Posted on November 2, 2020 by adminน้องนกนางนวลชื่อ จิ๊บๆ 小燕子吉吉 เจ้านกน้อย ชื่อ จิ๊บจิ๊บ บินไปไกลแสนไกล เพิ่งจะเห็นต้นไม้ต้นหนึ่งยืนแห้งเหี่ยวอยู่บนภูเขาหัวโล้นลูกหนึ่ง จิ๊บจิ๊บทั้งเหนื่อย ทั้งกระหาย ทั้งหิว เฮ้อ…อุตส่าห์บินมาตั้งไกล ที่ไหนได้ เจอต้นไม้เพียงต้นเดียว มันบินลงไปที่ต้นไม้ที่เหลือแต่ใบบางๆหรอมแหรมต้นนั้น สอดส่ายสายตาหาอยู่นาน ก็เห็นแอ๊บเปิ้ลลูกหนึ่ง เฮ้อ…ช่างเป็นแอ๊บเปิ้ลที่มีค่าเหลือเกิน แอ๊บเปิ้ลสีแดงลูกนี้ ถูกลมพัดเบาๆแกว่งไปแกว่างมา ทันใดนั้น จิ๊บจิ๊บเห็นลูกแอ๊บเปิ้ลกำลังร้องไห้ เสียงสะอึกสะอื้นเบา ๆ“เอ๊ะ เธอเป็นอะไรไปเหรอ” จิ๊บจิ๊บร้องถามลูกแอ๊บเปิ้ล“ฉัน ฉันปวดท้อง โอ๊ย ๆ ปวดจะตายอยู่แล้ว” แอ๊บเปิ้ลร้องปวดท้อง ปวดจนเหงื่อตกซิบ ๆ จิ๊บจิ๊บ เห็นดังนั้นก็ตกอกตกใจ รีบเข้าไปถาม “แอ๊บเปิ้ลจ๋า รอประเดี๋ยวนะ เดี๋ยวฉันจะรีบไปตามคุณหมอหัวขวานให้” พูดจบ จิ๊บจิ๊บ ก็ไม่สนใจความเหน็ดเหนื่อยรีบบินปรู๋ไปทันทีจิ๊บจิ๊บบินไปอีกไกล ในที่สุดก็มาถึงป่าเล็กๆแห่งหนึ่ง แล้วก็รีบไปพบกับคุณหมอหัวขวาน “คุณหมอหัวขวานครับ คุณหมอหัวขวานครับ แอ๊บเปิ้ลแดงไม่สบาย คุณหมอรีบไปดูเค้าหน่อยเถอะ”คุณหมอหัวขวานกำลังรักษาต้นไม้ต้นหนึ่งอยู่ ก็หยุดตรวจแล้วหันมาถามอาการของแอ๊บเปิ้ล คิดใตร่ครองสักครู่ ก็บอกว่า “ต้องขอโทษจริงๆ อาการของแอ๊บเปิ้ลหนักมากแล้ว ฉันรักษาไม่ได้แล้วล่ะ”จิ๊บจิ๊บได้ยินดังนั้น ก็รีบบินไปหาคุณนกฮุกที่อาศัยอยู่บนต้นไม้ แต่นกฮูกก็ตอบว่า “ฉันจะออกไปข้างนอกตอนกลางคืนเท่านั้น กลางวันฉันมองไม่เห็นทางหรอก แล้วอีกอย่าง ฉันก็รักษาโรคไม่เป็นด้วย”จิ๊บจิ๊บได้ยินดังนั้นก็รู้สึกหมดหวัง หาหมอไปรักษาแอ๊บเปิ้ลไม่ได้ ในใจก็เป็นห่วงแอ๊บเปิ้ลมาก ก็ได้แต่บินกลับไปพอไปถึงต้นไม้ต้นนั้นอีกครั้ง ก็เห็นแอ๊บเปิ้ลกำลังร้องไห้โฮ ๆ ที่ท้องของแอ๊บเปิ้ลทะลุเป็นรูหนึ่งรู จิ๊บจิ๊บก็มองดูด้วยความกังวล เอ๊ะ แปลกจัง ทำไมรูที่ท้องของแอ๊บเปิ้ลค่อยๆ ใหญ่ขึ้นๆ ทันใดนั้น ก็เห็นหนอนเล็กๆตัวหนึ่ง ใส่หมวกแดงคลานเข้าๆ ออกๆ จากท้องแอ๊บเปิ้ล จิ๊บจิ๊บโกรธมาก ด่าเจ้าหนอนว่า “ที่แท้ ก็เป็นแกนี่เอง เจ้าหนอนวายร้าย ที่รังแกแอ๊บเปิ้ล” พูดจบ ก็รีบบินไปจิกเจ้าหนอนวายร้ายตัวนั้น แต่เจ้าหนอนก็ว่องไว รีบหดตัวเข้าไปในรูแอ๊บเปิ้ลอย่างรวดเร็วแอ๊บเปิ้ลปวดท้องจนร้องไม่ออก เสียงร้องยิ่งเบาลงๆจิ๊บจิ๊บก็ยืนอยู่ข้าง ปลอบแอ๊บเปิ้ลไม่หยุด “แอ๊บเปิ้ลจ๋า อดทนหน่อยนะ ถ้าไอ้หนอนตัวนั้นโผล่หัวออกมาเมื่อไหร่ ฉันจะกินมันเลย”จิ๊บจิ๊บ รออยู่ข้างๆอย่างใจจดใจจ่อ ทันใดนั้นก็มีผีเสื้อบินออกมาจากท้องของแอ๊บเปิ้ล บินว่อนไปตามทุ่งดอกไม้ชายเขา จิ๊บจิ๊บยืนตะลึงอยู่ข้าง ๆ ซักครู่ก็คิดออก ที่แท้ก็เป็นเจ้าหนอนตัวอ้วนแปลงกายเป็นผีเสื้อนี่เอง จิ๊บจิ๊บสะบัดปีกบินตามผีเสื้อไปที่ทุ่งดอกไม้ทันทีผีเสื้อแสนสวยเห็นจิ๊บจิ๊บบินไล่มา ก็ตกใจกลัวตะโกนร้องบอกว่า “คุณนกน้อย ดูฉันสิ สวยงามขนาดนี้ ฉันแต่งแต้มสีสันให้ชีวิต อย่ากินฉันเลย”“เชอะ แกทำร้ายแอ๊บเปิ้ลอย่างแสนสาหัส จะสวยขนาดไหนก็ยังเป็นเจ้าหนอนวายร้ายอยู่ดี ” จิ๊บจิ๊บพูดไปพลาง ก็ดิ่งตัวร่อนลง จิกผีเสื้อกลืนลงท้องในทันทีจัดการกับเจ้าผีเสื้อตัวแสบเสร็จ จิ๊บจิ๊บก็บินกลับมา อยากจะมาเยี่ยมดูว่า แอ๊บเปิ้ลหายดีแล้วหรือยัง แต่ว่า พอบินมาถึงก็บินรอบต้นแอ๊บเปิ้ลห้ารอบ แต่หาแอ๊บเปิ้ลไม่เจอ จิ๊บจิ๊บหาอยู่ซักครู่ก็มองเห็นแอ๊บเปิ้ลนอนอยู่บนพื้น แต่แอ๊บเปิ้ลเน่าเสียแล้ว นอนแอ้งแม้งไม่กระดุกกระดิกเลย จิ๊บจิ๊บเศร้าโศกเสียใจมาก ร้องไห้จนน้ำตาหยดลงบนแอ๊บเปิ้ล ทันใดนั้นเอง แอ๊บเปิ้ลเน่าลูกนั้นก็รวบรวมกำลังเฮือกสุดท้ายพูดว่า “คุณนกใจดี ฉันกำลังจะตาย ขอให้คุณนกช่วยเอาเมล็ดในท้องของฉันไปปลูกไว้บนภูเขาด้วยเถิด พวกเขาเป็นลูกของฉัน คุณ…จะ…ต้อง…ดูแล… พวกเขา… ให้ดี…นะ…..”จิ๊บจิ๊บจดจำคำสั่งเสียของแอ๊บเปิ้ลไว้อย่างดี แล้วก็คาบเอาเมล็ดของแอ๊บเปิ้ลไปปลูกบนเนินเขาทีละเมล็ด ๆจิ๊บจิ๊บขอให้คุณลุงวายุพัดเอาดินมากลบ แล้วก็ขอให้คุณยายน้ำฝนรดน้ำลงมา แล้วก็อ้อนวอนคุณตาพระอาทิตย์ให้ความอบอุ่น ไม่นานนัก เมล็ดแอ๊บเปิ้ลบนเนินเขาก็เริ่มออกหน่อ เติบโตเป็นต้นกล้าแอ๊บเปิ้ลต้นเล็ก ๆ ด้วยความดูแลของจิ๊บจิ๊บ บนเนินเขาก็กลายเป็นสวนแอ๊บเปิ้ล แล้วจิ๊บจิ๊บก็ยังเชิญคุณหมอหัวขวานมาฉีดยาป้องกันโรคให้ต้นแอ๊บเปิ้ล และยังขอให้นกฮูกมาเป็นยามรักษาการณ์สวนแอ๊บเปิ้ลอีกด้วยต่อมา ต้นแอ๊บเปิ้ลในสวนก็ออกผลแอ๊บเปิ้ลแดงเต็มต้นไปหมด ลูกแอ๊บเปิ้ลโยกย้ายส่ายหัวหยอกล้อเล่นกับจิ๊บจิ๊บ ส่วนจิ๊บจิ๊บก็เรียกเพื่อนนกทั้งหลายมาเที่ยวในสวน และมาสร้างบ้านเรือนอาศัยอยู่ในสวนแอ๊บเปิ้ล เหล่านกน้อยต่างดำเนินชีวิตอย่างมีความสุข小燕子吉吉飞了很远很远的路,才在一片光秃秃的土山坡上发现了一棵树,一棵苹果树。吉吉又累,又渴,又饿呀,那么远的路,竟然只有这么一棵树。他落定后,在稀疏的树叶中找了半天,只找到一个红苹果。哎呀,这是多么珍贵的一个苹果呀。这个苹果红红的,在微风中晃来晃去。忽然,小燕子吉吉发现这个苹果在流泪,而且发出轻轻的哭声。“咦?你怎么啦?”小燕子吉吉问红苹果。“我,我肚子痛。哎哟哟,好痛呀!”红苹果痛得直冒汗。小燕子非常着急,他忙说:”红苹果,你等一等,我马上去找啄木鸟医生。”他不顾疲劳,一展翅膀就飞走了。小燕子又飞了很远的路,终于在一片小树林里找到了啄木鸟医生。”啄木鸟医生!啄木鸟医生!红苹果病了,你去给她看看病吧。”啄木鸟正给一棵树看病,他停下来,问了问红苹果的病情,思考了一阵说:”真对不起,红苹果的病太严重了,我已经治不了啦。”小燕子吉吉听了,只好去找住在一棵大树上的猫头鹰。猫头鹰说:”我只能在夜间活动,白天是看不见路的。而且,而且,我也不会治病。”小燕子吉吉很失望,请不到医生,心里又惦念着红苹果,只好扭头飞回去。当他重新落在那棵苹果树上时,发现红苹果正哇哇大哭,她的肚子已经出现了一个小洞。小燕子吉吉焦急地看着。好奇怪哟,红苹果肚子上的洞越来越大,突然,从里面钻出一个头戴红帽子的绿虫子。吉吉非常生气,斥责道:”原来是你这个害虫在欺侮红苹果!”说着就用嘴去啄那虫子。大绿虫又很机灵,一下子又缩回到洞里。红苹果痛得已经没有力气哭了,她的声音越来越小。小燕子吉吉站在旁边不住地安慰她:”红苹果,忍耐一下,只要那大虫子一出来,我就啄死他,吃掉他!”吉吉等呀,等呀。他一直守住这个洞口。忽然从洞口里飞出一只花蝴蝶,一直向远处山坡下的一丛小野花飞去。小燕子吉吉一愣,马上醒悟到,这是大绿虫子变的。于是一抖翅膀,向山坡下追去。花蝴蝶见燕子吉吉追来,惊慌地叫道:”哎呀,我是多么美丽呀,我在点缀生活,你不要吃我呀!”“呸!是你残害苹果姑娘,你再美丽也是个害虫!”吉吉说着,一个俯冲,一口将花蝴蝶吞进肚子里。消灭了花蝴蝶,小燕子吉吉重新飞回来,他想看看红苹果好了没有。可是,他围着苹果树转了五圈儿,也没找到。结果,却在地上发现了她。这唯一的苹果已经烂了,瘫在地上一动不动。小燕子真是悲伤极了,他的眼泪落在烂苹果上。这时,烂苹果强打精神说:”好心的燕子,我就要死了,请你将我肚子里的籽粒种在山坡上。他们是我的孩子,你要精心地照料他们……”小燕子吉吉怀着非常悲痛的心情,按照苹果的吩咐,把苹果肚子里的籽粒一粒一粒地啄出来,然后又一粒一粒地种在山坡上。他请来风伯伯把籽粒用土盖上;他请来雨婆婆给籽粒浇水;他央求太阳公公给大地多些温暖……不久,山坡上的苹果籽粒发芽了,长出了一株一株的小苹果树的幼苗。在小燕子吉吉的精心照料下,苹果树苗越长越高,很快,这里就成了一片苹果园。小燕子吉吉还请来啄木鸟医生为果园防病,请来猫头鹰保卫果园。后来,这片苹果园里的苹果树,棵棵都结满了大大的红苹果。红苹果们都冲小燕子吉吉点头欢笑。吉吉呢,把自己原来的好朋友,各种鸟儿都请来,让他们在这欢乐的的果园里一起生活,过着快快乐乐的日子。ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ