ว เจ้าหนู ก็แทะไม้ที่เจ้าหมีตัดมาจากในป่า แทะจนเป็นรูปสะพานโค้งเหมือนกับงวงของพี่ช้าง จากนั้นเพื่อนๆก็ร่วมแรงร่วมใจกันยกสะพานไปตั้งข้ามลำธาร จากนั้นมา พวกมันก็ข้ามลำธารได้ด้วยความสะดวกสบาย
ฝ่ายพี่ช้าง พอหาหมอเสร็จปุ๊บ ก็รีบวิ่งกลับมาริมลำธารเพราะเป็นห่วงเพื่อนๆจะข้ามลำธารกันไม่ได้ พอวิ่งมาถึงก็เห็นอะไรโค้งๆข้ามลำธารมาแต่ไกล นั่นอะไรเหรอ พี่ช้างเดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วร้องถาม หลังจากดูอย่างถี่ถ้วนแล้วก็ร้อง “อ๋อ ที่แท้ก็เป็นสะพานงวงช้างนี่เอง”
“ต่อไปนี้ ไม่ต้องรบกวนพี่ช้างส่งพวกเราข้ามลำธารแล้วนะฮะ” บรรดาสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยพูดกับพี่ช้าง แต่เราก็หวังว่า พี่จะพักอยู่กับเราที่นี่ พวกเราอยากได้เพื่อนที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แบบนี้
พี่ช้างได้ยินดังนั้นก็ม้วนงวงยาว แล้วก็พยักหน้าด้วยความดีใจ “ได้ ๆ ๆ ฉันจะพักอยู่กับพวกเจ้าที่นี่แหละ”
森林中有一条小小的河。河不宽，小猴子、小狗熊一跃就过去了；可小白兔、小老鼠就不行，他们太小了，跳不过河去，常呆在河边发愁。
大象看见了，心想，我该帮帮他们呀。他住到小河边上。小动物要过河，他就用长长的鼻子把他们卷起来，送到河对岸。
小白兔、小老鼠可高兴了。”让大象的鼻子卷着，就像坐飞机一样，飞到河对岸了。”他们常这么对小猴子、小狗熊说。
小猴子、小狗熊听了好羡慕，他们来到河边，装出生病的样子。大象看见了，赶紧把他们送到河对岸，让他们去医院看病。
“真的很舒服，很好玩。”小猴子、小狗熊悄悄地商量，”以后，咱们也让大象送过河。”
大象心肠好，不计较。可小狗熊太重了，大象用长鼻子卷起他，觉得很吃力。没几天，大象就觉得长鼻子酸酸的，很难受。他到医院去看病了。
呀，这下糟了，没人送大家过河了。
“都是你们，自己会过河，还要大象送，把大象累病了。”小白兔一埋怨，小狗熊和小猴子的脸红了。
“咱们不能老是让大象送，咱们该在河上架桥。”小猴子想了个主意。
“对！对！我这就去砍树！”小狗熊说着跑了。
“咱们把桥做成象鼻子的样子，这祥，从桥上走过，就会觉得还像坐在象鼻子上。”小白兔说。
于是，小老鼠在小狗熊砍来的树干上啃呀啃，啃成个象鼻子的样子，真有趣。然后，大家齐心协力，把桥架上小河。现在过河真方便。
大象看完病，急急忙忙赶回来，他惦记着小动物呢。远远地，他看见小河上有个弯弯的东西，那是什么？大象走近一看，啊，原来是座象鼻子桥！
“现在不需要你送我们过河了。”小动物们笑盈盈地对大象说，”不过，我们希望你还是和我们住在一起，我们需要你这个热心的大朋友！”
大象卷起长鼻子，高兴地点点头：”好！好！我一定还和你们住在一起。”
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ