สิงโตจ้าวป่าคิดไป คิดมา ทันใดนั้นมันก็คิดถึงต้นอิ๋นซิ่งที่อยู่หน้าบ้าน ต้นอิ๋นซิ่งนี้เป็นต้นไม้ที่สิงโตจ้าวป่าปลูกเองกับมือเลยเชียวนะ เจริญงอกงามยืนต้นใหญ่มานานแล้ว มอบการ์ดอวยพรใบอิ๋นซิ่งก็แล้วกัน พอดีเลย บนต้นไม้ยังมีใบอิ๋นซิ่งอยู่ในหนึ่งยังไม่ร่วงลงมา
การ์ดอวยพรรูปใบไม้ สวยเหลือเกิน
พอคิดได้ สิงโตจ้าวป่าก็วิ่งไปในสวน โอบต้นอิ๋นซิ่งเอาไว้ แล้วก็ออกแรงเขย่าต้นไม้ ใบไม้บนต้นก็ลอยละลิ่วตกลงมาที่พื้น
สิงโตจ้าวป่า ก็รีบเก็บใบไม้มาสอดลงไปในซองจดหมาย แล้วก็ส่งให้เจ้าแมวเหมียวเพื่อนรัก
เดิมที เจ้าแมวเหมียว กับ สิงโตจ้าวป่าเป็นเพื่อนบ้านกัน ต่อมา เจ้าแมวเหมียวย้ายไปอยู่ ณ ที่แสนไกล และก็ไม่เคยพบหน้าสิงโตจ้าวป่าอีกเลย วันนี้ เจ้าแมวเหมียวได้รับการ์ดอวยพรจากสิงโตจ้าวป่า ก็รู้สึกดีใจจนบอกไม่ถูก
แต่ว่า เจ้าแมวเหมียวน้อยอีกตัวกลับพูดว่า “การ์ดใบไม้ขาดๆ ของขวัญปีใหม่อะไรกันเนี่ย” พูดไป ก็จะโยนการ์ดใบนั้นทิ้ง
เจ้าแมวเหมียวรีบตะโกนบอกว่า “อย่าทิ้ง อย่าทิ้ง”
แน่นอนเลย นี่เป็นใบอิ๋นซิ่งที่ทั้งเหลือง ทั้งแห้ง บางที่ก็ขาดรุ่งริ่ง แต่ว่า เจ้าแมวประคองเอาไว้ในมือ ดูนี่สิ ดูสิ เหมือนกับถือของมีค่าเลยนะ
เวลานั้นเอง มีลมโชยพัดมา ใบไม้ก็ถูกลมพัดลอยไปตกอยู่ที่กระถางต้นไม้ที่บนขอบหน้าต่าง น่าแปลกจัง ใบไม้บังเอิญลอยไปปักลงดิน แล้วก็งอกช่อ แตกหน่อเป็นต้นกล้าอิ๋นซิ่งในบัดดล
ขณะนั้นเอง มีอีกาบินมาพบเข้า มันคิดในใจว่า “นี่จะต้องเป็นต้นไม้วิเศษเป็นแน่” ก็ร้องบอกเจ้าแมวเหมียวว่า “เจ้าแมวเหมียว ขายต้นกล้าไม้นี้ให้ข้าเถิด”
เจ้าแมวเหมียวรีบปฏิเสธทันที “ไม่ขาย ๆ ”
นานวันเข้า ต้นอิ๋นซิ่งในกระถางเล็ก ๆ ก็โตจนไม่สามารถโตขึ้นได้อีก เจ้าแมวเหมียวก็ย้ายไปปลูกไว้ในสวน ต้นไม้ก็เจริญเติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่อย่างรวดเร็ว
ที่น่าแปลกไปกว่านั้นก็คือ ใบไม้ของต้นอิ๋นซิ่งต้นนี้ ไม่เคยร่วงเลย พอโดนลมพัด ใบไม้ก็ร้องเสียงดัง “กรุ๊ง กริ๊งๆ ” เสียงนี้เหมือนกับเสียงพูดเลย พูดว่าอะไรนะเหรอ ไม่มีใครเข้าใจหรอก มีแต่เจ้าแมวเหมียวตัวเดียว ที่ฟังเข้าใจ
新年快到了，大狮子给朋友们都送了贺卡。可是，轮到送小猫咪的时候，大狮子却发了愁，因为，小猫咪是大狮子最好的朋友，该送给小猫咪一张什么样的贺卡呢？
大狮子想啊，想啊，忽然，他想到了门前的银杏树。这是大狮子亲手种
的，早就长成了大树。对，送小猫咪一片银杏树叶吧。正好，树上还有一片叶子没有落下来呢？
小树叶贺卡，多有意思！
想到这里，大狮子跑到院里，抱住银杏树，使劲摇啊，摇啊，那片树叶就飘飘悠悠地落下来了。
于是，大狮子就把这片小银杏树叶，夹在信里寄给了小猫咪。
小猫咪原来和大狮子是邻居，后来，小猫咪做到很远很远的地方去住，就再也没有见到过大狮子。今天，小猫咪收到大狮子寄来的小树叶贺卡，别提多高兴了！
可是，小小猫咪却说：”一片破树叶子，这算什么新年礼物！”说着，就要扔出去。
小猫咪急忙说：”别扔！别扔！”
的确，这片银杏树叶又黄又于，有的地方都破了。可是，小猫咪捧在手里，看呀，看呀，像捧着一件宝贝。
这时，一阵风吹来，小树叶一下被刮到窗台上的花盆里。奇怪，小树叶一下插进土里，立刻就长成一棵小银杏树苗。
这件事，让正好飞过窗口的老乌鸦看见了。他想：这一定是一棵神树。就说：”小猫咪，把这棵树苗卖给我吧！”
小猫咪急忙说：”不卖！不卖！”
后来，小银杏树苗在花盆里长不下了，小猫咪就把它移栽到院子里。小银杏树越长越大，很快，就长成了一棵大银杏树。
更奇怪的是，这棵大银杏树的叶子从来不落，风儿一吹，银杏树叶儿就发出”丁零丁零”的声音。这声音像是在说话，说的什么？你不懂，我不懂，只有小猫咪听得懂。
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ