เด็กชายลมหนาวชอบหยอกล้อกับคนมาก แต่น้องหมีกลัวหนาวมาก ถึงฤดูหนาวทีไร น้องหมีก็จะซ่อนตัวอยู่ในบ้านผิงไฟหน้าเตาผิง แต่น้องลมหนาวก็พัดหน้าต่างของน้องหมีสุดแรง เรียกให้น้องหมีออกมาเล่นปาหิมะกันข้างนอก
น้องหมีไปที่สวนหลังบ้าน และก็ร่วมกันกับน้องแกะขาว น้องกระต่ายปั้นหิมะเป็นก้อนโตๆ เด็กชายลมหนาวจอมซนก็พัดใบหน้าของน้องๆทั้งสาม ทำเอาจมูกของน้องๆแดงไปตามๆกัน
เหล่านกน้อยเกาะอยู่ที่เสาไฟฟ้า เปิดคอนเสริตฤดูหนาวขึ้น เด็กชายลมหนาวช่วยเล่นดนตรีประกอบราวกับเป็นนักดนตรีเอก
ค่ำคืนของฤดูหนาวดั่งม่านดำปกคลุมหมู่บ้านจนมืดสนิท เด็กชายลมหนาวก็พัดฉิวเหมือนกับนักเล่านิทานฝีปากเอก ไปเล่านิทานเก่าแก่ให้น้องหมี น้องแกะขาว น้องกระต่ายขาว รวมทั้งบรรดานกน้อยฟังอีกด้วย
ฟี้ววว……. ฟี้วววว………
เสียงเด็กชายลมเล่านิทานแบบนี้ทุกคืน
เด็กชายลมมีนิทานที่เล่าเท่าไหร่ก็ไม่มีวันจบ เล่าไปเรื่อยจนถึงฤดูใบไม้ผลิ หิมะละลาย ยอดสนผลิใบ
เด็กชายลมบอกลาน้องหมี น้องแกะขาว น้องกระต่ายขาว และบรรดานกน้อย
ลาก่อนทุกคน …
ลาก่อน
冬天的风，是个爱吹口哨的淘气的小男孩儿。他一会儿吹到东，一会儿跑到西，他到了哪儿，哪儿就会活跃起来。
冬天的风，特别爱跟人开玩笑。小棕熊特别怕冷，一到冷天他就钻在家里烤火炉。冬天的风使劲儿地拍打他的窗户，催他到外面做游戏打雪仗。
小棕熊来到院子里，跟小山羊、小白兔一起滚雪球。冬天的风调皮地揉搓他们的脸蛋，把他们的小鼻子揉得红红的。
小鸟们站在电线杆上举办冬季音乐会，冬天的风像一位神气的琴师为小鸟们伴奏。
冬天的夜晚，给山村笼罩了一张神秘的天幕。冬天的风像一位善讲故事的故事大王，给小棕熊、小山羊、小白兔和小鸟们倾诉着古老的传说故事。
呜——呜——
每天晚上，冬天的风都这样讲着。
冬天的风，肚里有讲不完的故事。一直讲到第二年开春冰雪消融，冻土松动。
冬天的风向小棕熊、小山羊、小白兔和小鸟们告别：
再见了——
再见——
ผู้เขียน Yi Ming(ไม่ปรากฏนามผู้แต่ง)
แปลและเรียบเรียง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร.เมชฌ สอดส่องกฤษ
